Φτάνουμε σε μια πιτσαρία αφού εκεί ήθελε η μικρή να πάμε.
Κατεβαίνουμε εγώ πιάνω τον Άρη απτό χέρι. Η μικρή μας κοιτά πάλι κάπως.
Οκευ ντρέπομαι.Μπαίνουμε στο μαγαζί και βρίσκουμε ένα άδειο τραπέζι κοντά σε ένα τζάκι. Ευτυχώς γιατί έξω κάνει ψοφοκρυο.
Κάθεται ο Άρης και κατευθείαν κάθετε και η μικρή κολλητά του στην καρέκλα. Κάθομαι και εγώ απέναντί τους.
Α:Για πες τώρα μικρή γιατί συμπεριφέρεσαι έτσι μπροστά στην Έμμα. Τι έχει γίνει.?Ζ:Εγω? Τίποτα! Απλά έχω δει και ακούσει κάποια πράματα.
Οοκευ είναι κριπι αυτό .
Παραγγέλνουμε και έρχονται τα αναψυκτικά μας.
-Σου έχω κάνει κάτι εγώ μικρό μου? Θες να μας πεις?
Την ρωτάωΖ:Μμμμ μην με λες έτσι. Και μην κάνεις ότι αγαπάς τον Άρη. Γιατί σε είδα με ενα παιδί να δίνετε φιλάκια στην πλατεία.
Τιιι? Τιι λέει.
Τι στον διάολο ?Ο Άρης με κοιτάει νευριασμένος.
Α:Ποτε την είδες Ζώη?
Ζ:Μμμ μπορεί πριν λίγο καιρό.
-Εννοείς τρις βδομάδες?
Ζ:Τοτε ναι.-Μωρό μου να σου εξηγήσω. Βασικά ξέρεις. Ο Πάνος. Και ναι..
Α:Ασε με λίγο. Επιστρέφω .
λέει και βγαίνει έξω.
Η μικρή με κοιτάει. Αμάν φωτιά μας έβαλε τώρα .
-Ζωή ξέρεις πως αγαπάω τον Άρη.
Ζ:Καλααα . Αλλά μην μου τον πάρεις μακρυά γιατί θα πω στον μπαμπά να σε βάλει φυλακή. Μου είχε πει όποιος με στεναχωρήσει θα βάλει τα μεγάλα μέσα .Φυσικά και το είπε για πλάκα ο μπαμπας της αλλά δεν το πιάσε .
Έρχεται η πίτσα και της βάζω ένα κομμάτι.
Τρώει. Κοιτάω και περιμένω τον Άρη.
Μπαίνει μέσα.
Κάθεται και με κοιτάει με καθησύχαστικο βλέμμα. Γνεφω και χαμογελάω ανακουφισμένη.
Τρώω λίγη πίτσα όμως τελικά έφαγα αρκετή παραπάνω απτο φυσιολογικό .
Ίσως γαμησε η πιτσουλαααα.Α:Ζωη πλέον δεν θέλω να ασχολείσαι με την δική μου σχέση εντάξει?
Αγαπιόμαστε με την Έμμα και δεν θα χωρίσουμε.
Και ούτε θα με πάρει μακριά σου. Ίσα ίσα σε 4 μήνες θα είμαι πίσω. Εσύ πρέπει να χαλαρώσεις. Είσαι μικρή για να ασχολείσαι με τέτοια.Ζ:Καλα απλά φοβήθηκα μήπως μήπως φύγετε και μείνω μόνη μου.
Γελάω ελαφρά και της χαϊδεύω το κεφάλι.
-Ειναι ολα καλά τώρα μικρούλα.Ζ:Αρηηηη .
Α: Μμ
Λέει αφου πίνει λίγο κόκα κόλα.
Ζ:Παμε στα μαγαζιά να πάρουμε δώρα και να τα ανταλλάξουμε κάτω από το δέντρο σήμερα. Γιατί αύριο θα μου φέρει ο Άι Βασίλης..
