Ε:Δικαιο έχει. Και μην σε περνει απο κατω. Να σκέφτεσαι λίγο πιο αισιόδοξα.
Αισιόδοξα?
Ναι όπως ο Άρης δεν με θέλει επειδή εχει εκατό γκόμενες και ούτε με χρειάζεται.
Αυτό είναι τοχω τοχω.
Ειρωνιαααα.Η σερβιτόρα φέρνει τα γλυκά μας και στον Αχιλλέα αφήνει την απόδειξη και του κλείνει το μάτι .
Η Εύα γελάει ειρωνικά μαζί της παίρνει την απόδειξη και διάβαζει.Ε: 6950****** πάρε με όταν μπορέσεις όμορφο αγόρι.
Ιου δεν ξέρει να την πέφτει κιόλας το τσόλι.
Αχ: έλα ρε αγάπη μου μην ασχολείσαι και φάε αντεε.
Μόνο εσένα αγαπάω.
Λέει και φιλιούνται. Εγώ επικεντρώνομαι στην βάφλα.Το απόγευμα
Κάθομαι στο συνηθισμένο παγκάκι. Και περιμένω εδώ και πέντε λεπτά τον Πάνο.
Π:Τι έφερε εγώ στο κορίτσι μου?
-Του Άρη είμαι σορρυ κιολας αγαπουλίνο.Με αγκαλιάζει και του δίνω ένα πεταχτό.
Π: Κυρία Παπαπέτρου ορίστε το παγωτό σας .
(Παπαπέτρου ειναι το επίθετο Άρη.)
Λέει και μου δίνει ενα μπολάκι και ένα κουταλάκι.Π:Και για πες που ήσουν χθες και με τρομάξες.?
Του εξηγώ πάνω κάτω και με κοιτάει αγχωμένος.
Π:Τωρα είσαι καλά?
-Μια χαρούλα. Εσύ που άργησες?
Π:Ημουν με την Αλεξάνδρα στο δωμάτιο μου. Με ξεζούμισε αυτή η κοπέλα δεν μπορείς να φανταστείς. Εφτά φορές. Δεν άντεχα άλλο.
Γελάω με τον μελοδραματικό τρόπο που τα λέει.
Π:Αλλά επρεπε να έρθω στην μπεμπεκα μου και ήρθαααααα. Πάω κοντά του και κουρνιάζω στο πλευρό του.
Π: Αφού στο τέλος θα είστε μαζί. Όλη μέρα φιλάκια αγκαλίτσες και το ένα και το άλλο. Γιατί δεν του μιλάς? Ίσως σας κάνει καλό. Μπορεί να περιμένει απο εσένα μηνύμα.-Γιατί είστε τόσο σίγουροι. Εγώ πιστεύω πως αυτό είναι η αρχή των δυσκολιών μας.
Θα είναι πολύ δύσκολα ολα. Και όχι δεν στέλνω. Ας στείλει αυτός.Π:Ελα εδώ μωρέ πεισματάρα μουυ.
Κάθομαι στην αγκαλιά του και με φιλάει γλυκά.
Οι γλώσσες μας παίζουν. Απομακρύνομαι και δαγκώνω το χείλος του.
Π:Οχι και εσύ με δάγκωνε που με δάγκωνε η άλλη πριν. Άσε μαρτύριο.
- Με ξενέρωσες...
Λέω κάπως σε φάση είμαι υπεράνω.
Π: Α ναιι Εμμουλαα.Με φιλάει πιο άγρια και σφίγγει τον ποπο μου στα χέρια του.
Φιλάω το μάγουλο του και του δίνω και μερικά φιλιά στον λαιμό.
Π: Φασώνεις καλύτερα με τον καιρό. Είμαι καλός δάσκαλος.. Και δεν δέχομαι αντίρρηση.
-Ισως έχεις δίκαιο.
Π:Παντα !
Φαε το παγωτό για να πάμε να κάνουμε κούνια.
