CHALLENGE ME, BABY ❤

Part 53

Το επόμενο πρωί ο Πάνος έφυγε βιάστηκα γιατί έπρεπε να αγοράσει κάποια έπιπλα με τους γονείς του.
Η Εύα με πήρε τηλέφωνο πως κάτι ήθελε να μου πει και πως θα πέρναγε από εδώ.

[...]

Ε:Και μου είπε ο Αχιλλέας πως οι πιθανότητες ο Άρης να γυρίσει είναι μεγάλες γιατί ξέρεις αν ο μπαμπάς έχει λεφτά... Όλα γίνονται γρηγορότερα.

Λέει και γελάει.
Νταξει ο μπαμπάς του είναι απ'τους πιο αστείους και ευγενικός ανθρώπους που γνωρίζω. Δεν είναι από αυτούς τους καημένους που έχουν τον πάκο με τα πεντακοσαευρα στην τσέπη. Καμία σχέση. Είναι φυσιολογικοτατος. Και από αυτόν πήρε και ο Άρης.

-Και δηλαδή εννοείς να έρθει πριν τελειώσουμε πανελλήνιες?

Ε:Ναι ρε καμάρι μου τι λέω τόση ώρα...

Όχι δεν θα το αντέξω αλήθεια.
Με πιάνουν τα κλάματα.
Η Εύα με χαϊδεύει.
Ηρεμώ λίγο αλλά ο πόνος της έλλειψης στην καρδιά δεν φεύγει. Μένει εκεί και με καίει.

Μετά από ώρες.

Κάθομαι με Εύα στον καναπέ και βλέπουμε παιδικά Τομ και Τζέρι.
Έχει μείνει λίγο παγωτό και το μοιραζόμαστε. Ποίοι? Εμείς που άμα μας ακουμπήσουν φαΐ σκοτώνουμε. Δάκρυα φεύγουν ανεξέλεγκτα απ'τα μάτια μου, η μύτη μου τρέχει, τα μαλλιά μου κακός χαμός και ειμαι πασαλημενη με παγωτό γύρω από το στόμα μου.
Το κουδούνι χτυπάει και τρέχω να ανοίξω.
Αλλά δεν είναι η πίτσα που παραγγείλαμε.
Δυστυχώς. Ας ήταν η πίτσα.
Όχι αυτός. Όχι πάλι.
Και πως είμαι έτσι. Θα τρομάξει και θα φύγει.
Α:Να περάσω?
-Εεμ τι θες Άρη?

Ε:Εμμα ήρθαν οι πίτσες? Λέει ενθουσιασμένη και έρχεται δίπλα μου.
Ε:Οπ γειά σου Άρη.
Λέει και πήγαινει πάλι στον καναπέ και μας κοιτάει σαν ταινία.

Α:Ηρθα να σου δώσω αυτό.
Λέει και αφήνει ένα κουτάκι στο χέρι μου. Το είχες ξεχάσει από παλιά. Πριν κάποιους μήνες σπίτι μου.
Οπότε αντίο.
Να προσέχεις.
Λέει και πριν κλείσω την πόρτα
Ακούω ένα 'Σαγαπω'
Τόσο σιγανό. Μόνο εγώ και αυτός μπορούσαμε να το ακούσουμε.
Κλείνω την πόρτα και γλιστράω πάνω της και ξαναξεσπαω σε κλάματα.
Η Εύα τρέχει κοντά μου.
Ε:Ολα θα πάνε καλά.

Θα πάνε όμως ?

.....

Δεκέμβριος

Το καλοκαίρι πέρασε. Ο Άρης έφυγε. Εγώ έμεινα εδώ. Με τον Πάνο. Ήταν πάντα δίπλα μου. Φυσικά πολύ στενές επαφές με Εύα και Αχιλλέα βγαίναμε κιόλας κάθε σαββατοκύριακο αλλά ο Αχιλλέας δεν τον πάει καθόλου μα καθόλου. Μια φορά πήγε να τον πλακώσει για ένα τενεκεδάκι μπύρα.
Καταλαβαίνετε φάση...
Τώρα είμαστε σε διακοπές Χριστούγεννων.
Δεν θα παω χωριό γαμωτο επειδή οι γονείς μου έχουν κατι δουλειές εδώ.
Ο Πάνος και γω απ'την άλλη ζούμε σαν κολλητοί που φασωνονται περνάν καλά και γενικά είμαστε πολύ δεμένοι πλέον.
Καμιά δέσμευση. Έχει κάνει πολλές φορές σεξ με μερικές αλλά ούτε με πείραξε.
Εγώ από τότε με Άρη δεν ξανά...Ξέρετε. Αυτή η απώλεια πονάει. Ακόμα ναι. Πονάει.
Ανεβάζει φωτογραφίες ινστα. Πλέον είναι μόνος.
Αλλά συχνά πυκνά ανέβαζει στόρι διάφορα σεντόνια και μπούτια έξω κωλους. Οπότε μας προϊδεάζει πως περνάει καλά.

Κάθομαι με τον Πάνο σε ένα παγκάκι και πίνουμε ζέστη σοκολάτα.

Π:Τι σκέφτεσαι.?
-Γενικά την ζωή μου τα τελευταία χρόνια
Π:Ασε ξέρω. Λοιπόν που θες να περάσεις τελικά.?

-Λεω για χημικό εδώ. Δεν θέλω να αλλάξω πόλη.
Εσύ τελικά μαθηματικό ε?
Π: Ναι και εγώ εδώ οπότε...Λέει και μου κλείνει το μάτι.

Με φιλάει και μπερδεύονται οι γλώσσες μας.
Έχει γεύση σοκολάτας. Όπως και γω βασικά.
Απομακρύνεται και του χαρίζω μερικά πεταχτά φιλάκια.

Χαμογελάει και σκάω στα γέλια.

-Αλήθεια γιατί το κάνουμε όλο αυτό δεν έχω καταλάβει.

Π: Περνάμε καλά απλά. Ούτε συναισθήματα πλέον ούτε τίποτα.
Είσαι στήριγμα και η καλύτερη μου φίλη απλά.

Έχουμε δεθεί απειρα. Είμαστε όπως είμαι με την Εύα.

Ήξερα πως ήταν δύσκολο να νιώσω κάτι γι αυτόν αν και στην αρχή προσπαθουσαμε
-κυρίως αυτός-.

-οι γονείς μου μου πρότειναν να έρθετε και εσύ και οι γονείς σου να φάμε όλοι μαζί τα Χριστούγεννα θα είναι και η οικογένεια της Εύας. Που βασικά κάθε χρόνο είναι αφού είμαστε από μικρές μαζί και οι μητέρες μας είναι κολλητές.

Π: εμμ Καλή ιδέα θα τους το πω.
-τέλεια θα περιμένω απάντηση.
Π: ωραία. Εγώ πάω προς το σπίτι γιατί θέλει η μαμά βοήθεια με το δέντρο κλπ.
-Εντάξει μιλαμεε...

Φεύγει αφού πρώτα μου δώσει ένα πεταχτο φιλί.

Vote and comment ❤