Part 14

1.4K 43 0
                                    

Na nog een hele avond met Nils gepraat en gezoend te hebben besluit ik dat het maar eens tijd word om te gaan slapen. Ik strompel naar de kamer van mij en Rein nadat ik Nils een goede nacht had gewenst. Wanneer ik de kamer binnen loop zie ik Daan en Rein allebei met een biertje voor de tv zitten. "hai." mompel ik zachtjes. "hee, hoe ging het, ik wou jullie eigenlijk bespieden maar dat kon alleen als ik naar binnen ging en ik wou niet een of ander romantisch moment verpesten." Lacht Daan. "Het gaat goed, maar nu heb ik echt slaap nodig." Daan trekt me in een knuffel. "Zijn jullie officieel?" ik schud mijn hoofd. "nope." mompel ik simpel en loop naar mijn slaapkamer gedeelte en laat me op het bed vallen. Ik laat mijn ogen dichtvallen zonder me om te kleden. Ik voel hoe iemand de deken over me heen gooit en een kus op mijn voorhoofd drukt. "Welterusten Megan." 

"Wake up, Babe." ik voel hoe de deken omhoog wordt getrokken en voel daarna een lichaam tegen de mijne. Ik open langzaam één oog en zie Nils me met een glimlach aan kijken. "Good morning beautiful." glimlacht hij en drukt een kleine kus op mijn lippen. "Kom uit bed, je moet je klaarmaken." ik zucht en sta uiteindelijk toch maar op. "Je hebt in je kleren geslapen?" ik knik. "ik was zo moe." Ik sta op en graai wat kleren uit mijn koffer. "Ik ga even naar mijn kamer, me klaar maken. Rein is in de douche dus daar zou ik niet heen gaan." Ik lach om zijn opmerking en knik uiteindelijk. Ik kleed me zo snel mogelijk om. Net wanneer ik klaar ben komt Rein uit de badkamer. Ik loop de badkamer in, veeg snel de condens van de spiegel en doe mijn make-up. "Welke kamer is van Nils?" ik zag Rein even denken. "244" Ik stap uit onze kamer en loop richting de kamer van Nils. Net als ik aan wil kloppen word de deur al open gedaan en kwam Mandy de kamer uit lopen met de tranen over haar wangen stromen, wanneer ze mij ziet word ze woedend en slaat me recht in mijn gezicht. "Mandy? Wat is jou probleem, laat haar met rust." ik had mijn hand naar mijn wang verplaats. "Ze was langs gekomen, hier heen gereden met haar auto, ze wilde uitleg, laat me je wang een zien." hij haalt mijn hand van mijn wang. "Je bloedt een beetje, hoe is dat gebeurd?" ik haal mijn schouders op. "Ze heeft nagels." ik hoor hoe hij zucht. "Kom mee." hij neemt me mee naar zijn kamer en graait in een van de keuken kastjes. Ik ga op het aanrecht zitten, kijkend hoe Nils een pleister pakt. Hij haalt de papiertjes eraf en plakt hem op mijn gezicht. "Euh?" hij begint te lachen en haalt de pleister er voorzichtig af. "Dat wordt hem niet." hij bijt op zijn lip en zoekt door de EHBO doos heen. "Hmpf hou er maar gewoon een doekje op, ik kan niks beters verzinnen." zegt hij zuchtend. Met een nat doekje veegt hij het bloed van mijn gezicht af. "Bloed het nog?" hij schudt zijn hoofd. "dan hoeft er ook geen doekje op." hij haalt zijn schouders op. "Het spijt me echt van haar ik wist niet dat ze dat ging doen, echt niet. Maar als ze jou nog een keer aanraakt, doe ik haar pijn." ik druk een kus op zijn lippen en hij pakt mijn hand vast waarna hij samen met mij naar de lift loopt. Iedereen is al beneden voor het ontbijt. Zijn lippen vinden de mijne weer en laten me niet meer los tot de liftdeuren weer open gaan, we liggen op de een na hoogste verdieping, zodat de jongens zo min mogelijk last zouden hebben van fans. Zijn vingers zijn nog steeds verstrengeld met de mijne als we de eetzaal binnen lopen. De ogen van de jongens en Kelly en Simone schieten gelijk naar onze handen en ik staar een beetje ongemakkelijk naar de grond terwijl we naar het buffet lopen. Als we allebei hebben wat we willen moeten we los laten omdat we anders het dienblad niet vast kunnen houden. Ik laat me op een stoel vallen met Nils tegenover me. "Dus jullie daten?" ik zie hoe Nils zijn hoofd schudt. "Het is nog niet officieel, maar ik beloof je dat komt nog." een glimlach siert mijn gezicht. "Wat is er met je wang gebeurd?" vraagt Rein op zijn beurt. Ik vertel over wat Nils mij gezegd had en wat er gebeurde toen ze de deur uit kwam lopen. "Wat een bitch." mompelt Daan. "Ik ga even naar de wc." mompel ik. "Ja, ik moet ook." Ik kijk haar wantrouwend aan. "ik hoef niet meer." ze zucht. "ik hoef ook niet meer." de jongens beginnen te lachen. "Megan wil naar de wc terwijl Kelly duidelijk hoopt op meer informatie." hij grinnikt even. "Ik ga naar de wc." mompel ik waarna ik toch wegloop.

