"Dat was echt Geweldig!" zegt Owen blij en springt half op me. Ik duw Owen van me af. "Stapelen!" schreeuwt Nils en ze springen met zijn allen op Owen met als Laatste Rein. "Kom Megan." Ik schud mijn hoofd. "Nee dankje." Rein wilde weer opstaan maar gleed uit en hing nu half boven mij. "Hallo, alles goed." zegt Rein lachend. "gaat goed, behalve voor het feit dat er iemand boven mij hangt." Rein kijkt me quasi-beledigt aan en komt dan naast me zitten. Mijn vader komt het podium oplopen. "Wat gebeurt hier?" de jongens liggen nog steeds gestapeld. "Euh.." Owen probeert onder de jongens weg te komen en is aan het spartelen met zijn armen. Een glimlach siert mijn gezicht en ik tik Rein aan. Hij kijkt ook naar Owen en schiet in de lach. Mijn vader haalt de jongens uit elkaar. Owen kijkt mij en Rein boos aan. "En jullie dachten niet, laten we even Owen helpen?
" Lachend schudden Rein en ik ons hoofd. Owen zucht overdreven. "Nu heb ik honger." Owen staat op en rent het podium af. Ik laat me zuchtend neer vallen, zodat ik nu op het podium lig. "waag het niet, Käller." Ik hoor hoe Nils begint te lachen. "I wouldn't dare." De jongens hadden nog een uur serieus geoefend. En we zouden nu naar de Mac gaan. Owen zou wel wat bestellen voor ons en we zaten nu dan met zijn drieën aan tafel. Daan en Nils waren Owen aan het helpen met het dragen. "Je zou echt wat met jou stem moeten doen." Rein kijkt me met een glimlach aan en ik schud mijn hoofd. "Mooi niet." Ik hoor hoe hij zucht. Een kleine gil deed me opkijken. Er kwamen drie meiden richting onze tafel lopen en met een zucht leg ik mijn hoofd op tafel. Ik hoor hoe Rein en Simone kort lachen. "Jij ben Rein van MainStreet!" hij maakt een instemmend geluidje. Ik til mijn hoofd van de tafel en kijk de twee meiden aan. In plaats van een vriendelijk gezicht te trekken, kijken ze me arrogant aan. "Ik ga, even naar de wc" mompel ik tegen de jongens en sta op. Rein werpt nog een waarschuwende blik en ik gooi onschuldig mijn handen in de lucht wat een glimlach van Rein opgeleverd. Eenmaal in de wc staar ik naar mijn spiegelbeeld. Ik was totaal het meisje niet meer wat ik twee jaar geleden was. Na een aantal minuten komen twee van de drie meiden de wc in lopen en gaan aan weerzijden van mij staan. Ze kijken me beiden onderzoekend en arrogant aan. "dus jij bent het zusje van Owen?" ik knik kort en richt mijn blik weer op de spiegel. "Niet verwacht dat zo'n mooie jongen, zo'n lelijk zusje heeft." ik slik. "En ze is nog dik ook." zegt de ander met een grijns waarna ze weer weg lopen. De tranen beginnen over mijn wangen te stromen. Waarom liegt iedereen tegen me. Rein, Simone en Owen. Ik veeg de tranen van mijn wangen en gooi wat water in mijn gezicht. Wanneer ik er weer normaal uitzie loop ik terug naar de jongens. Ik laat me naast Simone aan de tafel vallen, zonder een van de jongens aan te kijken. "Hier Megan, ik heb een hamburger voor je." Owen schuift de hamburger naar me toe. "Ik hoef niet." mompel ik en schuif de hamburger weer terug. "Megan, je moet toch iets eten." mompelt hij verbaasd. "Nee, dat hoeft niet. Ik wacht buiten wel." Ik sta op van de tafel en loop naar buiten toe. Eenmaal buiten laat ik me op de stoep vallen. Ik staar levenloos voor me uit, naar een onbelangrijk punt. Ik voel hoe iemand naast me komt zitten. "Ik wil je niet lastigvallen, of iets in die richting. Maar ik heb die meiden horen praten in de wc, ik heb je horen huilen, maar geen enkel ding wat hun hebben gezegd is waar, je bent niet lelijk, en al helemaal niet dik." Ik draai me om naar de stem, een meisje van mijn leeftijd zit naast me. "Ik ben Kelly, Reins zus." Ik bijt om mijn lip. Een andere Van Duivenboden. Ze heeft net als Rein donkerblond haar en bruine ogen. "Megan, Owens zus, maar dat wist je waarschijnlijk al."
