CHALLENGE ME, BABY ❤

Part 50

-Εντάξει απλά για να ανοιχτώ παραπάνω θα πάρει χρόνο να ξέρεις. Ίσως δεν σε ερωτευτώ και καθόλου.

Π:Θα σε ερωτευτώ εγώ και για τους δύο μας.

Αυτό ήταν πολύ γλυκό.
Τον αγκαλιάζω.
Και του δίνω ενα φιλί  .
Είναι καλό παιδί όπως και να έχει.
Με σφίγγει στην αγκαλιά του και με χαϊδεύει στο μάγουλο όσο φιλιόμαστε.

Κατεβαίνει προς τον λαιμό μου και αφήνει υγρά φιλιά.

Νιώθω τύψεις και είναι σαν να απατάω τον Άρη. Αλλά αυτό σίγουρα δεν γίνετε γιατί είμαστε χωρισμένοι. Ηλίθιο μυαλό.

Σταματάει ότι κάνει και με κοιτάει.
Π:Ειναι εντάξει με τον καιρό θα συνηθίσεις.

-Σε ευχαριστώ. Αλήθεια.

Π:Τιποτα βρε όμορφη.

-Και δηλαδή από του χρόνου δεν θα βρίσκεσαι εδώ ε? Θα μας εγκαταλείψεις.

Π:Αμα ήταν στο χέρι μου θα έμενα εδώ.
Αλλά ναι δυστυχώς.

...
Πέρναγαν οι μέρες.
Με τον Πάνο βρισκόμασταν καθημερινά.
Δεν μπορώ να ξεπεράσω τον Άρη όμως πλέον . Όσο και να προσπάθησα.
Τώρα κάθομαι με τον μπέμπη στο δωμάτιο μου και ζωγραφίζουμε. Πλέον είναι δυο χρονών κάνει μερικά πράγματα και μπουσουλάει.

Χτυπάει το κουδούνι και τρέχω να ανοίξω αφού δεν είναι κανείς άλλος εδώ. Καιι ήρθε η Εύα επιτέλους.

Ε:Μωροοοοο μουυυυ
Με αγκαλιάζει με δύναμη όπως και εγω.
Μου έλειψε πραγματικά.

...

Εδώ και κάνα δίωρο μιλάμε για το πως περνάμε.
Έμαθα πως ο Άρης έφερε και την κοπέλα του από την Αμερική.
Φαίνεται πως την θέλει έτσι λένε τα παιδιά.

Εμένα όμως το ένστικτο μου μου λέει πως δεν έχει καν αισθήματα μαζί της και απλά προσπαθεί με τέτοιον τρόπο να με ξεπεράσει.
Όπως κάνω και γω άλλωστε.

-Αργότερα θα βγούμε να σου γνωρίσω τον Πάνο. Θα τον συμπαθήσεις.
Ε:Παμε ναι. Θα δούμε άμα τον συμπαθήσω.

Τότε ο μικρός γκρίνιαξε.
Ουψ πρέπει να τον πάρω μαζί γαμωτοοο. Οι γονείς μου θα έρθουν αργά.
-Αγοράκι μου εσυυυυ. Θα σε πάρω μαζί αλλά μην πεις τίποτα απο οτι δεις στην μαμά,  εντάξει?
Αυτός γελάει. Λογικό αφού ακόμα δεν ξέρει να μιλάει.

Ετοιμαζόμαστε και παίρνω τον μικρό αγκαλιά. Φτάνουμε στο μέρος που συναντιόμαστε εγώ ο Πάνος και η Κατερίνα με τον Κώστα.
Είναι σαν δασάκι με παγκάκια και μια παιδική χαρά ακριβώς δίπλα. Αλιλουια.
Να που θα περάσει ο μικρός την ώρα του.
Στο παγκάκι είναι ήδη τα παιδιά.
Γειι
Ο Πάνος με πλησιάζει με ένα χαμόγελο. Απλώνει το χέρι του στην Εύα.
Π:Πανος . Εσύ πρέπει να είσαι η Εύα . Έχω ακούσει πολλά για σένα.
Χάρηκα.
Ε:καιγω Πανο χαρηκαα.

Μετά πλησίαζει εμένα και κοιτάει τον μπέμπη.
Π:Ποιος άντρας είναι αυτός λέει και τον παίρνει αγκαλιά.
Κιουτ.
Η Εύα έχει κάτσει με Κατερίνα και Κώστα και μιλάνε.

Π:Πως είναι το μικρό μου.?
-Καλα Πανο μου εσυ?
Π:Αφου είσαι εσύ καλά είμαι και εγώ.

Του χαμογελάω και μου δίνει ένα υγρό φιλί μέχρι που ο μπέμπης βάζει το χέρι του ανάμεσα στα πρόσωπα μας και διακόπτουμε .

Π:Κοιτα χαλάστρες το μικρό.
Έλα να σε κάνω αεροπλανάκι να δεις εσυυ. Αφού ο Πάνος ασχολείται με το μικρό εγώ πάω στα παιδιά και συζητάμε όλοι μαζί .

Νύχτωσε και ο μικρός κοιμήθηκε στην αγκαλιά του Πάνου.
Είναι ήρεμη η αγκαλιά του όπως και να έχει.
-δωστον μου να τον πάρω για να πάμε σπίτι σιγά σιγά.
Φωνάζω και τα παιδιά. Η Εύα έρχεται κοντά μου. Και η Κατερίνα είναι αγκαλιά με τον Κώστα.

Π:τι λες ρε δεν σε αφήνω να πάτε μόνες σας με τον μικρό θα έρθω και εγώ μέχρι εκεί.

Είναι και τζετλεμαν ανάθεμά του.

-καλαα... κάνω να πάρω τον μικρό μα τον τραβάει.
Π: θα τον κουβαλησω εγώ αν στον δώσω μπορεί να ξυπνήσει κρίμα.
-καλαα

Μας πάει μέχρι το σπίτι, μου δίνει ένα φιλί και έπειτα μου δίνει τον μικρό.

Ε: μα τι γλυκοςς...
-είδες? Πως σου φάνηκε?
Ε: πολύ καλό παιδί αν και αυτή η Κατερίνα λίγο εκνευριστική.
-αν την γνωρίσεις καλύτερα θα δεις πως δεν ισχύει και εγώ έτσι νόμιζα στην αρχή.
Ε: θα δείξει... Εγώ πρέπει να φυγω θα μιλήσουμε εμείς Καληνύχταα λέει και μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο αφού να με αγκαλιάσει δεν μπορούσε γιατί κράταγα τον Χρήστο.

Πάω σπίτι αφήνω τον μικρό στο κρεβάτι, κάνω ντουζ, τρώω και ξαπλώνω. Ανοίγω το κινητό και κοιτάω στοριζ ινστα. Τα περνάω γρήγορα γιατί βαριέμαι να τα δω όλα. Και ναα... στόρι από τον Άρη... Έχει ανεβάσει στόρι στο σπίτι του με την καινούρια του κοπέλα στον καθρέφτη που είχε βγάλει και με εμένα και παρόμοια μαλιστα.

Vote and comment ❤