"Dus jij en Nils he?" ik knik. "Waarom vertelde je me niks? Ik zei toch dat jullie hetzelfde naar elkaar keken Als Simone en ik doen." Ik rol met mijn ogen. "Hoezo is het niet officieel, dus jullie hebben zeg maar gezoend, maar jullie daten niet. Wel jammer dat het niet officieel is dan, jullie zijn echt een leuk stelletje." ze bleef maar door praten terwijl ik op de wc zat. Als ik het hokje uit stap rol ik met mijn ogen naar haar en was mijn handen terwijl ze door blijft praten. Als we bijna bij de jongens zijn is ze stil. "Serieus, wie heeft dat kind leren praten." zucht ik. Nils had ondertussen mijn plek al overgenomen naast Daan. Dus liet ik me naast Simone aan de andere kant van de tafel vallen. "Nils, wij moeten straks ook nog even praten." Ik zie hoe Nils zijn blik richt naar een serieuze Owen, en daarna knikt. "Nils, ik zou maar oppassen, Owen is heel beschermend over zijn zusje, hij waarschuwde me al terwijl ik haar niet eens leuk vind." lacht Rein. Nils en ik kijken elkaar tegelijk aan, en een glimlach siert zijn gezicht. "Stop having eye-sex." Ik rol met mijn ogen naar Daan. "You jelly?" hij knikt. "Je hoort bij mij en niet bij Nils." Nils kijkt hem met opgetrokken wenkbrauw aan. "Oh no she doesn't." mompelt hij. "Jewel, we gaan later trouwen en twee kinderen krijgen genaamd Dana en Merel." Nils schiet in de lach. "Dana en Merel? Ik weet niet wat er van jou moet worden, Daan. Echt niet. "Daan begint nu ook te lachen. "Daan, je vergeet bijna ons derde kind, Damee." Hij knikt goedkeurend met zijn hoofd. "I Like it." Ik ga even met mijn hand door mijn haar. "Ik ben nog steeds moe." mompel ik. "Wanneer hebben jullie de soundcheck?" Simone kijk op haar horloge. "Over vijf minuten." zegt ze rustig, dan begint ze te vloeken. "Jongens we komen te laat." iedereen springt overeind, en Nils trekt me aan mijn hand mee terwijl ze met zijn allen beginnen te rennen. We stappen in het zwarte busje die ons naar het gebouw zou brengen. "Jullie zijn laat heren, Willem gaat niet blij zijn." De jongens hadden verteld dat Willem een keer kwam luisteren en kijken naar een concert omdat hij wilde weten hoe het ging met de jongens, hoe ver ze het gemaakt hadden. Nog geen tien minuten later kwamen we bij het gebouw aan, waar we met bodyguards naar binnen werden gebracht, Nils wilde mijn hand vast pakken, maar ik sloeg hem weg. "Wat is er?" vraagt hij verbaasd. "Jullie fans, ze haten me nu al terwijl ik het zusje van Owen ben, en ik wil niet dat ze me nog meer haten." ik hoor hoe hij zucht. "Je bent te mooi om gehaat te worden." Fluistert hij nog. Ik voel hoe ik langzaam rood word en ik verstop me in mijn sjaal, wat een kleine grinnik van Nils oplevert. We zijn ondertussen al binnen gekomen en zagen Willem en mijn vader al met hun hoofd schudden terwijl ze op hun horloge tikten. "Sorry, we waren de tijd vergeten." zegt Simone. Nils zijn hand was al in de mijne gegleden de eerste stap die hij binnen zette. "Ga nou maar en schiet op, voor dat jullie nog meer tijd verpesten." de jongens lopen weg, en ik stond hier nog met Kelly en Willem. "Dat was weer eens leuk, zo die jongens uit kafferen." lachte hij, een kleine grinnik klonk ook van Kelly. Ze haakte haar arm in de mijne en trok me mee naar de zijkant van het podium. "Weten de fans het eigenlijk van jou en Simone?" vroeg ik terwijl ik op een muurtje ging zitten. Ze schudt haar hoofd. "We vonden het beide beter, om daar mee te wachten, tot we zeker wisten dat wel langer dan een maand bij elkaar zouden blijven, ik hou van haar en zij van mij daar niet van, maar ze wilde mij de haat niet geven als we maar voor korte tijd samen waren. We zijn nu ongeveer drie weken samen en het gaat nog goed, dus Simone dacht er aan om het binnenkort te vertellen." Ik knik naar haar, het is best logisch van hun. "Je zit ergens mee?" ik knik opnieuw. "Toen straks buiten, wou hij mijn hand pakken, maar ik zat heel erg met de fans en hij keek me best teleurgesteld aan toen ik hem niet aanpakte." Ik hoor hoe ze zucht. "Zo was Simone in het begin ook hoor, niet nadenkend over de fans, gewoon zijn hand vast pakken, hij merkt dan vanzelf wel hoe de fans daar op reageren. Dan doet hij wel rustiger aan, deed Simone ook." de jongens waren ondertussen al druk bezig met het zingen en dansen op One In A Million die ze vanavond voor het eerst in hun concert gaan zingen. Mijn ogen glijden automatisch naar Nils, die gelijk mijn blik op merkte.

It's not ok, Owen Playfair.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu