CHALLENGE ME, BABY ❤

Part 98

-Δεν είμαστε μαζί με τον Άρη εδώ περίπου και τρεις βδομάδες. Αλλά μένουμε μαζί και είναι βάσανο αυτό γιατί θέλει ο ένας τον άλλον και κανένας δεν κάνει πίσω για να τα βρούμε. Κοιμάμαι μόνη μου αυτός στον καναπέ. Δεν αντέχω άλλο αυτό το μαρτύριο θέλω να γεννήσω να φύγω από εκεί μέσα έτσι ώστε να τον ξεπεράσω. Αφού δεν πιστεύω πως θα θελήσει να τα βρούμε. Είμαι αρκετά ανώριμη για αυτόν.

Λέω και σκουπίζω τα δάκρυα μου.
Μου χαϊδεύει το χέρι μου έκπληκτη.
Ν-Κοριτσι μου δεν μπορώ να το πιστέψω. Ο γιος μου δεν βλέπει πόσο πολύ θέλετε ο ενας τον άλλον. Ολα θα πάνε καλά να ξέρεις. Ότι και να χρειαστείς εγώ θα είμαι εδώ.
Αντε τώρα πάμε. Λέει και παίρνει τις σακούλες γιατί όπως λέει δεν κάνει να σηκώνω βάρος.

-Νίκη μπορείς να με πας στο σπίτι και αργότερα θα παω στον Άρη.
Ν-Φυσικα αγάπη. Εγώ έχω κλειδιά θα παω να αφήσω εκεί τα ρουχαλάκια και τα υπόλοιπα.
-Εντάξει ευχαριστούμε πάρα πολύ.
Ν-Μην ακούω χαζά τώρα.

..
Στο σπίτι μου

Εδώ και λίγη ώρα συζητάω με την μαμα μου έχω ο Χρήστος κάθεται και κοιτάει περίεργα την φουσκωμένη κοιλίτσα μου. Σκαρφάλωσε πάνω μου και άρχισε να μου δίνει φιλακια και τότε τον τράβηξε η μαμα γιατί με πιεζε στην κοιλιά μου και αυτός με γρατσουνισε στον λαιμό .
Αουτςς..
Μ-αγάπη μου θέλω να προσέχεις και να μην αγχώνεσαι. Ο Άρης σας αγαπάει να μην στεναχωριέσαι γιατί δεν κάνει καλό.
Έκατσα εκεί μερικές ώρες και γύρισα σπίτι 'μας' με τα πόδια .

Μπαίνω μέσα και τον βλέπω να τρώει πίτσα.

Α-που ήσουν;
-Στο σπίτι μου
Α-Το σπίτι σου είναι αυτό. Άρα που ήσουν;
-Στην μάνα μου ήμουν τι θες τώρα δηλαδή;
Με κοιτάει καλά καλα.
Α-Τι είναι αυτό εκεί στον λαιμό σου;
Λέει ενώ με πλησιάζει 'απειλητικά '
Ακουμπάει τον λαιμό μου επικριτικά.
-Τι είναι; δεν βλέπω ξέρεις.
Με πιάνει από το μπράτσο σφικτά.
Α-αμα υπάρχει αλλος Έμμα να του πεις πως θα του κόψω τα @@ και θα του τα βάλω να τα φάει .
-Αρη πας καλά; Ο Χρήστος καταλαθος με γρατσουνισε. Έχεις θέμα με τα νεύρα σου λεω εγω. Και μην με σφίγγεις πονάω.
Με αφήνει και απλά κάθεται στον καναπέ σκεπτικός εγώ πηγαίνω στην κουζίνα να φτιάξω μεσημεριανό.
Ψάχνω την σάλτσα αλλά δεν την βρίσκω και απλα συνεχίζω την συνταγή μου. Ακούω το τηλέφωνο του να χτυπάει και το αγνοεί ,ακούγεται κουδούνι . Δεν λεω κάτι όμως μετά απο λιγο πηγαίνω εκεί.
Βλέπω την Αλεξία, την φίλη του να τον κρατάει από τα μάγουλα και να τον φιλάει.
Την σπρώχνει και έρχεται προς τα εμένα.
Αυτή φεύγει και μου κλείνει το μάτι.
Αρνούμαι να πιστέψω αυτό που είδα. Δεν μπορεί.
Α-Δεν ήταν αυτό που νομίζεις .
Γελάω και σιγά σιγά χάνω κάπως τις αισθήσεις μου. Και ψιλοζαλιζομαι.
Με κρατάει και μετα όλα μαύρα.

..

Ακούω εδώ και ώρα ομιλίες.
Δεν μπορώ να διακρίνω όμως πρόσωπα αφού είμαι αρκετά κουρασμένη έτσι ώστε να ανοίξω τα μάτια μου .
Ε-Αρη πρόσεχε καλά αν η Έμμα έχει οτιδήποτε σοβαρό καλύτερα να κρυφτείς γιατί θα πας από τα χέρια μου. Σοβαρέψου. Δεν είναι παιχνίδι οπότε θες να την έχεις και όποτε θες να την αφήνεις. Σε θέλει δίπλα της ειδικά τώρα και εσύ παίζεις. Της κράτησες "μουτρα" για την συμπεριφορά της αλλά αυτό ήταν πόσο να αντέξει ακόμα είδες πως δεν άντεξε άλλο. .
Αχ-καλα λέει ρε μαλακα .θα την χάσεις και θα κλαις μετα.
..
Ανοίγω τα μάτια μου και νιώθω ένα τσίμπημα στο χέρι μου και βλέπω να συνδέεται με έναν ορό.
Φαίνεται πως είμαι στο νοσοκομείο και όπως κοιτάω δίπλα μου ο Άρης είναι κοιμισμένος στην άβολη πολυθρόνα .

Αφού κάθομαι και χαζεύω λίγο τηλεόραση, παίρνω το κινητό μου και κοιτάω την ώρα, είναι τέσσερις το βράδυ και εγώ είμαι ξύπνια σαν κουκουβάγια.

Τι θα κάνω αφού δεν με παίρνει ο ύπνος γαμω. Στριφογυρνώ στο κρεβάτι και τελικά ξυπνάω τον Άρη. Δεν πειράζει δεν παθαίνει τίποτα αυτός.

Α-Πως είσαι; με ρωτάει και πλησιάζει πιάνοντας το χέρι μου.
-Προσπαθώ υποθέτω..
Θέλω να πω σωματικά είμαι καλά, ψυχολογικά όχι και τόσο... Και γνωρίζεις ήδη ποιος ευθύνεται για αυτό..
Α-Ξερω Έμμα και όσο και να σε θέλω πίσω σε εμένα ξέρω πως φέρθηκα σαν μαλακας και δύσκολα θα γυρίσεις στην αγκαλιά μου. Αλλά σίγουρα ξέρεις πόσο σε αγαπάω και ανυπομονώ για τα παιδιά μας.

Vote and comment 🖤