CHALLENGE ME, BABY ❤

Part 45

Ε:Παρτον τηλέφωνο και πες του το θα είναι το καλύτερο βασικά. Και μην κλαις θα σε πονέσει χειρότερα το κεφάλι σου γαμω.
Αχ:Αχχχχναι Εύα.

Σορρυυυ γουατττ.
Ο Αχιλλέας βόγγηξε. Και τι κάνει τώρα η Εύα. Παναγιά μου. Αμαρτωλοί.

-Εε Εύα να κλείνω σιγά σιγά έτσι?
Ε:Ναι να εμείς εδώ είχαμε μια δουλειά γι αυτοο μπαιιι.

Θρίλερ ομιτζι.
Δεν θα ήθελα να διακόψω κάτι τέτοιο πράγμα.
Καλώ τον Άρη πρέπει να του μιλήσω.
Μου έχει λείψει και όσο τίποτα. Δύσκολα περνάω χωρίς την αγκαλιά του. Και τα χειλάκια του.
Α:Μμμμ
-Άρη?
Α:Ωχ έλα μωρό μου σε έπερνα τόσες φορές τηλεφωνο τρόμαξα είναι όλα καλά?
-Κοιμόσουν?
Βασικά θέλω να μιλήσουμε.
Α:Ναι κοιμόμουν αλλά ένα μικρό κοριτσάκι με ξύπνησε και πρέπει να το κάνω ντα...
Τι έγινε πες μου.
-Να κοιτά εγώ χθές πήγα με μια κοπέλα σε ενα κλαμπ και εκεί ένα παιδί μου την έπεσε.
Α:Δηλαδή? Σε ακούμπησε ο μαλακας?
-Εμ
Α:Μίλα Έμμα που να με πάρει ο διάολος!!
-Άρη με φίλησε...Συγγνώμη δεν ήθελα εγώ. Μόνος του. Εσένα αγαπώ το ξέρεις Ε?
Λέω και με ξαναπιάνουν τα κλάματα.
Α:Ηρέμησε. Ηρέμησε.
Λοιπόν είμαι διακοπές όποτε θα μπορέσω να έρθω καμιά βδομάδα. Ήθελα να σου κάνω έκπληξη. Αλλά γαμα το τώρα. Που είσαι?
-Χωριό μεθαύριο γυρνάω. Θα έρθεις?? Αλήθεια.??

Πλέον χαρά με κατακλύζει.
Επιτέλους μετά από τόσο καιρό. Επιτέλους.
Ας μην μιλάγαμε πολλές φορές την εβδομάδα είχαμε εκείνη την επαφή. Δηλαδή εγώ πρόσεχα την μισή καρδιά του και αυτός την δικιά μου.
Τόσο απλά.

Α:Ναι Έμμα θα έρθω θα μιλήσουμε από κοντά. Έχουμε πολλά να πούμε σωστά?
Ρωτάει με ειρωνικό ύφος!.
-Ε τι εννοείς?
Α:Τίποτα αντίο Έμμα.
-Μην είσαι έτσι. Ήμουν το μωρό σου πριν λίγο.
Α:Αντίο είπα.
-Καλαα. Τα λέμε. Όμως Άρη πρόσεχε.
Α:Τι να προσέχω??
-Την καρδιά μου που σου έχω χαρίσει θυμάσαι?
Α: Πολλά θυμάμαι. Μπαι.
Λέει και το κλείνει.

Με μπέρδεψε ειλικρινά με μπέρδεψε. Δεν μπορώ να τον καταλάβω ώρες ώρες.
Άντρας είναι λογικό.

Πήγα στην κουζίνα και είδα ένα σημείωμα απ'την μαμά μου.
'Θα είμαστε σε συγγενείς. Φαγητό έχει στον φούρνο και λεφτά στο συρτάρι σου.'

Ωραία μονηηη μου τέλειο.
Θα κλάψω χωρίς να με νοιάξει κάτι.

Κάθομαι στο κρεβάτι και σκέφτομαι διάφορα για πολλές ώρες πάρα πολλές. Δεν εχω φάει δεν νοιώθω πως το έχω ανάγκη. Έχω ακούσει από πολλά παιδιά πως το τσιγάρο σε ηρεμεί. Μήπως μπορεί να με βοηθήσει.?
Δεν ξέρω θα δοκιμάσω. Πηγαίνω στο περίπτερο. Παίρνω ένα τυχαίο πακέτο και μια μπύρα.
Στο χωριό έχουμε ένα ποτάμι όπου κάθονται παρεούλες.

Κάθομαι και γω σε μια γωνία και ανάβω ένα τσιγάρο. Μμ σωστά με ηρέμησε λίγο. Ειδικά σε συνδυασμό με την μπύρα.

Ξ:θες μήπως παρέα?
-Έφυγες. Πολλά έχεις κάνει μέχρι τώρα ξανθούλη.
Ξ: Πάνος!
Πάνο με λένε.
Και τι εχω κάνει απλά είσαι όμορφη κοπέλα. Και πρέπει να εκτιμάμε το καλό σωστά.?
-Και άμα το καλό είναι πιασμένο?
Λέω ειρωνικά.
Και του δείχνω το μονόπετρο που έχω στο δάχτυλο μου.
Δεν το έχω βγάλει από όταν έφυγε. Νιώθω πως με προστάτευει. Ειναι κάτι δικό μας. Τέλος πάντων...
Π:Αμμ οοοοκευ απλά είσαι μικρή και δεν περίμενα γάμο σε τέτοια ηλικία για αυτό.
-Ούτε καννν. Σαν υπόσχεση είναι.
Κατάλαβες?

Πετάω την γόπα στο πάτωμα και πίνω μια τελευταία γουλιά αφού αναστενάζω.

Π:Σεξιιιι
-Ξέρεις πως άμα με ακουμπήσεις θα φας γροθιά έτσι?
Π:Είσαι όντως γυμνασμένη μπράβο μπράβο πάντως.
Θες να μου πεις τι έχεις όμως?
-Μπορώ να εμπιστευτώ έναν άγνωστο..?
Π: Καιγω πονεμένος άνθρωπος είμαι μιλά ελεύθερα σιγά.
Απλά είσαι και κούκλα εσύ.
-Σταμάτα να μου την πέφτεις δεν βοηθάς.
Γελάει.
Π:Νταξ ακούω.
Του λέω όλη την ιστορία μου με Άρη.
-Πάνο μετά αφού με φίλησες είμαι χάλια. Πες μου πως ήταν λάθος και θα προσπαθήσω να κάνω τα πάντα για να μην έχει ο Άρης νεύρα...
Π:Αφού αγαπιέστε. Η απόσταση είναι θέμα. Ήμουν μεθυσμένος. Ελπίζω να τα ξαναβρείτε.
Είσαι πολύ καλό κορίτσι τελικά.
-Και συ είσαι καλός άνθρωπος όπως είπες. Για πες μου για σένα τώρα.

Π:Να ο πατέρας μου είναι στρατιωτικός και μετακομίζουμε σχεδόν κάθε χρόνο όμως έμαθα ότι μετά από εδώ εκεί που θα πάμε θα είναι για μόνιμα. Είναι δύσκολο. Δεν εχω φίλους ούτε κοπέλα. Τίποτα σταθερό. Φάσεις και βραδιά περνάω με διάφορες οπότε δενvv ασεε.

Vote and comment ❤