CHALLENGE ME, BABY ❤

Part 73

Χα:Καριολα μπάλα μια φορά στο τέρμα δεν πας..

Α:Ναι ρε πουστη για κανέναν γαμημενο λόγο.

Τι τέλεια θα περάσω.
Ο Άρης με τον Χάρι έχουν απλωθεί στους δυο καναπέδες και πίνουν μπύρες.
Μόλις με παρατηρεί ο Χάρι σηκώνεται να με χαιρετίσει προφανώς.
Χα: Γεια Έμμα. Είμαι ο Χάρι.
Λέει και μου δίνει το χέρι του.
-Καιγω χάρηκα.
Πάω να κάτσω στην πολυθρόνα. Όμως με διακόπτει ο Άρης.
Α: Έχει χώρο δίπλα μου. Έλα εδώ.

Στριφογυρίζω τα μάτια μου...

Είμαι ακόμη θυμωμένη μαζί του. Δεν ξέρω γιατί...απλά είμαι.

Κάθομαι στην πολυθρόνα και αγκαλιάζω τα πόδια μου με δυσκολία.
Είμαι πιασμένη παντού.
Παίζω με τα νύχια μου.
Α:Έμμα ! Εδώ!
Πωωω γκρινιάρη
Πάω εκεί μόνο και μόνο για να σταματήσει.
Κάθομαι στην άκρη που είναι τα πόδια του.
Α:Όχι εκεί μωρό μου. Εδώ.
Λέει και δείχνει μια θέση δίπλα του.
Φυσικά και θα πάω. Όσο νευριασμένη και να είμαι πάντα έχω χρόνο για να με πάρει αγκαλίτσα.
Κάθομαι στα τέσσερα και σκαρφαλώνω δίπλα του. Με αγκαλιάζει σφικτά λες και του έλειψα.
Πίνει λίγο μπύρα και κολλάει τα χείλη του στα δικά μου.
Δεν αντιστέκομαι πολύ. Κόλαση η γεύση του. Απομακρύνομαι και τον δαγκώνω ξανά.
Α:Αου ΓΑΜΩ.

Λίγο αιματάκι έτρεξε απ'το χείλος του.
Γέλασα. Και πήρα ένα κομμάτι πίτσα. Μμμμ τέλεια.
Πήρα και άλλα δύο.
Γαματη.

Ο αγώνας κοντεύει να τελειώσει.
Χα:Γαμω πεναλτι.
Ρε φίλε μετά θύμισε μου να σου πω.
Ο Άρης κουνάει το κεφάλι του.
Εγώ από μπάλα δεν καταλαβαίνω πολλά οπότε ξάπλωσα το κεφάλι μου στην περιοχή της καρδιάς του. Απλά άκουγα τον αγαπημένο μου ήχο.
Τελείωσε επιτέλους ο αγώνας. Είναι κάπου 11.
Πφφ πάλι νυσταξα.
Α:Για πες τι έγινε?
Χα:Άκου ήρθε μαλακα μια πρώην που ούτε πρώην ήταν και μου λέει έμεινα έγκυος από εσένα. Και παθαίνω σοκ. Που φίλε πάντα έπαιρνα προφυλάξεις. Πάντα. Η κοπέλα είναι καλή την ξέρω χρόνια. Αλλά ένα παιδί στα 22 μου είναι δύσκολο. Πώς θα τα βγάλω πέρα. Δεν μπορώ να πάρω τέτοιες ευθύνες.
Κάτσε να τελειώσω το πανεπιστήμιο, να βρω δουλειά...Έχουμε χρόνια της είπα και αυτή έκλαιγε μου σπάραξε την καρδιά.
Το παιδί όμως δεν το θέλω. Τι να κάνω.
Α:Ρε φίλε καλά τα πες τα παιδιά θέλουν ευθύνες. Πρέπει να ωριμάσουμε ακόμα για να φέρουμε στον κόσμο παιδιά.
Πρέπει να είμαστε έτοιμοι.
Οπότε δε ξέρω.
Χα: Εσύ θα της έλεγες να το κρατήσει?

Ο Άρης το σκέφτεται και εγώ ανακατεύομαι. Όχι ρε πουστη πάλι. Τόσα που έφαγα.

Α:Μπα δεν νομίζω να το κρατάγαμε.
Και βάζω το χέρι στο στόμα τρέχοντας να κάνω εμετό ξανά...
Δεν αντέχω άλλο.
Πλέον περισσότερες υποψίες περνάν από το μυαλό μου. Ίσως είμαι έγκυος. Παναγιά μου. Ο Άρης μόλις δήλωσε πως δεν θα μπορούσε να αντέξει την ευθύνη ενός παιδιού. Εγώ δεν υπάρχει περίπτωση να το ρίξω το παιδί. Ποιο παιδί? Τι λέω? Γιατί σκέφτομαι έτσι...Βασικά τζάμπα τα σκέφτομαι αυτά. Καμία πιθανότητα να είμαι έγκυος.
Δεν υπάρχει λόγος να αγχώνομαι.

Παίρνω βαθιές ανάσες για να αποβάλλω το άγχος.
Κάθομαι στο κρεβάτι του Άρη.
Ενώ αυτός είναι μέσα και 'διώχνει' τον Χάρι γιατί λέει πως πρέπει να ηρεμήσω.
Χτυπάει το κινητό μου.
-Ναι
Ε:Έλα όμορφη πως μου είσαι?
-Εχω πεθάνει στους εμετούς Εύα.. Πρέπει να τελειώσουν οι πανελλήνιες γιατί δεν με βλέπω καλά...
Ε:Και άμα είσαι έγκυος? Δεν πιστεύω πως αυτό οφείλεται στις εξετάσεις.
-Και να είμαι μόνη μου θα το μεγαλώσω. Ο Άρης μίλαγε με έναν φίλο του πριν σχετικά με αυτό το θέμα. Δεν είναι έτοιμος λέει.
Αλλά παλιότερα που τα έλεγε στην πλάκα ήταν...
Λέω ειρωνικά.
Ε:Μην γκρινιάζεις μωρή. Δεν νομίζω να χωρίσεις ποτέ μα ποτέ με Άρη.
Κοίτα πρέπει να φύγω. Τα λέμε.
-Αντε μπαιιι

Το κλείνω και το πετάω παραπέρα.
Α: Τι έχω εγώ στο μωρό μου?
Ακούγεται η φωνή του από την κουζίνα. Δεν απαντάω.
Έρχεται στο δωμάτιο και μου δίνει μια κούπα ζεστό γάλα.
Α:Πιστεύω θα σου κάνει καλό αγάπη μου. Έβαλα και λίγο μέλι.

Πίνω λίγο και αμέσως νιώθω το μέσα μου να χαλαρώνει.
-Ευχαριστώ Αρουλη μου.

Α:Σκέφτηκες να πας για αιματολογικές εξετάσεις? Μπορεί να έχεις κάποια ίωση. Ή να επισκεφθούμε έναν γιατρό μαζί αύριο πριν φύγεις.

-Αχ Άρη μόλις γυρίσω θα πάω να κάνω. Μην μου αγχώνεσαι. Πρώτον σήμερα ανακάτεψα πολλά φαγητά μαζί. Δεν ήθελε και πολύ.

Α:Εγω σε προειδοποίησα πάντως.
-Ξέρω ναι.

Vote and comment🖤