Κοντά του ένοιωθα πως έφευγε όλο το άγχος, όλες οι έγνοιες, ηρεμούσα με έναν περίεργο τρόπο, ένοιωθα ασφάλεια και πως ο Άρης είναι ο σωματοφύλακας μου. Αυτό με κάνει να αποκοιμηθώ γρήγορα. Το ίδιο και ο Άρης. Δεν θέλω να φανταστώ τι έκαναν οι άλλοι μέσα αλλά ξέρω πως η Εύα θα μου έλεγε αύριο. Ευτυχώς η Ζώη είχε αποκοιμηθεί στο δωμάτιο της μαμάς και του μπαμπά και δεν είχα άγχος μήπως έμπαινε στο δωμάτιο από στιγμή σε στιγμή.
Την επόμενη μέρα.
Ξυπνάμε από τις φωνές της Ζωής.
Ζ: εηη τι κάνετε εσείς εδώ?
Ήταν στο δωμάτιο μου ήδη και είχε καθίσει πάνω μας.
Α: Καλημέρα Ζωή μου.
Καλημέρα μικρή μου λέει σε εμένα
-Καλημέρα ψυχές μου.
Ζ: να μπω και εγώ στην μέση?
-φυσικά.
Α:μήπως θέλεις να το ξανασκεφτείς? Είμαστε με τα εσώρουχα.
Μου ψιθυρίζει στο αυτί.
-Ζωή μου γύρνα λίγο από την άλλη για ένα λεπτό και μετά να μπεις μέσα.
Ζ: ενταξθει κάνει και γυρνάει από την άλλη και αρχίζει να μετράει.. εναα δυοο τλιααα.Βγαίνω γρήγορα από την κουβέρτα και βάζω μια μακριά ζακέτα και δίνω στον Άρη να βάλει την μπλούζα του έστω.
Ξαπλώνω σαν να μην έγινε τίποτα. Η μικρή συνεχίζει να μετράει.
-έλα αγάπη μου μπες.
Ζ: ναιι κάνει και με ένα άλμα βρίσκεται ανάμεσα μας.
Ένοιωθα αλήθεια σαν μαμάκα ήταν τόσο γλυκό. Εγώ ο Άρης και το παιδί μας. Πως θα το λέγαμε άραγε. Μάλλον πήγα στο πολύ μακρινό μέλλον. Οι σκέψεις αυτές με επαναφέρουν στο παρόν.
-Ζωή, Άρη έχω μια ιδέα γιατί δεν πάμε στις πισίνες όλοι μαζί?
Ζ:ναιι λέει και αρχίζει να χοροπηδάει στο κρεβάτι από την χαρά της.
Α: πωω τι ιδέα της έβαλες τώρα.
-έλα μωρέ θα έχει πλάκα.
Ζ: έλα βλεε Αληη.
Α: καλά τι να σας κάνω εγώ εσάςς.Τότε μπαίνει στο δωμάτιο η Εύα και ο Μαξ αγκαλιά.
Ε: για φωτογραφία είστε έτσι μωρεε.
Μισό λεπτό να σας βγάλω λέει και μας βγάζει χωρίς να καταλάβουμε πότε το έκανε.
Ο Μαξ γελάει.
Ε: θέλαμε να σας ανακοινώσουμε κάτι
- αφήστε ξέρουμε.
Τα φτιάξατε.
Ε: το καταλαβατε ε?
-λογικό δεν είναι? Άντε και καλούς απογόνους. Λέω και γελάμε.
Α: μπράβο ρε φίλε κουνάει το κεφάλι στον Μαξ.
-λοιπόν εμείς είπαμε να πάμε στις πισίνες με την Ζωή και τον Άρη θέλετε να έρθετε;
Κοιτάζουν ο ένας τον άλλον και αφού το συζητάνε τελικά αποφασίζουν.
Ε: ναι θα έρθουμε.
