Part 30

314 18 1
                                    

Το κορίτσι βλέπει το αγόρι της να σκύβει και να της χαρίζει ένα μονόπετρο. Οτι πιο κιουτ. Εκείνη την στιγμή όλοι χειροκράταμε και κάποιοι φωνάζουν 'ναι'.

Η κοπέλα κουνάει το κεφάλι της θετικά και ανταλλάσσει παθιασμένα φιλιά με το αγόρι της.

Α:μην κοιτάς είναι άνω των δεκαοκτώ.
-Γιατί μωρό μου τι κάνουν τα παιδιά?
Θες μήπως να μου δείξεις?

Αυτός γελάει πονηρά και τοποθετεί το χέρι του στους γλουτούς μου ενώ εγώ στον λαιμό του. Φιλιόμαστε πολύ έντονα μπορώ να πω. Μετά απο λίγο κόβω το φιλί.

-Και επειδή αύριο θα αρχίσουν πάλι να σου την πέφτουν τα καλά κοριτσάκια απ'το σχολείο. Θα έχεις κάτι δικό μου πάνω σου.

Λέω και τον φιλάω στον λαιμό. Μετά τον δαγκώνω και λίγο. Μέχρι να σχηματιστεί μια πιπιλιά.

-Φοβερή! Λέω και με κοιτάει πονηρά.
Ε:Αχ Εύα το είδες ήταν τόσο συγκινητικό.
Λέει και σκουπίζει την μύτη της.
Αχ:Έχει γίνει πολύ ευαίσθητη ρε πουστη μου.
Λέει σιγά ίσα ίσα ακούστηκε.
Ε:Και τι τώρα δεν με θεεςςς??
Λέει ενώ κλαψουρίζει.
Αχ:Όχι μωρό μου παραπάνω από όσο φαντάζεσαι.

Μετά κάθονται ήρεμοι στον καναπέ. Ο Άρης μου μίλαγε για το ποδόσφαιρο αλλά δεν καταλάβαινα και πολλά οπότε...

Α:Και η τελευταία πάσα πριν το σουτ του γκολ λέγεται ασίστ. Το έπιασες?
-Περίπου.
Γελάει.
Α:Είσαι τόσο αθώα και γλυκιά ζωή μου.
-Και συ είσαι οτιδήποτε αγαπώ αυτόν τον καιρό.
Α:Πήγε δύο η ώρα θες να σε πάω σπίτι?
-Ναι πάμε καλύτερα.
Χαιρετάμε τα παιδιά και μπαίνουμε στο αυτοκίνητο.
Α:Αύριο μπορεί να λείπω κάποιες ώρες...
-Αφού είσαι υπναράς θα κοιμάσαι λογικά λέω και γελάω ενώ αυτός όχι.
Α:Απλά έχω μία δουλειά να ξέρεις.
-Εμ τι έγινε ακριβώς?
Α: Μόλις τελειώσω θα σε πάρω τηλέφωνο. Δεν μπορώ να σου πω ακόμη. Εσύ μην ανησυχείς. Εντάξει?
Λέει και χαϊδεύει το χέρι μου.
-Εντάξει.

Φτάνουμε σπίτι.
Σταματάει το αμάξι. Και καθόμαστε και κοιτιόμαστε λίγο. Λες και παίρνει δύναμη ο ένας απ'τον άλλον.
Με πιάνει και με φιλάει γλυκά.

Α:Το χρειαζόμουν.
Καληνύχτα μικρή σαγαπάω.
-Μιλάς λες και μου κρύβεις κάτι. Θα τα πούμε αύριο καληνύχτα ζωή μου.

Μόλις μπαίνω σπίτι ευτυχώς επικρατεί ησυχία. Ο μπέμπης θα κοιμάται λογικά.
Μπαίνω στο δωμάτιο του και τον κοιτάω για λίγο. Είναι τόσο ομορφούλης. Και γλύκας. Τον είχα παρεξηγήσει.

Πφφ....

-Καληνύχτα όμορφε αδερφούλη.
Μετά πηγαίνω στο δωμάτιο μου βγάζω ρούχα για αύριο και φτιάχνω την τσάντα ναι ξέρω τα μαθήματα τα κάνω την παρασκευή για να έχω ελεύθερο σαββατοκύριακο.

Το πρωί με ξυπνάνε οι φωνές του μπέμπη. Ευτυχώς δηλαδή γιατί ήδη είχε περάσει η ώρα. Έκανε και κάτι καλό αυτό το μωρό. Σηκώνομαι γρήγορα πλένομαι, ντύνομαι, πίνω μια κούπα γάλα γιατί δεν προλαβαίνω και ακούω που κορνάρει ο Άρης.

Κάθε πρωί έρχεται να με πάρει αν δεν κοιμόμαστε μαζί. Κατεβαίνω και μπαίνω στο αυτοκίνητο. Λογικά θα είχε πάει πιο νωρίς για τις δουλειές και πρόλαβε να περάσει να με πάρει.

Α: Καλημέρα μωρό μου.
-καλημεραα λέω αφού ακόμα είναι αγουροξυπνημενη
Α: μμμ κάποια άργησε να ξυπνήσει λέει και μου δίνει ένα πεταχτό φιλί.
-ναι και αν αργήσεις κι άλλο θα χάσω την πρώτη ώρα. Γκρινιάζω.
Α: σιγά μωρε
-έλα αγάπη μου ξεκινά δεν μπορώ να τον ακούω να φωνάζει.
Α: δίκιο έχεις δεν υποφέρεται.
Γελάμε.
Πηγαίνουμε στο σχολείο ευτυχώς προλάβαμε. Βρίσκω την Εύα και κάθομαι μαζί της και λίγο πολύ δίπλα κάθεται ο Άρης με τον Αχιλλέα.

Και πάλι αυτές οι ξινές τον κοιτανε για να μου τον κλέψουν. Κάτι μου λέει πως θα τις ξεμαλλιασω.

Ε: πάλι αυτές κοιτάς?
-ναιιιι αφού κοίτα πως τον κοιτάνε λέω με νευριασμένο ύφος.
Ε: έλα μωρέ Έμμα τώρα αφού ξέρεις πως ο Άρης μόνο για μια έχει μάτια?
- για μια? Για ποια από αυτές? Αα δεν μας τα είπε αυτά ο κύριος Αρουλης!
Ε: σε έχει τυφλώσει ο έρωτας Έμμα! Σύνελθεε! Μαρή έχει μόνο για εσένα βλαμμένη!
Γελάω.
-καλά λες με έχει τυφλώσει. Τέλος πάντων. Εσύ τα νέα σου με τον Αχιλλέα, με το μωράκι?

Λέω και κοιτάω την κοιλίτσα της είχε αρχίσει να φουσκώνει. Ήταν ήδη στον 3ο μήνα ουοουυ.

Ε:με τον Αχιλλέα όλα καλά όλη μέρα με προσέχει σαν να είμαι μικρό παιδί! Είναι πολύ υπερβολικός! Δεν μπορώ να κάνω ένα βήμα μόνη μου, ακόμα και μέχρι το ψυγείο δεν με αφήνει να πάω πηγαίνει αυτός και μου φέρνει ότι θέλω!
Λέει παραπονεμένα...

Vote and comment❤

CHALLENGE ME, BABY ❤Where stories live. Discover now