Part 59

251 16 0
                                    

και εμείς αφού μένουμε δίπλα γυρίσαμε μαζί.

Έχουμε φτάσει έξω από το σπίτι μου.
Π: Καληνύχτα.
Λέει κάπως ξερά.
-μόνο αυτό έχεις να πεις?
Π: απλά δεν έχω όρεξη.
-ξέρω πως σε πείραξε αυτό που είπε η Εύα αλλά είναι η αλήθεια. Ήξερες πως θέλω σαν τρελή τον Άρη.
Π: ναι ξέρω το ξέρω καλά αυτό απλά στεναχωριεμαι γιατί μετά δεν θα μου δίνεις τόσο σημασία και δεν θα μου δίνεις και αυτά τα φιλιά που μου δίνεις τώρα
-μην το λες. Πάντα θα είμαι εδώ για εσένα και φυσικά και θα βρισκόμαστε και τα φιλιά θα στα δίνω.
Π:φφ καλά αν δεν θέλεις δεν χρειάζεται να το κάνεις κιόλας.
- δεν με ενοχλεί ξέρεις.
Με αρπάζει και με φιλάει γλυκά.
Π: Καληνύχτα λοιπόν.
-Καληνύχτα.

Μπαίνω σπίτι. Μόνη ξανα. Ανοίγω το κινητό και βλέπω μνμ από την Εύα και τον... Άρη? Πάω να το ανοίξω

Arhs.pap
~ geiaa
Jerw pws isws na mhn theleis na apanthseis apla tha hthela na se rwthsw an tha htheles na bgoume aurio?

Το σκέφτομαι να απαντήσω αλλά μετά από όσα είπε η Εύα... μάλλον είχε δίκιο δεν θα ήταν κακό να βγαιναμε έστω και μια φορά. Ίσως να μας έδινε την ευκαιρία να μιλήσουμε και να τα βρούμε ξανά.

~ ναι θα ήθελα να βγούμε.

Το είδε και απάντησε κατευθείαν. Περίεργο. Κατευθειαν απανταγε μόνο όταν τα είχαμε.

~teleia aurio stis 8 to apogeuma tha perasw na se parw.

~Εντάξει τα λέμε αύριο Καληνύχτα.

~kalhnuxta mikrh(mou)

Τι ήταν αυτό πάλι? Μου? Σε παρένθεση? Δηλαδή ελπίζει στο να γίνω ξανά δικιά του?

Ξαπλώνω δεν θέλω να σκεφτώ άλλα για σήμερα.

Το πρωί ξυπνάω, τρώω και πηγαίνω κατευθείαν για μπάνιο. Κάνω αποτρίχωση, στεγνωνω το μαλλί και το ισιωνω.

Κάθομαι λίγο μέχρι να πάει 6 να αρχίζω να ετοιμάζομαι. Θα χρειαστώ ώρα για να πετύχω το τέλειο μακιγιάζ και να τον εντυπωσιασω!
Βλέπω λίγο τν, σκουπίζω, σφουγγαριζω και επιτέλους πήγε 6. Κανω ένα ντουζ γιατί έκανα δουλειές και αρχίζω να βαφομαι. Βάζω eyeliner, λίγη μάσκαρα, μεηκαπ και ένα απαλό κραγιόν. Επιλέγω να βάλω ενα κολλητό μπορντό φόρεμα και από πάνω το μπουφάν που είχαμε πάρει μαζί και τα παπούτσια που μου είχε πάρει τα σούπερσταρ. Αλλά κάτι λειπειι. Αα ναι το δαχτυλίδι μας. Φοράω και αυτό περνώ κλειδιά και κατεβαίνω. Περιμένω κάνα 2λεπτο και τον βλέπω. Ακόμα το ίδιο αυτοκίνητο έχει. Ανοίγω την πόρτα. Στέκομαι για λίγο αλλά τελικά μπαίνω.

-γεια
Α: καλώς την.
-τι κάνεις? Λέω καθώς βάζω ζώνη.
Α: καλά είμαι εσύ? Βλέπω η ζώνη έχει μείνει συνήθεια.
- καλά και εγώ. Χαχα ναι.
Α: ωραία πάμε?
-ναι.
Δεν ρώτησα που θα πηγαιναμε με ένοιαζε να μιλαγαμε.

Τελικά φτάνουμε εκεί που είχαμε πάει λίγο πριν φύγει. Στην πλατεία που έχει θέα όλη την πόλη. Είχα να πάω από τότε που είχαμε πάει μαζί λίγο πριν φύγει.

Α: φτασαμε λέει και μου χαμογελάει.

Κατεβαίνουμε και καθομαστε σε ένα παγκάκι.
Ο Άρης έρχεται πιο κοντά μου.

-και πως πάνε οι σπουδές σου?
Α:πολύ καλά τον Απρίλιο θα γυρίσω και θα δουλεύω για κιλό στο γραφείο του μπαμπά.
-ναι μου είπε η μαμά σου.
Α: ωραία. Εσύ τι θέλεις να περάσεις και που?
-χημικό θέλω εδώ. Αν τα καταφερω βασικά.
Α: μια χαρά θα τα πας μου λέει κάπως ενθαρρυντικά.
Και...
Κάνει μια παύση.
Τώρα τα έχεις με τον Πάνο?
- χαχα όχι είμαστε μόνο κολλητοί. Εσύ?
Α: και εγώ μόνος είμαι. Με την κοπέλα μου χαρίσαμε. Βασικά καμιά δεν με συμπλήρωνε όσο εσύ.

Κοιτάω το δαχτυλίδι μου και το ίδιο κάνει και αυτός.

Α: το φοράς ακόμα βλέπω ε?
-παντα μου θυμίζει πολλά.
Α: είναι αλήθεια. Ρε Εμμα γιατί γίναμε έτσι? Αφού εγώ δεν μπορώ χωρίς εσένα και ούτε εσυ λογικά χωρίς εμένα.
-δεν ξέρω. Με το ζόρι κρατιεμαι να πέσω στην αγκαλιά του και να κλάψω.
Α: εγώ από όταν χωρισαμε σε σκέφτομαι και με όσες πήγα ήταν γιατί προσπαθούσα να ξεχάσω εσένα.

Δεν έχω τι να πω απλά δακρυζω.

Ο Άρης με πλησιάζει και με παιρνει αγκαλιά. Πόσο με ξέρει αυτός ο άνθρωπος.

Α: Εμμα θέλεις να ξανά προσπαθησουμε. Να είμαστε όπως πριν και εγώ δεν θα σε ξανα αφήσω δεν θα σε ξανα κάνω να κλαψεις. Σε αγαπωω Εμμα δεν μπορώ χωρίς εσένα.
- ναι Άρη θέλω λέω με δυσκολία στην φωνή μου από τα δάκρυα.
Α: έλα ηρέμησε τώρα
λέει και με χαϊδεύει στην πλάτη.
Είμαι εδώ τώρα και δεν θα σε αφήσω πότε.
Θα είσαι όπως παλιά η γυναίκα που αγάπησα και θα αγαπώ μέχρι να πεθάνω.

Vote and comment ♥️

CHALLENGE ME, BABY ❤Where stories live. Discover now