Ετοιμαζόμαστε. Εγώ βάζω το μαύρο μπικίνι από κάτω που είναι ανοιχτό στο πλάι και από πάνω ένα ροζ τοπάκι. Ο Άρης και η Ζωή πήγαν στο σπίτι τους να ντυθούνε και θα ερχόταν από το σπίτι μου.
Βλέπω την μαμά και τον μπαμπά να κοιμούνται στον καναπέ. Και είδα πως ακόμα και στην ηλικία τους ο έρωτας δεν σβήνει. Τότε είδα πως η κοιλίτσα της μαμάς είχε φουσκώσει αρκετά και θυμήθηκα πως ήταν ήδη στον 3ο μήνα.
Τότε ακούω την πόρτα ήταν ο Άρης με την Ζωή. Ήταν έτοιμοι κυριολεκτικά για παραλία με τα σωσίβια, τις μάσκες. Δεν κρατήθηκα και γέλασα. Φώναξα και τα πιτσουνάκια( Εύα και Μαξ) πήραμε το αυτοκίνητο του Άρη και πήγαμε στις πιο κοντινές πισίνες.
Φτάνουμε στην πισίνα. Ο Άρης έχει πάρει αγκαλιά απ'την μια πλευρά την μικρή και απ'την άλλη του κρατάω το χέρι. Ναι γκολς ξέρω.
Η Ζωή είναι μισοκοιμησμένη στον ώμο του Άρη.
Πίσω μας είναι το νέο ζευγαράκι.
-Άρη φέρε μου εμένα την μικρή να πάτε να βρείτε ξαπλώστρες σε σκιά.
Ψιθυρίζω.
Α: Οκευυ.
Αφού την παίρνω αγκαλιά νιώθω τα χεράκια της γύρω στον λαιμό μου. Γλυκιά μου.
Τα αγόρια βρίσκουν που να κάτσουμε και σε μια ξαπλώστρα απλώνει μια πετσέτα αφήνω την μικρή. Κατεβάζω την ξαπλώστρα στο πιο χαμηλό και την βλέπω να κοιμάται.
Α: Ωραία αφού κοιμήθηκε πάμε να μπούμε εμείς.
Έρχεται ένας σερβιτόρος για να πάρει παραγγελία.
Σ:Τι θα πάρετε?
λέει αφού κλείνει το μάτι σε εμένα και στην Εύα.
Α: Πάντως όχι εσένα φιλαράκο.
Μια κρύα σοκολάτα ενα φρέντο και τι θέλουν τα παιδιά.
Ο Μαξ δεν αφήνει περιθώρια στην Εύα να μιλήσει.
Μ: Και δύο αις τιι ροδάκινο.
Ο σερβιτόρος σημειώνει και φεύγει νευριασμένος.
Α:Άντε ξεντύσου να μπούμε.
Αφού ξεντύνομαι
-Για ποιόν λόγο μίλησες έτσι στον άνθρωπο;
Α:Σου την έπεσε Έμμα. Δεν χρειαζόταν άλλος λόγος.
-Μωρό μου πας καλά νιώθεις πως θα κοίταγα ποτέ αυτόν;
Γελάω σιγανά και του πιάνω το χέρι να πάμε μέσα στην πισίνα. Πριν μπούμε ρίχνω μια ματιά στην μικρή.
Με παίρνει αγκαλιά και βουτάμε.
Όσο είμαστε μέσα στο νερό φιλιόμαστε αφού με εχει ακουμπήσει σε μια γωνία και πιέζει με δύναμη τους γλουτούς μου.Vote and comment❤
VOUS LISEZ
CHALLENGE ME, BABY ❤
Roman pour AdolescentsΠλησιάζω κοντά του και τον κάνω μια αγκαλιά. Με χαϊδεύει στην πλάτη και μυρίζει τα μαλλιά μου. Η καρδιά μου χτυπά σε τρελούς ρυθμούς και η αναπνοή μου χαλάει. Το στομάχι μου δένεται κόμπος. -Για-γιατί η ήρθες? λέω καθώς η φωνή μου τρεμοπαίζει ...