CHALLENGE ME, BABY ❤

Part 66

Μόλις γυρίσουμε σπίτι μπαίνω για μπάνιο και μόλις βγαίνω αρχίζω να ετοιμαζομαι. Μετά από λίγο ετοιμάζεται και ο Άρης.

-αντε αντε θα αργήσουμε.
Α: ναι έρχομαι βρε αγάπη μου τα παπούτσια δένω.

Πρώτη φορά που αργεί ο Άρης και όχι εγώ.

Μπαίνουμε γρήγορα στο αυτοκίνητο και πηγαίνουμε στην καφετέρια. Τα παιδιά ήταν ήδη εκεί και μας περίμεναν.

-Συγγνώμη που αργήσαμε ο Άρης φταίει. Γελάω.
Α: κατευθείαν εσύ να με κατηγορήσεις. Λέει πεπραγμένα.
Ε: σιγά μην κάνετε έτσι.
Αχ: και εμείς δεν είχαμε ώρα που ήρθαμε οπότε...
Π: χάχα.
Αγκαλιάζω τα παιδιά με την σειρά.
Α: για πες μας βρε Πάνο τα νέα σου.
Π: αφήστε παιδιαα.
Α: να μαντέψω τα έφτιαξες με την γκομενα.
Π: καλά πως με καταλαβαίνεις εσύ.
Α: αφού σε είδα πως την γλυκοκοίταγες και αυτή το ίδιο.
Π: ναι και είμαι πολύ ευτυχισμένος.
- αυτά είναι τέλεια νέαα. Χαίρομαι πολυυ για εσένα βρεε.

Αφού περάσαμε κάποιες ώρες με τα παιδιά είπαμε να πάμε σπίτι του για να χουχουλιάσουμε.
Έτσι και αλλιώς αύριο το μεσημέρι φεύγει. Χάλια χάλια χάλια.. Πρέπει να αντέξω είναι και οι πανελλήνιες πρέπει να περάσω εδώ για να μην έχουμε άλλα μετά..
Φτάνουμε στο σπίτι.
Α:Και τώρα οι δύο μαςςςςςς..
Λέει και με φιλάει
-Μην προσπαθείς να περιπλανήσεις εμένα κύριε Άρη.

Α:Μωρο μου μια ακόμη φορά πριν φύγω..

Ιιι τι λέει . Φυσικά και είμαι δικιά του όλα τα βράδια. Απλά αυτό είναι πιο σπέσιαλ.  Με ποιο πολύ πάθος  .

Τον φιλάω με δύναμη και αυτος  μου κάνει νόημα να με σηκώσει.
Τυλίγω τα πόδια μου γύρω του και με αφήνει στην κρεβατοκάμαρα.
Ξεντυνομαστε γρήγορα. Και
μπαίνει άγρια μέσα μου. Ο πόνος υπερισχύει όμως μετατρέπεται σε ηδονή.

Βογγητά και κραυγές βγαίνουν ανεξέλεγκτα απο το στόμα μου.
Α:Σαρεσει μωρό μου?
-Συνέχισε Άρη..

Μετά απο κάποια λεπτά τον νιώθω να τελειώνει μέσα μου. Είναι ότι πιο τέλειο έχω  ζήσει.
Βαριαναστενάζει και με γυρνάει προς το μέρος του.
Α:Οσο θα λείπω κανένας δεν θα σε ακουμπήσει. Και πρόσεχε μικρή μου. Ο κόσμος έξω είναι δύσκολος. Εσύ πάλεψε με τα μαθήματα. Εγώ θα είμαι μαζί σου για όταν δίνεις πανελλήνιες. Οπότε όλα καλά θα πάνε.
Θα προσέχεις και τον εαυτό σου. Εντάξει?
Λέει και με φιλάει γλυκά.
-Ναι μωρό μου εντάξει.
Με κολλάει πάνω του και νιώθω την ανάσα του στον λαιμό μου και τα χέρια του είναι δεμένα γύρω μου .
Ακούω μικρά ροχαλητά και γελάω. Είναι τόσο γλυκός.
Μας σκεπάζω με ενα σεντόνι.
Ναι σεντόνι γιατί άμα βάλω πάπλωμα θα σκάσουμε..
Δεν μπορώ να κοιμηθώ ξανά. Σκέψεις με περιτριγυρίζουν.
Το μόνο που υπόσχομαι στον εαυτό μου είναι πως θα τα καταφέρω.
Αρπάζω το κινητό μου απαλά από το κομοδίνο και μας βγάζω μια φώτο και ανεβάζω στόρι. 
Θα μου λείψει το μωράκι μου. Τα φιλιά του οι αγκαλιές του. Και κλείνω και τα 17 μπαίνω στα 18 σε λίγο καιρό οπότε δεν θα είναι εδώ.
Γράφει και αυτός κατι τελευταίες εξετάσεις στο πανεπιστήμιο .
Πφφ.
Κλείνω τα μάτια μου .
Α:Καλυτερα να κοιμηθείς όμως τώρα μωράκι.

Μουρμουριζω ενα 'Μμμμμ ' και , οπ γουατ δεν κοιμόταν.
Πριν λύσω τις απορίες μου με περνει ο ύπνος.

~Επόμενο πρωί ~

Ακούω κάποιες φωνές.
Ανοίγω τα μάτια μου.
Ο Άρης? Ψάχνω στο κρεβάτι. Πουθενά. Έφυγε? Και με άφησε έτσι?
Πετάγομαι πάνω και ντύνομαι γρήγορα. Πριν βγω απτο δωμάτιο ένα χέρι με ρίχνει με δύναμη στο κρεβάτι .
Ο Άρης φυσικά.
-Ηλίθιε γαμω με τρομάξες.
Α:Εγω ? Ο άντρας της ζωής σου ηλίθιος?
-Ελα μωρέ μωρό μου. Σιγααα για πλάκα το είπα.
Λέω καιρόν φιλάω.
Η εξώπορτα κλείνει. Και ταράζομαι.
Α:Οοοχουυ μην φοβάσαι οι γονείς μου με χαιρέτησαν και πήγαν σπίτι τους τώρα.
-Ααααα.
Λέω και με φιλάει ξανά και ξανά και ξανά.

Κοιτάει το ρολόι.
Α:12:20..
Συμπέρανε.
Σε 2 ώρες πετάω οπότε. Να σε χαιρετίσω και να σε πάω σπίτι σου και να φύγω.

Κατεβάζω το κεφάλι μου και γνεφω θετικά.
Α:Ελα τώρα δεν θες να μάθεις πως νιώθω εγώ όποτε μην με στεναχωρεί άλλο καρδιά μου.

Δίκαιο έχει. Πάντα δίκαιο έχει βασικά.

-Θελω να είσαι και συ εντάξει εκεί στα ξένα.

Γελάει με την έκφραση οου χρησιμοποιώ.

Α:Μια χαρά θα είμαι. Θα μου λείπεις αλλά δεν αλλάζει αυτό. Για πες με τα μαθήματα οου δίνεις πως πάει  ?

-Τα έχω διαβάσει όλα δεν έχω αφήσει τίποτα ακάλυπτο από πέρυσι. Ελπίζω να τα πάω καλά. Αλλά θα κάνω πολλές επαναλήψεις.

Vote and comment ♥️