Κάθε φορά αυτός ο άνθρωπος με κάνει να ξεχνιέμαι.
Τελικά καταλήγω σε ένα ελαστικό τζιν και ένα άσπρο κοντομάνικο μπλουζάκι και από πάνω την ζακέτα μου.
Για Μάρτιο έχει ψυχρούλα.Κατεβαίνουμε κάτω και οι γονείς μου είναι στο σαλόνι ενώ ο Χρήστος βλέπει παιδικά.
Κλασσικά.
-Καλημέραααα
Λέω και γυρνάνε να μας δουν.
Μα:Καλημέρα παιδιά μουυ πως είστε? Κοιμηθήκατε καλά?
Α:Όλα καλά. Εσείς πως είστε μήνες έχω να σας δω.
Μα: Μια χαρά και μεις. Λοιπόν ετοίμασα πρωινό θα φάτε?
-Εμ μαμά λέγαμε να πάμε στην Νίκη και θα έρθουμε κατά τις 5. Οπότε ταλεμε. Ο Άρης χαιρετάει τον μπαμπά μου μιλάνε λίγο μετά τον Χρήστο ο οποίος ξετρελάθηκε.
Του έχει αδυναμία. Ίσως επειδή τον ξέρει από πάντα.
Περισσότερη από εμένα δεν νομίζω.[...]
Μπαίνω στο αυτοκίνητο και βάζω ζώνη κατευθείαν.
Α:Μπράβο το μωρό μου.Και τότε σκέφτομαι..
-Άρη? Όταν γεννήσω που θα μένω γιατί με τους γονείς μου από το καλοκαίρι και μετά δεν νομίζω.
Ρωτάω περίεργα.
Αυτός στρίβει στο στενό και..
Α:Πρώτα μόλις γυρίσω θα ξενοικιάσω το σπίτι μας. Θα ψάξω για καινούριο με δύο κρεβατοκάμαρες μεγαλύτερες και καλύτερη κουζίνα.
Και θα μείνουμε μαζί. Δεν θέλω να νιώθεις τύψεις που δεν θα συμβάλλεις στο ενοίκιο επειδή ξέρεις πως το χρηματικό κομμάτι είναι δική μου δουλειά.Δεν γίνεται να τα έχω όλα έτοιμα.
Απλά δεν νιώθω εγώ καλά με αυτό.-Άρη απλά άμα δεν θες τώρα όταν θα γεννήσω μετά από κάνα χρόνο θα ξεκινήσω τα μαθήματα στην σχολή ξανά απ'την αρχή. Πραγματικά είμαι μπερδεμένη όσο τίποτα. Πρέπει να κάτσουμε αύριο να τα συζητήσουμε.
Α:Πρέπει.
Συμφωνεί και χαϊδεύει το μπούτι μου .[...]
Ν:Κορίτσι μου για πες μου έχεις ενοχλήσεις?
-Όχι είμαι πολύ καλύτερα απ'τον προηγούμενο μήνα. Πήρα και κιλάκια και τρώω συνέχεια. Καταλαβαίνεις...
Λέω ενώ μασουλάμε ακόμα το κεικ που μας πρόσφερε και πίνω λίγο απ'το κακάο.
Ν:Ξέρω ξέρω. Πως νομίζεις έγινε αυτό το γομάρι.
Λέει για πλάκα και χτυπάει ελαφρά τον Άρη στον σβέρκο.
Αυτός κάνει πως πνίγεται. Κοιτάξτε άνθρωπος που σε εφτά μήνες θα γίνει πατέρας.
Η Ζωή είναι σε μια φίλη της και θα κοιμηθεί εκεί οπότε δεν την είδαμε.
Περάσαμε μερικές ώρες με την Νίκη όπως θέλει να την λέω.
