CHALLENGE ME, BABY ❤

Part 48

Ε: εμείς παραγγειλαμε. Παρτε και εσείς ότι θέλετε.
Καθόμαστε η Εύα δίπλα στον Αχιλλέα και εγώ δίπλα από Άρη. Καθόμασταν μακριά ο ένας από τον άλλον. Κανένας μας δεν μίλαγε.
Ε: για πες Άρη πως και από τα μέρη μας? Η ζωή εκεί πως είναι?
Α: ήρθα διακοπές για 3 μήνες και μετά θα φύγω. Η ζωή εκεί είναι διαφορετική. Και όπως το βλέπω θα τελειώσω πιο νωρίς τις σπουδές μου.
Αχ: τέλεια. Με το ποδόσφαιρο? Συνεχίζεις εκεί?
Α: βρήκα μια ομάδα και παίζω αλλά όχι επαγγελματικα όπως εδώ. Όταν γυρίσω θα ξαναμπω στην ομάδα.
Αχ: τελειαα αδερφεε. Καμιά καλή γκομενιτσα?

Γυρνάει και με κοιτάει με ένα περίεργο βλέμμα.

Α: μμ ξέρειςς... Από εδώ και από εκεί. Τώρα είμαι με μια κοπέλα αλλά δεν βλέπω να κρατάει για πολύ. Οι τελευταίες μου σχέσεις είναι όλες ανουσιες.

Ήμουν έτοιμη να κλάψω μα κρατήθηκα. Ήθελα να δείξω πως είμαι δυνατη.

Ε: λοιπόν ήρθε το φαγητό ας φαμε.
Αυτή η κοπέλα πάντα με καταλαβαινε χωρίς να έλεγα λεξη, γι αυτό άλλωστε την κράτησα στην ζωή μου.

Καθόμαστε λίγο και έπειτα σηκώνομαι να φύγω δεν αντέχω να βλέπω τον Άρη.
- εγώ λέω να πηγαίνω.
Ε: κατσε ρε Εμμα.
Της κάνω νόημα να καταλάβει πως δεν είμαι καλά.
Α: και εγώ θα έφευγα εξάλλου. Θέλεις να σε πετάξω σπίτι?

Το σκέφτομαι λίγο και βλέπω την Εύα να χοροπηδαει σχεδόν από την χαρά της. Το σκέφτηκα για αρκετή ώρα.

Α: εε?
-εμμ ναι.
Α: ωραία πάμε λοιπόν. Καληνύχτα παιδιά.

Αγκαλιάζω την Εύα και χαιρεταω τον Αχιλλέα. Τα πιτσουνακια θα πήγαιναν στο σπίτι τους.

Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο του Άρη. Ήταν το ίδιο δεν το είχε αλλάξει καθόλου. Βλέπω στο ταμπλο στην άκρη μια φωτογραφία. Την κοιτάω καλύτερα και βλέπω μια φωτογραφία μας από αυτές που του είχα βάλει εγώ στο άλμπουμ που του είχα κάνει δώρο πριν φύγει.
Τον βλέπω να με χαζεύει και τον κοιτάω σαν να μην το είδα.

Α: πως περνάς εσύ εδώ? Δεν φαίνεται καλά πάντως! Δεν είσαι η Εμμα που ήξερα. Αδυνατισες πολύ και φαίνεσαι πεσμενη!

Ποιος να φταίει άραγε που έγινα έτσι?

-Καλά είμαι. Ναι δεν είμαι όπως ήμουν.

Δεν μιλάει έχει μείνει να με κοιτάει. Μάλλον κατάλαβε πως έγινα έτσι γι αυτόν.
Τον βλέπω να κατεβαινει από το αυτοκίνητο.

-που πας του φωνάζω?
Έρχεται και ανοίγει την πόρτα μου.
Α: πάμε.
-που πάμε?
Α: θα δεις. Πιάνει το χέρι μου και με πάει στο παρκακι που είχαμε καθίσει πρώτη φορά και βλέπαμε όλη την πόλη και μου είχε μιλήσει για την κοπέλα που ήθελε. Ήταν η πρώτη φορά που μου είχε ανοιχτεί.
-τι κάνουμε εδώ?
Α: σε έφερα να καθίσουμε. Πες μου πως περνάς εσύ εδώ?
-όπως όλος ο κόσμος! Σχολείο, σπίτι, φροντιστήριο και πάλι τα ίδια.
Α: ωραίαα.

Δεν μιλάει κανένας έχουμε μείνει να κοιτάμε τα αστέρια. Τότε βλέπει το μονοπετρο μου στο χέρι. Το κοίταγε για ώρα.
-εμ να πηγαίνω σιγά σιγά.
Α:ναι να σε πάω εγώ.
Γυρνάμε στο αυτοκίνητο του και με πηγαίνει σπίτι.
- ευχαριστώ Καληνύχτα.
Α: τίποτα. Εμμα λέει και μου τραβάει το χέρι.
Να ξέρεις πως μου έλειψες όλο αυτό τον καιρό και πως καμιά δεν μπορεί να σε αντικαταστησει. Επίσης αν θέλεις να βγούμε και άλλη μια μέρα.
Δεν λέω κάτι απλά κουνάω καταφατικα το κεφάλι μου.
Α: να το πάρω ως ναι αυτό?
-ότι καταλαβαινεις. Καληνύχτα Άρη.
Σαγαπω ψιθυριζω ίσα ίσα να το ακούσω η ίδια.
Α: Καληνύχτα Εμμα.
Και εγω τον ακούω να λέει. Το άκουσε? Μα εγώ το είχα πει τόσο σιγά!

Περνάει αυτός ο μήνας αδιάφορα. Βγαιναμε με τα παιδιά. Και με την Άρη και η σχέση μας είχε φτιάξει αλλά παραμεναμε φίλοι αν και οι δύο μας πεθαιναμε ο ένας για τον άλλον.

Είναι αρχές Ιουλίου. Εγώ θα ανέβω στο χωριό για κάνα μήνα. Αύριο κιόλας φεύγουμε. Ετοιμάζω την βαλίτσα μαζί με την Εύα.
Ε: και εκεί που θα πας παίξε μπάλα με κάνα καλό παιδάκι έτσι?
-ναι Εύα μου το είπες 100 χιλιάδες φορές. Γελάμε.
Ε: στο λέω για να το κατανοήσεις.
-αμάν αμάν.

Αφού ετοιμασαμε τα πράγματα καθίσαμε και συζητάγαμε.

Ε: πως είναι τώρα που έχετε πάλι Καλές σχέσεις με τον Άρη?
- Εύα καταλαβαίνεις νομίζω πως μπορεί να το παίζω δύσκολη να είμαστε απλά φίλοι αλλα η καρδιά μου του ανήκει.
Ε: νομίζω και η δικιά του σε εσένα. Χθες όλη την ώρα για εσένα μίλαγε στον Αχιλλέα. Δεν σταματαγε. Αφού μου λέει ο Αχιλλέας σε κάποια στιγμή παρτο και απαντά εσύ βαρέθηκα να ακούω για την Εμμα.

Vote and comment ❤