Χτυπάει το κουδούνι με μανία.
Δεν μπορώ να πάω.Λογικά θα βρει το κλειδί κάτω από το λουλούδι.
Η πόρτα ανοίγει.
Και την ακούω να έρχεται τρέχοντας πάνω. Το βλέμμα μου είναι χαμένο και είμαι βασικά σαν πρεζάκι. Αρπάζω άλλο ένα κρυφό πακέτο τσιγάρα και ανάβω ένα.
Η Εύα και ο Αχιλλέας μπαίνουν απότομα μέσα.
Με κοιτάνε έντρομοι.
Καιγω θα φοβόμουν στην θέση τους.Γελάω πικρά...
-Ήρθε Αχιλλέα. Ήρθε να με σκοτώσει ακόμα λίγο.Κάθονται και η Εύα μου χαϊδεύει τα μαλλιά. Ενώ μου αρπάζει το τσιγάρο απτο στόμα.
Το πετάει στον κάδο κατευθείαν.Αχ:Ηρθε ο Άρης?
Άρης.. Άρης.. Άρης.
Με πιάνει πάλι κρίση.
Τι στο διάολο. Ηλίθιο κεφάλι σταμάτα.
Η Εύα φοβήθηκε.. Αλλά μετά λογικά κατάλαβε τι έπαθα. Είχα πιο συχνά παλιότερα. Είχα κάτι χάπια στο συρτάρι. Ίσως τώρα με ηρεμήσουν.Αχ:Ευα τι στο καλό έπαθε?
Ρωτάει ταραγμένος.
Εμένα τα μάτια μου κλείνουν.Ε:Κριση πανικού.
Είχε κάτι χάπια που είναι Γαμω.
Λέει και ανοίγει το συρτάρι. Τα βρίσκει και μου δίνει ένα αφου ο Αχιλλέας έφερε νερό. Το καταπίνω.
Νομίζω με αυτά παραμιλάω.-Τον Άρη τον αγαπάω και δεν με θέλει. Και με πονάει. Και τον αγαπάω. Ακούς Εύα.?
Με φιλάει στο κεφάλι.
Ε: Βρε κορίτσι μου κοιμησου και θα σε περιμένω να μιλήσουμε μόλις είσαι εσύ καλά.
Μετά με παίρνει ο ύπνος.Ξυπνάω και νιώθω απαίσια. Λίγο η ψυχολογία μου έχει ανέβει.
Μετά θυμάμαι.
Χθες. Οο τρόμαξα τα παιδιά γαμωτο.
Δεν έφταιγαν πουθενά.Σηκώνομαι και κοιτάω την ώρα
11 το πρωί. Ίσως αν ξύπνησαν να πάμε για κανένα καφέ να μιλήσουμε.Ανοίγω το κινητό μου και ακούω το στομάχι μου να διαμαρτύρεται.
Ε σιγά τρεις μέρες έχω μόνο να φάω.
Αλλά πρέπει.
Έτσι έλεγε ο αυτός.
Έβαλα ένα μπολ γάλα με δημητριακά.
Ευτυχώς θα πάθαινα.
Προσπαθώ να απασχολώ τον εγκέφαλο μου γιατί αλλιώς. Πάει χάθηκα.
Βλέπω μηνύματα.
Babe 💙(10)
Sister 💜(3)
Arhs.pap (1)
Έστειλε ο Άρης για να μου γαμησει και άλλο την ψυχολογία?!Babe 💙
~Poy einai to koritsi?
~Emma?
~Apanta gamw.
~Anysuxw
~Ama egine kati sovaro toulax pare me thl.
~ 8a erxomoun apo kei alla prepei na krathsw kati mikra jaderfakia opote.
~Egine tpt me arh?
~H katalabes pws eisai in love with me kaj drepesai na moy to peis. 😂😂😁
~Sagapaw mikro mou
~Kalhnyxta soy.~ Αγαπουλινο θα βγούμε μαζί το απόγευμα να σου πω. Μην αγχώνεσαι τώρα ολα κεευ.
Κατά τις εφτά στην πλατεία πάρε μου παγωτό. Ευχαριστώ.. 💙Sister 💜
~Molis mporeseis steile.sagapaw.
~ Filia kai apo axillea.~ Εύα όταν μπορέσεις πάρε με τηλ να πάμε για καφέ. Καιγω. 💕
Μετά πατάω το μήνυμα του Άρη.
Arhs.pap
~Xronia polla kai se sena....
Οχιιι δεν θα απαντήσω. Δεν θα τρελενομαι εγώ μερα με την μέρα και αυτός με μου στέλνει και μήνυμα.
Εεε έλεος.Ντύνομαι και κάνω κάποιες τούφες μου μπούκλες αφού δεν έχω και κάτι άλλο να κάνω. Οι γονείς μου με πήραν πως πήγαν στο χωριό αύριο το πρωί θα είναι εδώ.
Καλύτερα. Δεν ήθελα να με δουν έτσι.
Τελικά η Εύα μου είπε σε δεκαπέντε λεπτά να είμαι στο ' Sweet sweet 'ζαχαροπλαστείο γειιι. Γλυκό νααιιιι.
Ξεκίνησα να περπατάω και έφτασα στο μαγαζί. Ήταν ήδη εκείνο Αχιλλέας με την Εύα σε έναν καναπέ και πήγα έκατσα στην καρέκλα απέναντι τους.
-Γεια σας πιτσουνάκια.
Λέω χαρούμενα.
Αχ: Γεια σου Εμμουλαααα.
Γελάω.
Ε:Εισαι καλύτερα έτσι?
-Πολύ. Βασικά περίπου.Πριν προλάβω να απαντήσω έρχεται η σερβιτόρα και παραγγέλνει ο Αχιλλέας η Εύα και μετά εγώ μία βάφλα. Είχα καιρό ναι.
Ε: Είδες πως σε κοίταγε Αχιλλέααα
Γκρινιάζει η Εύα.
Χαζογελάω αφού είναι τόσο όμορφο ζευγάρι."Τσακώνονται λίγο "
Και μετά ο Αχιλλέας μου κάνει νόημα να συνεχίσω.
Πφφφφ.
-Πηγα να πω χρόνια πολλά κτλ στην κυρία Νίκη. Μιλήσαμε τελοσπαντων και πήγα στο δωμάτιο του να πάρω μια μπλούζα του.
Και όπως κατέβαινα ήταν και ο Άρης. Ηθελε να περάσει τον χρονο εδώ και έφυγα βιάστηκα του είπα χρόνια πολλά. Και με έπιασε το παράπονο και έκλαψα.
Ε μετά έπαθα και κάνα δυο κρίσεις. Ευτυχώς ήρθατε. Και ευχαριστώ πολύ. Συγγνώμη που σας τρομαξα.
Με κοιτάνε με ένα βλέμμα που δείχνει συμπαράσταση.Αχ:Εγω λέω να μιλήσετε άμα δεν το κάνετε εσείς θα σας κλείσουμε σε ένα δωμάτιο. Δεν γίνετε αλλιώς.
Γελάω με την ιδέα του.Vote and comment❤
ESTÁS LEYENDO
CHALLENGE ME, BABY ❤
Novela JuvenilΠλησιάζω κοντά του και τον κάνω μια αγκαλιά. Με χαϊδεύει στην πλάτη και μυρίζει τα μαλλιά μου. Η καρδιά μου χτυπά σε τρελούς ρυθμούς και η αναπνοή μου χαλάει. Το στομάχι μου δένεται κόμπος. -Για-γιατί η ήρθες? λέω καθώς η φωνή μου τρεμοπαίζει ...