CHALLENGE ME, BABY ❤

Part 46

-Καταλαβαίνω. Ελπίζω εκεί να είναι καλά.
Λοιπον νύχτωσε οπότε θα τα πούμε.
Θέλεις να μου δώσεις το κινητό σου να το έχω?
Π:Αμεεε.
Παίρνει το αιφον και αποθηκεύει τον αριθμό του ως σεξι πανουλης.
Στρειντζ.
Γελάω

Μετά απο δυο μέρες...

Είμαι πλέον στο σπίτι μου. Τακτοποιώ τα ρούχα μου πίσω στα ντουλάπια.
Χτυπάει η πόρτα.
-Μαμαααααα ααανοιιξεεεεεε!

Σκύβω να πιάσω την βαλίτσα μου και νιώθω ένα χέρι στον πισινο μου.
Γυρνάω και αντικρίζω τον Άρη. Τον κοιτάω. Έχουν μακρύνει τα γένια του, τα μαλλιά του από τον ήλιο ξανθισαν λίγο και γενικά το στυλ του είναι ίδιο.
Τρέχω αφού το συνειδητοποίησα καταπάνω του. Τον σφίγγω τον σφίγγω τον σφίγγω.
Α:Με έσκασες Έμμα...

Έμμα? Σκέτο Έμμα?
Τον αποκρυνω και τον κοιτάω περίεργα. Μου πιάνει τα μάγουλα και με φιλάει αργά με πάθος. Μου δίνει πεταχτά φιλιά μετά από λίγο με κοιτάει με αυστηρόρητά και με απορία.

Α:Τσιγαρο? Καπνίζεις?
Όταν ελεγα να προσέχεις τον εαυτό σου δεν εννοούσα το αντίθετο.
-Μα άκου μωρό μου απλά μια φορά έγινε. Συγγνώμη.

Βασικά ψέμματα πλεον καπνίζω αρκετά συχνά. Αλλά ο Άρης άμα το μάθει...

Α:Πολλα πράγματα γίνονται καταλαθος... Κάτσε να μιλήσουμε τώρα.
Λέει ειρωνικά 
-Εντάξει.
Α:Λοιπον επειδή ξέρεις πως σε αγαπάω όσο τίποτε άλλο πιστεύω πως καλύτερο για την σχέση μας θα ήταν ο καθένας να τραβήξει τον δικό του δρόμο.
'Αρχίζω να φρικάρω και δάκρυα να τρέχουν από τα μάτια μου'
Ίσως για αυτά τα χρόνια της σχολής μου. Είδαμε πως δεν δουλεύει σωστά? Χαθήκαμε , μιλάγαμε μόνο δύο φορές την εβδομάδα. Κουράστηκα Έμμα.
Ξέρεις οτι σαγαπαω το λέω συνέχεια μην νομίζεις πως δεν σε σκέφτομαι.
Είσαι μικρότερη και θες κάποιες ελευθερίες. Πέρνα καλά μωρό μου. Αυτά είναι τα καλύτερα χρόνια. Δεν χρειάζεται να είσαι δεσμευμένη.
Προχώρα την ζωή σου. Προχώρα και να είσαι εντάξει με αυτό. Μην κλαψεις άλλο όσο θα λείπω.
Είναι για το καλό σου... Σαγαπησα όσο τίποτε άλλο και το ξέρεις καλά.
Να προσέχεις και να περνάς καλά μικρό μου!! Αυτά Ειχα να πω οπότε. Αυτο ήταν... Πρέπει να χωρίσουμε.
Λέει και ξεφυσάει.

Εγώ έχω μπλανταξει στο κλάμα. Όμως απλά με αγνοεί ούτε με κοιτάει θέλει έτσι να κάνει τον εαυτό του να πιστέψει πως δεν νοιάζεται πλέον.

-Αφού έτσι πρέπει αντίο Άρη. Να περνάς καλά. Καιγω σαγαπουσα, σαγαπαω και θα σε αγαπάω... Να προσέχεις και εσύ.
Λυγμοί βγαίνουν απ'το στόμα μου.
Σηκώνεται αγκαλιαζόμαστε σφικτά. Χαϊδεύω το μπράτσο του.
Μετά κοιτιόμαστε λίγο στα μάτια και δίνουμε το τελευταίο μας φιλί. Καθαρά ερωτικό και χαλαρό με πάθος σαν να θέλει να μου δείξει το δικό του αντίο.
Φεύγει και μένω πίσω στο κρεβάτι μου μόνη μου με συντροφιά πλέον τα τσιγάρα μου.

...

Είμαι ξάπλα και χτυπάει το κουδούνι. Είμαι μόνη μου στο σπίτι. Εδώ και μια βδομάδα μόνο νερό πίνω και δεν ξέρω πόσο θα αντέξω πια. Πονάω όσο τίποτα. Έφυγε και χωρίσαμε. Είναι δύσκολο. Πολύ δύσκολο.
Δεν εχω δύναμη να πάω ως την πόρτα.
Αλλά αφού το κουδούνι χτυπάει σαν τρελό ίσως πρέπει.
Ανοίγω την πόρτα και είναι η Εύα.
Ε: Με τρομάξες. Δεν καταλαβαίνεις πόσο πολύ. Νόμιζα έκανες κακό στον εαυτό σου.
Γκρινιάζει...
Και με αγκαλιάζει.
-Αα όχι καλά είμαι.
Ε: Καλα?
Αφού δεν μπορείς να περπατήσεις κοπέλα μου. Έλα πάμε πάνω να κάτσουμε. Θα φας τώρα και θα πεις και ένα τραγούδι.
-Αχ Εύα ειμαι κουρασμένη ασε.
Καθόμαστε στο κρεβάτι μου.
Και η Εύα λέει πως θα μου φτιάξει κάτι να φάω. Μετά έρχεται πάνω με δυο τοστ χυμό και φρούτα.
-Ξέρεις πως θα τα κάνω εμετό μετά έτσι...
Ε: Έμμα πρέπει να προσέχεις είσαι 16,5 και καταστρέφεις τον εαυτό σου. Πέτα τα τσιγάρα γαμω... Φάε θα σου κάνει καλό... Και έφυγε θα γυρίσει σε 3,5 χρόνια οπότε μην παλεύεις άδικα. Προχώρα. Αγαπιέστε και οι δυο αλλά προχώρα. Σε παρακαλώ.

Έτσι περνάν οι μήνες.
Τρώω μια φορά την μέρα υπό πίεση Εύας. Τις υπόλοιπες κλαιω. Ναι ξέρω είμαι για λύπηση. Έχω χάσει πολλά κιλά. Αλλά δεν είναι εδώ να το δει. Εμένα δεν με νοιάζει κιόλας.
Τώρα είναι Ιούνιος και από οτι έμαθα απ'τον Αχιλλέα θα έρθει τώρα για να περάσει τρεις μήνες με την οικογένεια του.
Μια ακόμα μαχαιριά σωστά?
Εγώ παλιά ήμουν η οικογένεια του. Τώρα τίποτε...
Η ζωή είναι τόσο άδικη. Τόσο άδικη.
Ευτυχώς έχω την Εύα...
Με βοηθάει. Με σηκώνει ψυχολογικά όμως ξαναπέφτω.

Vote and comment ❤