-Α-ααρη να σου πωω?
Α:Ναι μωρό μου πες μου.
-Να τώρα σε 2 μήνες που θα ξεκινήσουν τα σχολεία. Θα είμαστε μαζί εννοώ θα προλαβαίνεις να βρισκόμαστε αφού θα έχεις διαβάσματα και τους φίλους σου;
Α: Ο,τι αγαπάω μπορώ να το προλάβω οπότε μην αγχώνεσαι. Όλα θα γίνουν. Και θα έχουμε και τα διαλείμματα στην διάθεση μας.
-και εκατό γκόμενες να σου την πέφτουν...
Μουρμουρίζω ειρωνικά.
Α: και θα έχω και μια μικρή πανέμορφη κοπέλα να μου γκρινιάζει.
Λέει αφού με φιλάει απότομα.
Σ:γκχμ γκχμ
Βγαίνει ο Άρης από το νερό και πηγαίνει εκεί φουριόζος. Αφήνει ένα 30€ στο χέρι του.
Α: τα ρέστα δικά σου. Και το νουμεράκι σου δώστο σε καμία που ψάχνεται μπασταρδε.
Λέει και του πετάει ένα χαρτάκι στην μάπα.
Γελάω πνιχτά.
Η Ζωή ξύπνησε από τις φωνές και άρχισε να γκρινιάζει.
Α: έλα Ζωή μου πάμε μέσα.
Λέει αφού της βάζει τα μπρατσάκια. Αυτή τρέχει και πηδάει στο νερό.
Την πιάνω και την κάνω μια βολτούλα.
Α: Ζωή πήγαινε στην δίπλα πισίνα που είναι για τα παιδιά και παίξε ήρεμα. Αυτή χτυπάει ποδαράκια της έως την άλλη πλευρά και βουτάει στη διπλανή πισίνα.
Α: οι δύο μας.
- όχι κυρίε Άρη μην μου κάνετε κακό.
Α: θα το ήθελα πολύ μωρό μου αλλά δεν μου επιτρέπεται.
- Μ'αρέσει όταν ζηλεύεις.
Α: δεν ζηλεύω.
- καλά ότι πεις. Εγώ βγαίνω να κάνω λίγο ηλιοθεραπεία.
Κοιτάω τις διπλανές ξαπλώστρες βρίσκονται κάτι κάγκουρες.
Νταξ ευκολάκι.
Κουνάω προκλητικά τους γλουτούς μου.
Ξαπλώνω ανάσκελα στην τελευταία ξαπλώστρα που βρίσκεται κοντά στους κάγκουρες...
Λολλλ.
Μετά από 5 λεπτά βλέπω τον Άρη να μιλάει με Μαξ και η Εύα με μια ξανθιά. Ο Άρης με κάρφωνε με το βλέμμα του.
Καλέ τι έπαθε?
Ο: κοπελιά μήπως θέλεις να σου βάλω λίγο αντηλιακό? Λέει ένας που είναι απ'την διπλανή παρέα. Είδατε? Εύκολο ήταν.
Α: μπορεί να βάλει και μόνη της. Δεν χρειαζόμαστε την βοήθεια σου. Καν'την από εδώ. Ετριξε ο Άρης με νεύρα.
Ουψψψ
Ο άλλος έφυγε. Ο Άρης ξάπλωσε και έβγαλε καπνό κλπ.
Έστριψε ένα τσιγάρο και άρχιζε να καπνίζει. Τώρα να πω πως είναι σεξυ ή είναι δεδομένο...
Ίσως έχει νεύρα μαζί μου. Σηκώνομαι και πηγαίνω στην ξαπλώστρα του και κάθομαι πάνω του και βάζω το κεφάλι μου κοντά στην καρδιά του.
-Συγγνώμη δεν ήθελα να σε τσαντίσω. Δεν μιλάει απλά συνεχίζει το τσιγάρο του.
-Έλααα σε παρακαλώ. Σου ζήτησα συγγνώμη. Μην με γράφεις και πέτα το αυτό δεν σου κάνει καλό. Αρούληηη (ψιθυρίζω σιγανά) αφού τρίβομαι λίγο πάνω του. Δεν δουλεύει τίποτα οπότε αρχίζω να δίνω φιλιά στο λαιμό του. Ξέρω πως είναι το ευαίσθητο σημείο του. Ξαπλώνει πίσω το κεφάλι του και το απολαμβάνει αφού κάνει μια τελευταία τζούρα.
Α: Εντάξει Έμμα μου έφυγαν τα νεύρα είμαι καλύτερα.
-ευτυχώς.
Α: με ενοχλούν κάτι τέτοιοι τύποι αλήθεια. Πρέπει να καταλαβαίνουν πως είσαι δικιά μου και δεν μ'αρέσει να μοιράζομαι.
-όλα καλά μωρό μου τώρα.
Αφού καθόμαστε κάνα 15' αγκαλιά βλέπω την μικρή να τρέχει προς τα εμάς. Ψυχούλα.
Ζ: Άλη ένα παιζάκι σέλει να με παντλευτεί.
Α: είσαι μόνο 5 Ζωή.
Λέει πιο πολύ στον εαυτό του.
Θα του τα κόψω άμα σε αγγίξει.
-Ζωή πήγαινε παίξε με τα παιδάκια αγάπη μου.
Αφού φεύγει η μικρή.
-ηρέμησε μωρό μου όλα καλά. Ξέρω θέλεις να την προστατεύσεις αλλά είναι μικρή ας κάνει όνειρα.
Τον φιλάω γλυκά έτσι ώστε να χαλαρώσει. Φυσικά τα χέρια του στο συγκεκριμένο μέρος. Δεν αλλάζουν οι συνήθειες.
Ε: Αχχ Μαξ τι ωραίο τσαιι. Και μετά ακούγονται και από εκεί ήχοι και φιλιά.Μετά από 2ωρες
Η Ζωή έχει βολευτεί και παίζει με κάτι κουκλάκια στην ξαπλώστρα της. Τα παιδιά δεν βγαίνουν απ'την πισίνα και εμείς έξω αγκαλιά πάλι. Ακούω την καρδιά του ενώ έχω κλείσει τα μάτια μου.
-Αα η μαμά σου?
Α: σε τρεις μέρες βγαίνει. Πρέπει να αναρρώσει πλήρως.
-ωραιαα... Πες μου πως νιώθεις.
Α: χαρούμενος. Αυτό τα περιγράφει όλα νομίζω. Η μαμά, εσύ, η μικρή.
Τον φιλάω ξανά.
Είναι ο πιο γλυκός.Μετά από τρεις μήνες.
-Αχχ Άαρη δεν μπορώ άλλοο.
Α: έλα ρε μωρό μου λίγο ακόμα.
Λέει αφού βαριαστενάζει. Όπως καταλάβατε είμαστε γυμναστήριο. Εγώ κοιλιακούς και αυτός κάνει βάρη. Θέλει να γραμμώσει η πλάτη του κι άλλο.Μετά από κάνα 2ωρο επιστρέφουμε σπίτι.
Vote and comment❤
YOU ARE READING
CHALLENGE ME, BABY ❤
Teen FictionΠλησιάζω κοντά του και τον κάνω μια αγκαλιά. Με χαϊδεύει στην πλάτη και μυρίζει τα μαλλιά μου. Η καρδιά μου χτυπά σε τρελούς ρυθμούς και η αναπνοή μου χαλάει. Το στομάχι μου δένεται κόμπος. -Για-γιατί η ήρθες? λέω καθώς η φωνή μου τρεμοπαίζει ...