CHALLENGE ME, BABY ❤

Part 89

Φτάνουμε σπίτι μου και η Εύα δεν μου έχει πει τι έπαθε ακόμα. Παίρνω λίγο χυμό και ανεβαίνω στο δωμάτιο μου την βλέπω να κλαίει πάνω στο μαξιλάρι μου.
Αυτό είναι κακό...
-Ευα; Τι στο καλό έγινε;
Λέω παίρνοντας την αγκαλιά.
Ε:Ε εμμα..
-Ηρέμησε και πες μου..
Μετά από λίγο ακόμα κλάμα σκουπίζει τα δάκρυα της και με κοιτάει με ένα περίεργο βλέμμα.
Ε:Ε επειδή είχα χάσει τ  το  μ μωρο παλιότερα θα είναι δύσκολο να κρατήσω αυτό το μωρό και α ακόμα πιο δύσκολο θα είναι να ξανά κάνω παιδί ή σχεδόν απίθανο. Απλά τώρα θα πρέπει να προσέχω τα πάντα. Κ και ο Αχιλλέας έχει πει πως θέλει πολλά παιδιά και και ε εγω δεν μπορώ να κάνω. Και νιώθω σκατα.

Το μόνο που θα την κάνει να νιώσει καλύτερα τώρα θα είναι ο Αχιλλέας και όχι τα λόγια μου. Το ξέρω καλά αυτό.

-Μην κλαις για τέτοια πράγματα χαρά μου. Είναι γυναίκες που δεν μπορούν να κάνουν παιδί και εσύ που είσαι έγκυος κάνεις έτσι. Κακό αυτό και δεύτερον μην στεναχωριέσαι και πιες λίγο χυμό μέχρι να γυρίσω απ'το μπάνιο.

Φυσικά θα πάω να καλέσω τον Αχιλλέα να έρθει να μιλήσουν.
Και σε πέντε λεπτά είπε θα είναι εδώ.
Πηγαίνω στο δωμάτιο και της προτείνω να πάμε στο σαλόνι να χαζέψουμε στην τηλεόραση ενώ της χαϊδεύω τα μαλλιά.
Χτυπάει το κουδούνι. Ο Αχιλλέας μπαίνει μέσα και η Εύα πλανταζει πάλι στα κλάματα. Του κάνω νόημα να πάνε πάνω και την παίρνει αγκαλιά.
Χμμ αφού βαριέμαι θα πάρω τηλέφωνο τον Άρη.
Α:Πως είναι ο ποδοσφαιριστής μουυυ;
-χαχα βρε Άρη όλα καλά, είναι υγιέστατος. Στις 6/4 θα μάθουμε το φύλλο. Μια μέρα πριν τα γενέθλια μου.
Α:Τελεια μωρό μου. Απλά ήθελα να σου πω πως δεν θα μπορέσω να είμαι εκεί γιατί τότε δίνουμε τις τελικές εξετάσεις και είναι αναγκαστικό να είμαι εδώ. Συγγνώμη που δεν θα είμαι εκεί στην ενηλικίωση μωράκι. Συγγνώμη που δεν θα είμαι εκεί τότε για να κάνω οτι θέλω στο κορμάκι σουυυ. Γιατί πλέον θα'σαι μόνο δικιά μου...

Να πω οτι κοκκίνισα; Λογικά το έχετε καταλάβει ήδη. Απαπα.
-Ααρηη ..
Σαν νιαούρισμα ακούστηκε βασικά.
Λολ.
Του είπα τι έγινε με την Εύα και είπε πως θα μιλήσει και λίγο με τον Αχιλλέα το βράδυ.

Τα παιδια κατέβηκαν και αφού με χαιρέτησαν πήγαν σπίτι τους.
Εγώ ξάπλωσα και ξανα κοιμήθηκα σαν γομάρα.

Οι μέρες πέρναγαν γρήγορα. Με τον Άρη μιλούσαμε φυσικά κάθε μέρα. Αλλά ο καημένος μου είχε διαβάσματα. Και από ότι έμαθα είναι πολύ δύσκολα τώρα στο τέλος.

Η Εύα έχει μιλήσει με τον Αχιλλέα και είπαν πως για τώρα ένα παιδί είναι ήδη αρκετό και για δεύτερο θα προσπαθήσουν μετά από χρόνια.

Το μωράκι μου μεγαλώνει όπως και η κοιλιά μου. Εν το μεταξύ είναι πολύ πιο φουσκωτή από οτι περίμενα να είναι. Έχω κάποιες ενοχλήσεις στη μέση ή στο στήθος μου που είναι φυσιολογικό από ότι έμαθα. Κατά τα άλλα νιώθω ήδη πιο χαρούμενη και ήρεμη ίσως και λίγο περισσότερο ώριμη.

Οι πανελλήνιες πλέον δεν με τρομάζουν, θα γράψω και όπου περάσω αν και τους πρώτους μήνες θαναι δύσκολο με το παιδί. Σε αυτό θα βοηθήσει και ο Άρης.

Πολλά κουτσομπολιστικα περιοδικά έχουν αναφέρει τα ονόματα μας είτε με καλό τρόπο είτε όχι.

Τώρα έχουμε 5 Μαρτίου είναι Παρασκευή  (επιτέλους) και θα πάω με την Κυρία Νίκη και την Εύα στην γυναικολόγο για τον έλεγχο.

Τώρα βασικά πίνουμε σοκολάτα σε μια καφετέρια, το ραντεβού είναι σε λίγο.
Ν:Και για πες μας Εύα μου κάνα νεο; με τον Αχιλλέα πως πάει;
Λέει κάπως περίεργα. Εμ γουαττ.
Ε:Όλα καλά κυρία Νίκη ολαα καλαα.
Απαντάει επίσης περίεργα η Εύα. 
Τι φάση;
Εγώ ρουφάω και ρουφάω την σοκολάτα ενώ σκέφτομαι τον Αρούλη μουυ. Κάθε μέρα μου λείπει.
Έχω να τον  δω και καιρό.

Ε:Μωρη σταμάτα να ρουφάς τελείωσε η σοκολάτα.
Λέει και γελάει παρασερνοντας και μένα.

Ν:Κοριτσια πήγε 6:20 φεύγουμε;
-Ναι πάμε!

Αχ έχω τόσο άγχος. Άρη μακάρι να ήσουν εδώ.

Μπαίνουμε στο ιατρείο και εγώ κάθομαι πρώτη αφού χαιρετίσω την Μαίρη.
Η Εύα έκατσε σε μια καρέκλα και η κ.Νίκη δίπλα μου.
Σήκωσα την μπλούζα μου και χάιδεψα λίγο την κοιλιά μου.
Μ:Μισό λεπτό να φέρω το τζελ.

Λέει και πάει στο δίπλα δωματιάκι.
Καθώς παίζω με τα κορδόνια της φόρμας μου ακούω χτύπους στην πόρτα. Η Εύα πηγαίνει να ανοίγει. Τς τι χαζή! Σε ξένο γραφείο.
Ο οχιιι.

Vote and comment 🖤