Part 21

299 20 0
                                        

Ποτέ κιόλας είχαν περάσει τόσοι μήνες δεν μπορούσα να το καταλάβω. Μου φαινόταν σαν χθες που η μαμά μου ανακοίνωσε τα νέα για το μωράκι. Έρχεται και ο Άρης χαιρετάει τους γονείς μου και επιλέγουμε να πάρουμε το φαγητό μας να πάμε στο δωμάτιο μας.
Α: η κοιλίτσα της μαμά σου πολύ φούσκωσε.
-ναιιι. Τώρα μπαίνει και στον 8ο μήνα.
Α: θέλω να δω πως θα είσαι εσύ όταν θα είσαι στον 8ο. Με κοιτάει με ένα αθώο βλέμμα.
-σταμάταα είμαι ακόμα μικρή.
Α: ναι μωρέ μικροο.
Πάω να τον φιλήσω αλλά απομακρύνετε
Α: αφού είπες είσαι μικρή για τέτοια.
Γελάμε.
Α:σαγαπώ μικρό.
-και εγώ.
Και μετά από αυτά τελικά τρώμε και έπειτα πέφτουμε κυριολεκτικά σαν ξεροί για ύπνο. Βασικά αυτό γινόταν τα τελευταία βραδιά. Μάλλον πρέπει να το συνηθίσουμε.

Κάπως έτσι πέρναγαν όλες μας οι μέρες σχολείο φροντιστήρια, σπίτι, φιλάκια και πάλι τα ίδια ο Άρης πήγαινε στην προπόνηση και εγώ στο γυμναστήριο όταν προλάβαινα φυσικά γιατί τα φροντιστήρια με είχαν περιορίσει.

Μετά από ένα μήνα.
-Άρηη σήκωω.
Α: τι έγινε αγάπη μου; Με τραβάει για ένα φιλί.
Αμάν αυτός ο άνθρωπος.
-Άρη η μαμά γεννάει σήκω πρέπει να πάωω και εσύ αν θέλεις πήγαινε σκουλ.
Α: τιι? Λέει και πετάγεται από το κρεβάτι.
-ντύσου να πας σχολείο σου έχω φτιάξει να φας.
Α: μαζί σου θα έρθω δεν το συζητάω.
-αγάπη μου μην χάνεις μαθήματα είναι σημαντικά.
Α: τίποτα δεν είναι πιο σημαντικό από τους δικούς μου ανθρώπους.
Οο μωρέ ο γλυκός μουυ.

Τρώμε, ντυνόμαστε και παίρνουμε το αυτοκίνητο για να πάμε στο νοσοκομείο. Μόλις φτάσουμε βλέπουμε τον μπαμπά στην είσοδο να μας περιμένει.
-η μαμά; Γέννησε; Τι έγινε; Όλα καλά;
Μπ: αγάπη μου όλα καλά μην αγχώνεσαι. Γεννάει τώρα και γεννάει φυσιολογικά. Οπότε αναμένεται να μείνουμε εδώ κανα 4ωρο.
-να πάω πάνω θα μπω μέσα που ειναι?
Α: είναι στον δεύτερο όροφο στα χειρουργεία. Πήγαινε και ρώτα κάποιος θα σου πει.
-Άρη εσύ μείνε εδώ με τον μπαμπά.
Α: Εντάξει πλησιάζει και μου δίνει ένα φιλί στο μέτωπο για να με ηρεμήσει. Φαινόταν πως είχα αγχώνει αφού είχα ιδρώσει ολόκληρη χειρότερα από το να γένναγα εγω.
Πάω στα χειρουργεία ρωτάω έναν γιατρό και τελικά βρίσκω την μαμά. Μπαίνω μέσα αφού πρώτα βάλω αυτές τις ιατρικές στολές που πρέπει και της κρατάω το χέρι.
Χαμογελάει. Φαίνεται να είναι ανακουφισμένη. Καλά οι τσιρίδες και οι κραυγές τις άλλο πράγμα. Ευτυχώς η αίθουσα είχε ηχομόνωση δηλαδή. Μετά από καμιά ώρα τελικά η μαμά γέννησε. Το να βλέπω το αδερφάκι μου σε συγκίνησε τόσο που δεν κρατήθηκα και έβαλα τα κλάματα και η μαμά δίπλα με χάιδευε στην πλάτη.

Τώρα είμαστε σπίτι έχουν περάσει 10 μέρες. Δεν αντέχω άλλο. Το μωρό κλαίει δεκαπέντε ώρες την μέρα. Να διαβάσω δεν μπορώ, να βοηθήσω την μαμά δεν μπορώ. Οπότε τώρα ετοιμάζομαι να πάω στου Άρη...
Αφού φτάνω βλέπω έξω απτο σπίτι ένα αυτοκίνητο.
Και όχι δεν είναι γνωστό μας.
Έχω κλειδιά οπότε ανοίγω μόνη μου.
Ακριβώς μπροστά απ'την πόρτα είναι το σαλόνι...Ο Άρης έχει μια ξανθιά αγκαλιά.
Δεν με έχει δει ακόμα. Έχω νευριάσει όσο δεν πάει. Ποια στον διάολο είναι αυτή.?
-Άρη.
Λέω και ξαφνιάζεται.
Με κοιτάει και χαμογελάει.
Σηκώνεται και με πλησιάζει.
Πριν φτάσει κοντά μου τον απομακρύνω με τα χέρια μου.
Α:Τι είναι αγάπη μου?!
-Άρη ποια είναι αυτή που είχες αγκαλιά;
Λέω συλλαβιστά.
Αυτός απλά χαζογελάει. Είναι τόσο ψύχραιμος.
Θεέ μου η άλλη με κοιτάει θα της βγάλω τα μαλλιά τρίχα τρίχα.
Α:Ηρέμησε ζωή μου. Έλα πάμε να κάτσεις.
Με φιλάει πεταχτά.
Καθόμαστε και κοιτιέμαι με την άλλη κάπως άβολα.
Α:Ιωάννα από εδώ η κοπέλα μου Έμμα. Έμμα από εδώ η ξαδέρφη μου.
Ά στον κόρακα. Αγχώθηκα χωρίς λόγο. Έχω να κοιμηθώ και πέντε μέρες. Λίγο το έχεις.
Απλώνει το χέρι της και δίνω για χειραψία.
-Χάρηκα. Και συγγνώμη που σε κοίταξα έτσι είχα λίγα νεύρα.
Ι:Σιγά βρε. Όλα καλά. Έμ Άρη επειδή κουράστηκα από το ταξίδι μήπως μπορείς να μου δείξεις που είναι το δωμάτιο?
Α:ναι έλαα.
Εγώ βγάζω ζακέτα, παπούτσια και πηγαίνω στην κουζίνα να φάω κάνα φρούτο αφού ειναι και 9 η ώρα. Παρασκευή σήμερα οπότε ύπνος αύριο.
Α:Τι κάνει το μωρό μου?
-θέλει πολύ μα πάρα πολύ ύπνο. Κοίτα μαύρους κύκλους. Κατάντια. Εγώ δεν θα κάνω παιδιά. Δεν αντέχεται.
Α:Πάμε να ξαπλώσουμε άμα είναι. Όμορφη είσαι και έτσι. Στο θέμα των παιδιών είμαι κάθετος.

Vote and comment❤

CHALLENGE ME, BABY ❤Место, где живут истории. Откройте их для себя