CHALLENGE ME, BABY ❤

Part 41

- Άρηη φωνάζω συνήλθε είσαι εδώ και αυτό μου αρκεί .
Τον φιλάω για να τον ηρεμήσει.
Α: πάμε να φύγουμε.

Χωρίς δεύτερη κουβέντα τον παίρνω από το χερι και πηγαίνουμε στο αυτοκίνητο. Δεν μιλησαμε καν. Στο σπίτι ξεντυθηκαμε και ξαπλωσαμε χωρίς να μιλήσουμε. Δεν είχαμε την διάθεση να το συζητήσουμε.

Ξυπνάμε κατά τις μία το μεσημέρι. Η διάθεση πιο χαμηλή από οτιδήποτε.
Ο Άρης ακόμα δεν έχει ξυπνήσει καλά και γιαυτό του δίνω μερικά φιλιά.
Α:Μμμμ
-Μωρό μου.
Πριν μου μιλήσει ο Άρης χτυπάει το κινητό μου.
Γαμώωωωω
Η Εύα.
Ε:Εμμα τώρα έμαθα. Είσαι καλά έτσι?
-Μια χαρά είμαι αγάπη μου. Εσείς?
Ε:Πφφ ευτυχώς. Μια χαρα αγχωθήκαμε μήπως πάθατε τίποτα αλλά καλά. Να ξέρεις λέγαμε να παμε για μπάνιο στην θάλασσα. Θα έρθετε? Άμα μπορείτε τότε σε μια ώρα θα είμαστε απο έξω θα πάμε με του Αχιλλέα το αυτοκίνητο.
-Θα μιλήσω με Άρη και σε ενημερώνω. Ταλεμεεε.
Α:Πως είσαι καρδούλα μου?
-Καλύτερα.
Εσυυ?
Α:Αφου είσαι εσύ καλά τοτε είμαι και εγώ. Χθές απλά από τα νεύρα μου που δεν μπόρεσα να σε προστατέψω από κάτι τέτοιο μόνο σου φώναξα.
-Ειναι όλα καλά τώρα πάμε να φάμε.

Κατεβαίνουμε τα σκαλιά.
Και πηγαίνουμε στην κουζίνα φτιάχνουμε 'πρωινό ' και τρώμε.

Α:Να πάρω Αχιλλέα? Θα πάμε ε?
-Ναιι ναιι θα πάμε. Λέω αφού μασάω το τοστ μου.

Ενώ ο Άρης κανονίζει με Αχιλλέα εγώ ετοιμάζω τα πράγματα που θα πάρουμε μαζί. Μέσα στο ψυγείο έβαλα σνακς χυμούς και τσάι.
Πιστεύω είναι καλά εγώ έτσι και αλλιώς δεν τρώω.
Βάζω το μαγιό και ακούω σφυρίγματα. Γυρνάω απότομα και λύνεται το πάνω μέρος αφήνοντας ελεύθερο το στήθος μου.
Με κοιτάει με ερωτικό ύφος.

Α:Επιτηδες μωρό μου?
Ιιιι τι λέει ντρέπομαι.
Εχουν κοκκινίσει ήδη τα μάγουλα μου.
-Ο οχι Άρη καταλαθοςςςςς.
Α:ειναι εντάξει μικρή λέει και με κολλάει στον τοίχο χαρίζοντας μου αμέτρητα φιλιά. Με χαϊδεύει παντού.
-Ααρη σορρρρ που σε κόβω απλά δεστο λίγο για να φύγουμε σιγά σιγά.

Πιάνει τις τιράντες και τις δένει πίσω απ'τον λαιμό μου καθώς τον ρουφάει κατά μήκος.
Απελευθερωνω ένα βογγητό.
Με κοιτάει πονηρά τώρα και βάζει τα χέρια του δεξιά και αριστερά μου. Του χαμογελάω αθώα και του δίνω ενα πεταχτό αφού ξεφύγω και αρχίζω να κατεβαίνω τρέχοντας.

Α:Αν σε πιάσω....
Τότε ακούμε κόρνα.
-Να είδες? Αργήσαμε πάμε. Πάρε τα πράγματα πωωωωωω
Α:Θα μου λείψει η γκρίνια σου γαμω την ψυχή μου.
Λέει όσο σιγοτερα υπάρχει όμως το ακούω.
Και μενα θα μου λείψουν τα παντα.

Βγαίνω έξω αγκαλιάζω τα παιδιά και τακτοποιούμαι τα πράγματα.
Αφού λέμε τα κλασσικά ξεκινάμε το ταξίδι μας.

Εγώ επειδή ζαλίζομαι ξαπλώνω στα πόδια του Άρη. Το να έχω το κεφάλι μου δίπλα στο όργανο του δεν είναι άπειρα βολικό αλήθεια.
Με παίρνει ένας γλυκός ύπνος όμως.
...
Α:Ξυπνα μικρούλααα.
-Μμ φτάσαμε?
Λέω ενώ τεντώνομαι.
Α: Ας πούμε πως το τεράστιο ταξίδι μας ήταν δεκαπέντε λεπτά μετρημένα.
Λέει και γελάνε.

Πιάνουμε ξαπλώστρες και καθόμαστε. Εγώ ανάμεσα στα πόδια του Άρη και η Εύα στου Αχιλλέα.
Ο Άρης μου ψιθυρίζει
Α:Και όλον τον καιρό που θα λείπω θα είσαι η μεγαλύτερη απώλεια που θα νιώθω. Θα έχω τύψεις που θα είμαστε μακρυά.
Θέλω να ακούω την γκρίνια σου κάθε μέρα. Να ακούω τις υστερίες σου όταν είσαι στις δύσκολες μέρες. Να σε ακούω να τραγουδάς στο μπάνιο με την τσιριχτή φωνή σου.
Απλά καθημερινά πράγματα που αγαπάω πάνω σου όσο τίποτα.
Είμαι ερωτευμένος απλά καθαρά μαζί σου. Θέλω να παλέψουμε για αυτή την σχέση. Είμαστε μαζί ένα χρόνο. Μπορούμε να κάνουμε μαζί τα πάντα. Οπότε περίμενε με να γυρίσω και θα φτιάξουμε μαζί το δικό μας σπίτι. Θα πάρουμε τα κατοικίδια που λέγαμε. Θα διακοσμήσουμε μαζί το σπίτι και όλα αυτά που έχουμε ονειρευτεί.
Και τέλος τα παιδάκια μας θα είναι το αποκορύφωμα.
Σκουπίζω τα δάκρυα μου.
Αυτός ο άνθρωπος είναι ο μόνος που θα μπορούσα χωρίς σκέψη να πεθάνω.

Τον φιλάω απαλά. Ίσως το πιο ήρεμο φιλί μας.
Ξαπλώνω στο στέρνο του και απλά ηρεμώ. Ενώ χαϊδεύω με το δάχτυλα μου το στήθος του.

-Ξέρεις ότι θα μου λείψεις όσο τίποτα έτσι?! Ξέρεις πως δεν θα έχω κάποιον δίπλα μου τα βράδια να με ηρεμεί?
Δεν ξέρω αλήθεια Άρη πως θα αντέξω.
Α:Αμα υπάρχει αγάπη θα αντέξουμε. Το πιστεύω οπότε προσπάθεια.

Γιατί να μην είμαστε σαν την Εύα και τον Αχιλλέα που πέρασε Θεσσαλονίκη.

Vote and comment ❤