"Kom, ga mee naar binnen." Ik schud gelijk mijn hoofd. "Kom gewoon." Kelly trekt me omhoog en trekt me tegen mijn wil in naar binnen. Tegenstribbelend komen we bij de tafel aan. "ah, je hebt mijn zus ontmoet." Rein staat op en woelt even door Kelly's haar. Wat gemopper van Kelly oplevert. Ik word op de bank gedrukt naast Rein en op de hoek van de tafel gaat Kelly zitten. "Jij eet die hamburger op, anders douw ik hem persoonlijk in je mond." Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauw aan. "Daag me niet uit, meid." Ik laat mijn wenkbrauw zakken. "en wat nou als ik dat wel doe?" Ik hoor hoe ze zucht. Haar handen reiken naar de hamburger en ik bijt op mijn lip. "Oké, oké Ik eet hem wel op." een grijns siert Kelly's gezicht terwijl ik de hamburger pak. "Misschien had ik die aanpak ook moeten gebruiken." fluistert Rein lachend in mijn oor. Ik schud mijn hoofd. "Doe maar niet." mompel ik terug. Ik vroeg me af of de jongens wisten wat er was gebeurd in de wc, ik zou het later wel aan Kelly vragen. Wanneer iedereen klaar is lopen we met zijn zevenen terug naar de tourbus, waar ik Kelly even apart neem. "Heb je het de jongens verteld van in de wc?" Vraag ik lipbijtend. Ze schudt haar hoofd en gaat met haar hand door haar haar. Ik staar ongemakkelijk naar mijn nagels, ik haat stiltes. "Jou nagels, wie heeft dat gedaan?" Ik kijk op naar Kelly die mijn nagels bewondert. "ik zelf. Ik weet dat het slecht is, maar ik had haast." Mompel ik snel. Ze schudt haar hoofd. "Het is mooi." ze glimlacht haar tanden bloot. "Wist je dat je echt veel op Rein lijkt?" Ze begint te lachen. "Dat heb ik zo vaak gehoord, Jij lijkt ook heel erg op Owen." Ik haal mijn schouders op. "Wat zei Rein eigenlijk tegen jou, toen je die Hamburger at?" ze kijkt me vragend aan. "Dat hij de volgende keer de aanpak van jou moest gebruiken." Ze maakt een vaag 'oh' geluidje. Ik wist zeker dat de jongens haar verteld hadden over mij, anders zou ze me nooit dwingen om die hamburger op te eten. We lopen met zijn tweeën de woonkamer binnen waar iedereen al zit. Kelly laat zich tussen Simone en Rein invallen en ik laat me na enige twijfeling toch tussen Nils en Daan in vallen. Daan zat met zijn tong uit zijn mond gestoken naar de tv te kijken, terwijl hij bezig was met een controller om te zorgen dat zijn mannetje niet dood zou gaan. Terwijl Nils mij aan het aanstaren is kijk ik de kamer rond om te kijken wie de andere controller in zijn handen heeft, en zie na enig zoeken Owen op een stoel zitten met de controller in zijn handen. Ik laat mijn blik zuchtend op Nils vallen. "Stop staring, Käller." hij begint te lachen en haalt zijn schouders op. "Waarom." Dit keer is het mijn beurt om mijn schouders op te halen. "Het is een beetje irritant." Hij begint nog harder te lachen. "Stiekem vind je het wel leuk." zegt hij terwijl hij met zijn wenkbrauwen wiebelt. "Ja, heel leuk. Zo leuk dat je er wel mee mag stoppen." er word iets in mijn hand gedrukt en ik kijk verbaasd van de controller in mijn hand naar Daan. "Jou beurt." ik schud mijn hoofd en laat het ding op Nils zijn schoot vallen. "Zijn beurt." Het ding wordt opnieuw in mijn handen gedrukt. "Je kunt toch wel poppetjes vermoorden?" Ik kijk Daan met opgetrokken wenkbrauw aan en schudt daarna mijn hoofd. Daan begint alle knopjes die op het ding zitten te verklaren, denkend dat ik dit wel ga onthouden. "Dus die is voor schieten, en die voor bukken. Snap je het?" Daans vinger wees van een vierkantje naar een rondje, en ik knikte maar voor hij nog een poging zou doen. Na een aantal pogingen gaf ik het maar op, ik had in totaal in vijf spellen 2 mannetjes dood geschoten. "ben ik blij dat jij niet in staat bent mensen te doden." zegt Nils zachtjes. "Misschien moet ik het in real life proberen?" Nils schudt gelijk zijn hoofd. "Doe dat maar niet." Ik voelde twee paar ogen op mijn gezicht branden. "Megan ze staren naar je. Ik ben bang." Fluistert Nils in mijn oor. Een kleine lach kwam uit mijn mond. "Ze zijn ook zo eng." fluisterde ik terug. "Heel eng." Nils zijn mond was heel dicht bij mijn oor waardoor een tinteling door mijn lichaam schoot. Ik draaide mijn hoofd naar hem en toen ik merkte dat hij heel dichtbij zat. Ik schuif een beetje ongemakkelijk wat dichter naar Daan toe. "Nils ze voelt zich ongemakkelijk door jou." Daan keek lachend van Nils naar mij. Nils kwam half over me heen hangen. "Nog steeds?" Ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. "Je hangt half over me heen, alsof je me elk moment gaat verkrachten, en je verwacht dat ik me niet ongemakkelijk voel?" Hij begint te lachen en gaat weer normaal zitten. "Ik zou je niet verkrachten. Ik beloof het. Want iedereen weet dat jij het ook wil, Want ja ik ben wel Nils Käller he." mijn wenkbrauwen schieten nog hoger. "In your dreams, Käller." ik laat mijn hand door zijn krullen gaan, om ze in de war te brengen. Hij brengt geïrriteerd zijn handen naar zijn haar om het weer goed te leggen.
