CHALLENGE ME, BABY ❤

Part 90

Ζεστενομαι ξαφνικά και με πιάνει ταχυπαλμία ενώ  το
χαμόγελο μου είναι τεράστιο γιατί συνάντησα τα μάτια που είμαι ερωτευμένη. Αυτός χαμογελάει γλυκά και φαίνονται τα μικρά λακκάκια του.
Σηκώνομαι και τον αγκαλιάζω όσο πιο σφιχτά μπορώ. Δάκρυα ξανά τρέχουν από τα μάτια μου.
Α:Ει μωρό μου είμαι εδω..λέει απαλά .

Κοιτιόμαστε λίγο και με φιλάει πεταχτά μερικές φορές. Έπειτα χαϊδεύει και αυτός την κοιλιά μου. Νιώθω να ανατριχιάζω. Λογικό μου είχε λείψει το άγγιγμα του και τα χείλη του και τα πάντα πάνω του .
Χαιρετάει την Εύα και την μαμά του.
Ε:Ευτυχώς είμαστε και μεις αλλιωωςςς..

Α:Ναι Εύα μου αυτό ναι.
Γελάνε.
Αρα ήταν κανονισμένα όλα πίσω απτήν πλάτη μου.
Μ:Με συγχωρείτε! Οπ εσείς πρέπει να είστε ο πατέρας λέει στον Άρη που έχει κάτσει δίπλα μου και κρατάει το χέρι μου. Καλέ αυτος είναι πιο αγχωμένος από εμένα.
Συζητάει λίγο με την Μαίρη όσο αυτή απλώνει το τζελ στην κοιλιά μου.
Πλησιάζει τον μοχλό και λίγα λεπτά παρατηρεί.
Μ:Λοιπονννν ...
Ο Άρης κοιτάει ανήσυχος.
Και του χαμογελάω. Δεν χρειάζεται να φοβάται αφού ξέρω πως το μωράκι είναι καλά.
Μ:Εεχω ευχαριστα νέα παιδιά.
Από ότι βλέπω εδώ το κορίτσι μας περιμένει όχι ένα αλλά δύο μωράκια. Το δεύτερο έμβρυο ήταν κάπου κρυμμένο στις προηγούμενες εξετάσεις.
Συγχαρητήρια παιδιά!

Ε δυο μωρά δηλαδή; κοιτάω τον Άρη που δείχνει χαρούμενος όσο τίποτα.
Με φιλάει γλυκά.
Τέτοια νέα δεν περίμενα να ακούσω.

[...]
-Και για πες μου μωρό μου πως και μας έκανες την τιμή; 

Α: Ε αφού έγραψα το μάθημα ειπα να σας κάνω έκπληξουλα.
Όμως εσύ μου έκανες την καλύτερη!
Λέει ενώ κάνει μασάζ στα πόδια.
Ναι είμαστε στο σπίτι του. Και απλά ξαπλώσαμε στο κρεβάτι.
-Πφφ δηλαδή δυο μωράκια..
Α:Και θα ενοχλούν όλη μέρα την μαμα και θα κάνουν σβούρες και θα κλωτσάνε. Χαχ πλάκα θα έχει.

Όσο τα λέει αυτά εγώ ανακατεύομαι. Καιι τρέχω προς το μπάνιο. Αδειάζω το περιεχόμενο από το στομάχι μου ενώ ο Άρης κρατάει τα μαλλιά μου.
Πλένω το στόμα μου .
-Αχ Άρη για σενα θα έχει πλάκα εγώ θα τα κουβαλάω όμως.

Α:Ναι όπως και να χει. Είναι τα παιδιά μας. Όσο δύσκολο και ναναι πρέπει να τα βγάλουμε πέρα.

-Εσυ τι ακριβώς κάνεις;  Γιατί έχω τόσους μήνες μόνη μου..

Ε οχι κύριε Άρη να με τσιτώνεις τέτοιες ώρες. Εντάξει εννιά είναι αλλά και πάλι. Εγώ κοιμάμαι όλη μέρα. Ορμόνες γιου νοου;

Α:Εμμα δεν θες να το συζητήσουμε αυτό;  ξέρεις πως έχω πάει εξωτερικό για να είμαστε καλυμμένοι στο μέλλον.

-Καλα Άρη ναι..
Α:Εμμα ήρθα γιατί μου έλειψες και ήθελα να μείνω δυο μέρες μαζί σου. Δεν σημαίνει πως θα μου τα κάνεις πλανήτες..

-Αι γαμησου Άρη!
Λέω και απτα νεύρα μου δακρύζω. Ναι το έχω κάνει συνήθειο. Οχι οι ορμόνες φταίνε για όλα. Φευγω απτο σπίτι. Ξέρω πως μπορεί να του μίλησα άσχημα αλλά δεν μπορεί να με καταλάβει;

Καλώ την Εύα.
Ε:Μμ;
-Π που είσαι;
Ε:Εμμα τι εγινε;  σπίτι του Αχιλλέα..
-Ν να έρθω εκεί;
Ε:Ελα . Σε περιμένω.

Είναι κοντά οπότε σε πέντε λεπτά έφτασα.  Χτύπησα κουδούνι και μου άνοιξε ο Αχιλλέας.
Αφού με είδε να κλαίω με πηρε αγκαλιά.
Αχ:Εισαι εντάξει; πονάς πουθενά;  ο άλλος ο μαλακας που είναι;

-Ειμαι εντάξει..
Μπορώ να μιλήσω λίγο με την Εύα;

Αχ:Φυσικα είναι στο δωμάτιο..

[...]

-και και μου λείπει και τον θέλω κάθε μέρα εδώ να με έχει αγκαλιά. Δεν μπορώ μόνη μου. Δεν ήθελα να του μιλήσω έτσι αλλά βλέπεις οι ορμόνες. Δεν καταλαβαίνει πως δεν μπορώ μακριά του και -
Ε:Ε Έμμα;
-Εχω και άλλα να πω. Ααα και τον αγαπάω πολύ και τα μωράκια τον αγαπάνε και θελουν τον μπαμπά τους ο οποίος δεν είναι ποτέ μαζί μας και εμείς γκρινιάζουμε σε εσένα αλλά Εύα τον θεεελωω.

Ακούω τρίξιμο στην πόρτα και βλέπω τον Άρη να με κοιτάει γλυκά. Πες μου πως δεν τα άκουσε όλα.
Α: και εγώ σε αγαπώ μωρό μου και εμένα μου λείπεις και τα μωρά μας μου λείπουν και προσπαθώ να κάνω τα πάντα για να έρθω πιο γρήγορα και να σας βλέπω και αν ξέρεις πως όλα αυτά τα κάνω για εμάς και τα μωρά μας για να έχουν ένα καλύτερο μέλλον.
-Α Άρη συγγνώμη απλαα...
Λέω και με πιάνουν τα κλάματα του μίλησα τόσο άσχημα πριν. Βασικά δεν μιλούσα εγώ ήταν οι ορμόνες αλλά και πάλι είπα άσχημα πράγματα που τον πληγωσαν.

Vote and comment 🖤