Και φύγαμε με προορισμό το σπίτι μου. Ο Άρης Δευτέρα φεύγει όποτε θα κοιμηθεί σπίτι μου ακόμη ένα βράδυ.Η μαμά μου μας περίμενε στο τραπέζι. Η οικογένεια μου είχε φάει όμως ετοίμασε και για μας. Είχε βάλει σαλάτα, μακαρόνια με κιμά, και αναψυκτικό.
Αχ θέλω και ένα παγωτάκι μετά από αυτά.
Καθόμαστε να φάμε μετά την μουρμούρα της μάνας μου.
-Αρουληηηηηη
Α:ωχ ωχ ωχ
-Θέλω παγωτό σοκολάτα για μετά.
Α:Θα σκάσεις απ'το φαΐ ρε μωρό μου.
Λέει ενώ μασουλάει σαν κατσίκα τα μακαρόνια.
-Μα δεν το θέλω εγωωωω, το παιδί ζητάει.
Αυτός σκάει στα γέλια παρασερνοντας την μάνα μου. Ναι κάνουν και κόμμα τώρα .
Μα:έχω στον καταψύκτη παγωτό αγάπη μου....
Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου πιάνοντας την κοιλιά μου. Ήταν τέρμα φουσκωμένη. Τόσο φαί δεν έχω ξαναφάει.
Ο Άρης δίπλα απλά με κοιτάει.
Α:Στο είπα ότι θα σκάσεις.
-Εσύ φταις για όλα νυφίτσα. Με γκαντεμιασες. Τςςςςςς.
Μετά να πας μόνο σου ομάδα στο γήπεδο. Αντε.Με γαργαλάει και εγώ έχω κατουρηθεί στο γέλιο.
Κατέβαινει στην κοιλίτσα μου και την φιλάει ρουφηχτά.
Α:Εγώ είμαι ο μπαμπάκας μικρέ μου ποδοσφαιριστή. Και σαγαπαωωω πολύ πολύ.Οοοοοο είναι τόσο γλυκός.
Δάκρυα χαράς βγαίνουν απ'τα μάτια μου ανεξέλεγκτα. Γαμω τις ορμόνες.[...]
Α:Ρε Έμμα στο άλλο τέρμα βάλε γκολ όχι στο δικό μας!
Λέει και κουνάει τα χέρια του.
Ενώ η Εύα με τον Αχιλλέα πανηγυρίζουν.
Ναι είμαστε στο γήπεδο και παίζουμε αλλά εγω κάπως μπέρδεψα τα τέρματα.
#σορρυνοτσορρυ
Κάνω μια γκριμάτσα στον Άρη και συνεχίζουμε το "παιχνίδι".
Τώρα είναι η σειρά της Εύας να σουτάρει. Και ο Άρης δεν με άφησε να μπω goalkeeper γιατί λέει μπορεί να χτυπήσω.
Ναι καλά. Και τρώει γκολ ο Άρης τελικά. Άχρηστος άνθρωπος. Τσσσ τσσ.
-Ναι μωρό μου ναι. Εγώ λέω να αφήσεις το ποδόσφαιρο και να ασχοληθείς με το πλέξιμο.
Α:Ααα σε παρακαλώ πολύ εγώ δεν ξέρω και καλά αυτήν την θέση...Τα παιδιά έλιωσαν στο γέλιο. Τώρα είναι η σειρά του Άρη και ρίσκαρε ο Αχιλλέας έβαλε στο τέρμα την Εύα.
Vote and comment 🖤
YOU ARE READING
CHALLENGE ME, BABY ❤
Teen FictionΠλησιάζω κοντά του και τον κάνω μια αγκαλιά. Με χαϊδεύει στην πλάτη και μυρίζει τα μαλλιά μου. Η καρδιά μου χτυπά σε τρελούς ρυθμούς και η αναπνοή μου χαλάει. Το στομάχι μου δένεται κόμπος. -Για-γιατί η ήρθες? λέω καθώς η φωνή μου τρεμοπαίζει ...