Χτυπάω παλαμάκια σαν μικρό παιδί και τρώω το παγωτό μου. Ξέρω Δεκέμβριος και εγώ παγωτό. Αλλά αι ντοντ κερ.
Χτυπάει το κιν μου και απαντάει ο Πάνος αμέσως.
Π:Ναι ?
Γεια σου αγαπητή Ευούλα.
Ναι μαζί στην πλατεία.
Έλα μαζί μας άμα θες θα πάμε και για κούνια με το κοριτσάκι απο εδώ.
Αντε ελα.
Γιατί ο Αχιλλέας που είναι?
Όχι Εύα δεν είμαι γκει. Απλά ρωτάω.
Σε περιμένουμε.Το κλείνει.
Π: θα έρθει από εδώ. Εγώ με αυτή την κοπέλα δεν συνεννοούμαι και πολύ. Με είπε και γκει. Επειδή ρώτησα που είναι ο Αχιλλέας και θα μας μπαστακωθει εδώ.
- Μην λες έτσι βρε Πανούκο απλά είστε τελείως διαφορετικοί τύποι αλλά σας αγαπάω το ίδιο. Επίσης που είναι ο Αχιλλέας?
Π: Με τον αυτόν.Ποιόν αυτόν τι λέει.
-Με ποιον?
Π: Με τον Άρη έξω. Βγήκαν για καφέ.
-Αα.Τρώω το παγωτό μου σιγά και περιμένω την Εύα.
Βλέπουμε την Εύα να έρχεται.
Ε: χευυ
-γειαα
Π: που εισαι συ?
Ε: εδωω
Ερχεται και κάθεται σε μια κούνια
Ε: ήμουν μόνη μου και είπα να έρθω αφού και ο Αχιλλέας ήταν με τον Άρη.
-μμ καλά έκανες.
Ε: νομίζω πως εσείς πρέπει να κανονίσετε να βρεθείτε. Ο Αχιλλέας θα έλεγε στον Άρη να βρεθείτε και το ίδιο θα κάνω και εγώ με εσένα τώρα.
-θα δούμε.
Π:δίκιο έχει η Εύα θα ήταν καλό να βρεθείτε.
-βλέπουμε λέω.
Ε: καλά μην φωνάζεις. Ξέρω πως είναι δύσκολο απλά προσπάθησε θα είναι καλό και για τους δύο και που ξέρεις μπορεί να τα ξαναβρείτε.Ο Πάνος κατεβάζει το κεφάλι. Στεναχωριοταν γιατί ήξερε πως δε θα του δίνω και τόσο σημασία αν τα έχω με τον Άρη.
Κάνω νόημα με το κεφάλι στην Εύα να μην τα λέει μπροστά του αυτά.
Ε: λοιπόν τι αλλά εσείς?
Π: τίποτα εγώ τα ίδια όπως τα ξέρετε. Λέει και κοιτάει εμένα.
-ούτε εγώ.
Ε: εγώ λέω να πάρω ένα παγωτό και θα γυρίσω.
Π:ναι πήγαινε εμείς εδώ θα είμαστε.Πηγαίνει να πάρει το παγωτό και γυρνάει. Καθόμαστε λίγο ακόμα στη παιδική και λέμε για το σχολείο και αφού νυχτωσε πήγαμε την Εύα μέχρι το σπίτι της.
Vote and comment ❤
ESTÁS LEYENDO
CHALLENGE ME, BABY ❤
Novela JuvenilΠλησιάζω κοντά του και τον κάνω μια αγκαλιά. Με χαϊδεύει στην πλάτη και μυρίζει τα μαλλιά μου. Η καρδιά μου χτυπά σε τρελούς ρυθμούς και η αναπνοή μου χαλάει. Το στομάχι μου δένεται κόμπος. -Για-γιατί η ήρθες? λέω καθώς η φωνή μου τρεμοπαίζει ...