CHALLENGE ME, BABY ❤

Part 76

Αφου μπούμε στο αμάξι πιάνει το χέρι μου με το δαχτυλίδι και το φιλάει.
Χαμογελάμε και οι δύο.
Α:Εισαι υπέροχος άνθρωπος Έμμα.
Φτάνουμε στο μαγαζί και κάπως επειδή νιώθω άβολα με το εκτεθημενο στήθος μου προσπαθώ να το κρύψω. Ο Άρης γέλασε Και έπιασε το χέρι μου. Μπήκαμε στο μαγαζί.
-Μακαρόνια
Σάλτσες πάρε εσύ και κάνα τυρί τα υπόλοιπα αστα πάνω μου είπα ενώ πήρα ένα καλάθι και απομακρύνθηκα.
Ψωμί για τοστ.
Δημητριακά.
Γάλα.
Μέλι.
Νουτέλλα .
Διάφορα ζυμαρικά.
Λαχανικά.
Κρεατικα.
Φρούτα.
Χυμό.
Νταξει επιτελους.
Α:Σε βρήκα λοιπόν κοίτα μωρό μου τι βρήκα. Λέει σαν μικρό παιδάκι.
Α:Πολυχρωμα μακαρόνια,  απίθανο?
Οχ θεέ μου βοηθά με.
Γελάω τόσο πολύ που φεύγουν δάκρυα.
Μπα σε καλό σου.
Αυτός πεισμώνει και πηγαίνει να πάρει και τα υπόλοιπα υλικά. Δεν ξέρω αν καταλάβετε όσο εγώ γέμιζα το καλάθι αυτός πήρα ένα χαρτί μακαρόνια. Ναι αυτό!
Αχ.
Πηγαίνουμε στο ταμείο που παρακαλώ είναι εκεί ένας πανέμορφος ξανθός νεαρός με καστανά μάτια και έντονες γωνίες. Φωτιά.
-Ααρηη θέλω και μια σοκολάτα λευκή πας να μου πάρεις?
Τον ρωτάω και αυτός τρέχει προς τα εκεί αφού έρχεται η σειρά μας στο ταμείο.
Ο ξανθουλης μου χαμογελάει ενώ εγώ αφήνω τα πράγματα.
Ο Άρης φτάνει και με ένα άγριο βλέμμα κόβει την 'επαφή ' μας και καλά.
Ξ:Ειναι 70.80$  λέει και γελάω με την μάπα του Άρη.
Όχι θα χαλάμε λεφτά στις μηχανές μόνο που είναι και άχρηστες.
Πληρώνει και καθώς παίρνει τις σακούλες ο Άρης μου αφήνει μόνο δύο ο ξανθός μου κλείνει το μάτι.
Βάζουμε τα πράγματα στο πορτ παγκαζ. Και καθόμαστε στα άνετα καθίσματα. Πω η μέση μου πάλι.
Α:Τα βυζιά σου κοίταγε ο παπάρας.
Λέει άγρια ενώ οδηγάει.
Οι φλέβες πετάγονται στο χέρι του. Ο.ο
-Ξέρεις πως δεν με ενδιαφέρει καθόλου αυτός .
Α:Καλα εντάξει.
Λέει ηττημένος.
Νιώθω πάλι τάση για εμετό ενώ έφαγα μόνο πανκεικς.
Πωωρεπουστη .
Άμα είμαι έγκυος θέλω να δω πως θα καταντήσω. Λογικά χωρισμένη με ένα παιδί .
Σκατα. Όση ώρα σκέφτομαι χτυπάω τα νύχια μου ρυθμικά με νεύρο στο παράθυρο.
Α:Νευρακια ?
-Να χαρείς! Όχι! απλά σκέφτομαι..
Με κοιτάει κάπως περίεργα λες και δεν καταλαβαίνει τον τόνο μου.

[...]
Βάζω το φαγητό στα πιάτα και καθόμαστε να φάμε.
Α:Τι ώρα πρέπει να είσαι αεροδρόμιο?
-Στις 4 .
Α:Οποτε σε μια ώρα και λίγο ξεκινάμε!
Κουνάω θετικά το κεφάλι μου και συνέχιζα να τρώω .
-Ο αδερφός μου μου είπε να σου δώσω και χαιρετισμούς και πως θέλει να πάτε να παίξετε με τα αυτοκινητάκια. Και η μαμά μου λέει πως σε πεθύμησε.
Λέω καθώς πίνω λίγο κόκα κόλα .
Αυτός χαμογελάει.
Α:Ολα θα γίνουν ψυχή μου.
Ενώνουμε τα δάχτυλα μας.
Και κοιτιόμαστε.
Α:Ξερω πως μερικές φορές εσείς οι γυναίκες έχετε παράξενα νεύρα. Αλλά θα τα παλέψουμε όλα μαζί εντάξει?
-Ναι και συγγνώμη για πριν...
[...]
Δάκρυα λύπης ξανά.
Φεύγω.
Σε δύο μήνες θα μαστε μαζι για πάντα.
Αυτό με κρατάει στα πόδια μου.
Είμαστε στο αεροδρόμιο.. Εγώ κλαίω για άλλη μια φορά ο Άρης κρατιέται και κρατάει σφικτά τα μάγουλα μου ενώ με φιλάει.
Α:Σαγαπαω να προσέχεις. Κάθε μέρα στο σκαιππ. Χαμογέλα καρδιά μουυ.
Με σφίγγει στην αγκαλιά του και παίρνω μια βαθιά ανάσα. Ωραία.

[...]

Φτάνω σπίτι σε λίγο είμαι σε ένα ταξί.
Το ταξίδι ήταν ήρεμο ευτυχώς.
Η Εύα είπε με περιμένει σπίτι. Δεν πήγε σχολείο σήμερα είναι και Δευτέρα.
Φτάνω και κατεβάζω την βαλίτσα ενώ πηγαίνω προς την πόρτα.
Πφφφ.
Μπαίνω μέσα και μυρίζω το άρωμα της Εύας. Πετάγεται απτο δωμάτιο μου και με παίρνει αγκαλιά  .
Ε:Μου ελειψεςςςςςςςςςςς.
-Και μενα πολύ.
Ύστερα αφού μιλήσουμε λίγο και τακτοποιήσω τα πράγματα.
Μου δείχνει την σακούλα απτο φαρμακείο.
Νιώθω ανακατωσούρα. Θα ξεράσω.
-Πρεπει ε?
Ε:Εφυγες!

..
Ε:Μια γραμμή μπλε θετικό μια γραμμή ροζ αρνητικό.

-Μια γραμμή μπλε θετικό μια γραμμή ροζ αρνητικό.

Ε:Ναι το άκουσα.... Πέρασαν πέντε λεπτά?
Εγώ περπατάω πάνω κάτω και απλά λέω το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά.

Χτυπάει το κινητό μου και από την υπερένταση απαντάω αμέσως .
-Ν-ν-ν-ναι?
Α:Πως είσαι μωρό μου.?

Θεέ μου οι τύψεις έρχονται. Δεν του έχω πει τίποτα.
Η Εύα με κοιτάει και μου λέει να το κλείσω.
-Μ-μ-μια χαρά θα σε πάρω σε δέκα λεπτά να βγω απτο μπάνιο.

Vote and comment🖤