-Θέλωωω καιγωωω πάμε Αρουλη μουυυ. Η ιδέα είναι καταπληκτική.
Μπράβο μπράβο.
Α:Μπορω να πω όχι?
Και έτσι πάμε σε ένα πολυκατάστημα
Η ώρα είναι 8 και έτσι πρέπει να βιαστουμε. Παίρνουμε τα δώρα μας και γυρνάμε στο αυτοκίνητο μπαίνουμε. Εγώ κάθομαι μπροστά και η Ζωή πίσω.-το βράδυ σας περιμένουμε σπίτι μας. Θα έρθει και η Εύα με τους δικούς της.
Α: βρε αγάπη μου θα είμαστε πολλοί θα γίνει χαμός.
-η μαμά μου είπες να σας πω οπότε μην το συζητάς και από την άλλη εσείς και η Εύα είστε οικογένεια μου οπότε θα έρθετε.
Α: καλά θα ενημερώσω και τους δικούς μου.
-τέλεια θα σας περιμένουμε.Με αυτά και με αυτά φτάσαμε στο σπίτι μου. Κατεβαίνω και πηγαίνω πάνω και βάζω τα δώρα κάτω από το δέντρο.
Η μαμά ετοιμάζει φαγητό και έχει φτιάξει ήδη την βασιλόπιτα.Εγώ πηγαίνω για μπάνιο, ντύνονται και περιμένω τους καλεσμένους.
Ακούω το κουδούνι. Ήρθαν οι πρώτοιιι.
-γειαα σαςς
Ε: χευυ
Η μαμά και ο μπαμπάς της Εύας κάθονται στο σαλόνι με τους δικούς μου. Μετά από 2 λεπτά ακούω 2ο χτύπημα. Ανοίγω και βλέπω τον Άρη με τους δικούς του και την Ζωή.Ο Άρης με αγκαλιάζει.
-Γειά σαςς.
Ν:Γειά σου κοπέλα μου.
-περάστε.Οι γονείς του πηγαίνουν και αυτοί στο σαλόνι. Η Ζωή κάθεται με τον Χρήστο και εγώ παίρνω τον Άρη από το χέρι και ανεβαίνουμε σου δωμάτιο που είναι και η Εμμα.
Ε: καλώς το ζευγαρακι μου.
Α: επ τι κάνεις βρε?
Ε: καλά είμαι εσύ?
Α:καλά. Τον Αχιλλέα που τον έχεις?
Ε: σπίτι του είναι θα αλλαξει εκεί τον χρόνο και μετά θα πάμε σε ένα ξενοδοχείο.
-οο ρε γλέντια.
Λέω και γελάμε.
Χτυπάει η πόρτα.
-περαστεε
Ν: παιδιά κατεβείτε να φάμε και να περιμένουμε να αλλάξει ο χρόνος.
Α: ναι μαμά κατεβαινουμε.Φεύγει η κυρία Νίκη και αφού μιλάμε για λίγο κατεβαίνουμε και εμείς.
Τρώμε το φαγητό που είχε η μαμά. Πεντανόστιμο ητανν!Α: η μαγειρική σου ίδια με την δικιά τηςς! Μου λέει
Του χαμογελάω.Τώρα περιμένουμε όλοι την αλλαγή του χρόνου. Μόλις φτάνει η ώρα μετράμε αντίστροφα.
10, 9, 8, 7,..., 2, 1, 0
Vote and comment ♥️
ESTÁS LEYENDO
CHALLENGE ME, BABY ❤
Novela JuvenilΠλησιάζω κοντά του και τον κάνω μια αγκαλιά. Με χαϊδεύει στην πλάτη και μυρίζει τα μαλλιά μου. Η καρδιά μου χτυπά σε τρελούς ρυθμούς και η αναπνοή μου χαλάει. Το στομάχι μου δένεται κόμπος. -Για-γιατί η ήρθες? λέω καθώς η φωνή μου τρεμοπαίζει ...