-χάχα εντάξει σε αγαπάει είπαμε και πρέπει να προσέχεις αλλά όχι και έτσι! Εξάλλου και εσύ τώρα καλό θα ήταν να κάνεις γυμναστική για εγκύους. Και να ακολουθήσεις μια διατροφή γιατί σε βλέπω να παίρνεις 20 κιλά έτσι όπως τρως εσύ.
Ε: δίκιο έχεις.
Την βλέπω να κρατάει την κοιλιά της και να έχει σκύψει.
Την βλέπει ο Αχιλλέας και έρχεται προς τα εμάς.
Αχ: αγάπη μου είσαι καλά? Τι έπαθες?
Έρχεται και ο Άρης και με πιάνει από την μέση ο γλυκός μου.
Ε: ναι αγάπη μου καλά είμαι. Νομίζω πως με κλώτσησε το μωράκι μας.
Αχ: ωω. Βάζε το χέρι του στην κοιλιά της.
Ο Άρης βάζει και αυτός το χέρι του στην δικιά μου κοιλιά.
-τι κάνεις παιδί μου? Λέω και τον κοιτάω περίεργα.
Α: ωραία δεν θα ήταν να είχες και εσύ ένα μωράκι?
Και να το μεγαλώνουμε μαζί?
- αγάπη μου φυσικά όλα τα όνειρα είναι τέλεια μαζί σου αλλά εγώ έχω ακόμα 2 χρόνια στο σχολείο δεν μπορώ να έχω και ένα μωρό και τα μαθήματα.
Α: καλαα. Πάντως εγώ θα σας αγαπάω.
Αγαπάω? Ποιες να αγαπάει?
- ποιες να αγαπάς?
Α: εσένα και την κορούλα μας.
Πεθαίνω με το πως τα λέει κάτι τέτοια.
Αχ: παιδιά, Έμμα, Άρη ελάτε να βάλετε και εσείς το χέρι σας στην κοιλιά της καταλαβαίνετε το μικρό μας.
Βάζω το χέρι μου στην κοιλιά της και όντως το μικρό κλώτσαγε και μάλιστα πολύ. Δεν μπορώ να φανταστώ πόσο μπορεί να πόναγε.
- πως νιώθεις που έχεις το παιδί σου μέσα σου?
Ε: είναι υπέροχο! Σκέφτομαι ήδη πως το κρατάω!
-πονάς τώρα που σε κλωτσάει?
Ε: Έμμα μου θα το καταλάβεις και εσύ όταν θα έρθει η σειρά σου. Ο πόνος μπροστά στην χαρά του ότι έχεις ένα παιδί εκεί μέσα δεν είναι τίποτα. Την βλέπω να σκύβει και να κοιτάει την κοιλιά της.
Χωρίς να το καταλάβουμε είχε χτυπήσει το κουδούνι και εμείς είχαμε μείνει έξω.
-και τελικά έχασα την πρώτη ώρα!
Ε: σιγά δεν πειράζει δεν θα μπούμε. Εξάλλου δεν είχα όρεξη να ακούω τις φωνές του με τρανταζει.
-πάμε να κάτσουμε στο παγκάκι για να ξεκουραστείς.
Ε: ναι αμε.
Κάνουμε να καθίσουμε στο παγκάκι. Η Εύα αγνόησε το σκακοπατάκι που υπήρχε και στραβοπάτησε και έπεσε.
Αρχίζει να φωνάζει.
-Εύα είσαι καλά?
Ε: Έμμα η κοιλιά μου πονάωω. Ξεσπάει σε κλάματα. Πλησιάζει ο Άρης με τον Αχιλλέα να δουν τι εγινε.
Αχ: τι έγινε?
-η Εύα δεν είδε το σκαλοπάτι και έπεσε.
Αχ: γι αυτό δεν πρέπει να σε αφήνω στιγμή. Λέει με έναν τόνο ενοχής.
Α: μπορεί να πάθει κάτι μου ψιθυρίζει στο αυτί.
-μπορεί. Μπορεί να χάσει το μωρό της!
Βλέπω τον Αχιλλέα να την παίρνει στην αγκαλιά του και να την βάζει στο αυτοκίνητο του.
Αχ:παιδιά πάμε στον γιατρό θα έρθετε?
-φυσικά! Τραβάω τον Άρη από το χέρι.
Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο του Αχιλλέα. Ο Άρης κάθεται μπροστά με τον Αχιλλέα και εγώ πίσω με την Εύα. Έχει ξαπλώσει και έχει ακουμπήσει το κεφάλι της στα πόδια μου.
-πονάς?
Ε: πολυυ! Έμμα φοβάμαι! Και αν όπως έπεσα έπαθε κάτι το μωρό? Δεν θα το αντέξω αυτό!
- Εύα φαντάζομαι πως θα είναι αλλά και πάλι μπορείς να ξαναμείνεις έγκυος δεν είναι και τόσο δύσκολο.
Ε: Έμμα καταλαβαίνεις τι μου λες τώρα?
Ή αλήθεια ήταν πως αυτό που είχα πει δεν ήταν και το πιο ενθαρρυντικό πράγμα.
- Ναι δίκιο έχεις! Συγγνώμη απλά και εγώ αναστατώθηκα!
Την βλέπω να κρατάει την περιοχή της.
-τι έπαθες?
Ε: πονάω πολυυ
Αχ: φτάσαμε.
Κατεβαίνει ανοίγει την πόρτα και την παίρνει στην αγκαλιά του. Την ανεβάζει γρήγορα πάνω.
Γρ(αμματεας): Γειά σας έχετε κλείσει ραντεβού?
Αχ: Γειά σας. Όχι άλλα είναι επείγον η γυναίκα μου έπεσε και είναι έγκυος! Μπορεί να την δει ο γιατρός? Είναι επείγον σας παρακαλώ!
Γρ:Θα τον ενημερώσω και θα σας πω!
Ε: ευχαριστούμε κοπέλα μου!
Μπαίνει για να ενημερώσει τον γιατρό
Γρ: ο γιατρός είπε να περάσετε!
Ε: να σαι καλά!
Μπαίνουν μέσα και πάμε και εμείς μέσα! Ξέρω πως ήθελε κάποιον για συμπαράσταση και αυτή ήμουν εγώ και όχι ο Αχιλλέας τώρα! Και ο Αχιλλέας σίγουρα θα χρειαζόταν τον Άρη σε περίπτωση που γινόταν κάτι κακό!
Ο γιατρός της κάνει υπέρηχο όμως κάνει μια περίεργη φάτσα.
Γ(ιατρός): πήγαινε λίγο στο παραβάν γιατί πρέπει να σε εξετάσω.
Ε: είναι όλα καλά γιατρέ μου?
Γ: δεν είμαι ακόμα σίγουρος γι αυτό.
Ε: αγόρια μπορείτε να βγείτε?
Αχ: Εντάξει καρδιά μου μόλις τελειώσετε φωνάξτε μας.
Ε:ναι καρδιά μου.Vote and comment❤
ESTÁS LEYENDO
CHALLENGE ME, BABY ❤
Novela JuvenilΠλησιάζω κοντά του και τον κάνω μια αγκαλιά. Με χαϊδεύει στην πλάτη και μυρίζει τα μαλλιά μου. Η καρδιά μου χτυπά σε τρελούς ρυθμούς και η αναπνοή μου χαλάει. Το στομάχι μου δένεται κόμπος. -Για-γιατί η ήρθες? λέω καθώς η φωνή μου τρεμοπαίζει ...