"Megan." Ik draaide mijn hoofd richting de deur. Nils zijn ogen waren rood, zijn handen waren in zijn zakken verstopt en hij stond tegen de deurpost aangezakt. "Kunnen we alsjeblieft beste vrienden blijven, ik ben je kwijt als vriendin maar ik wil je niet kwijt als vriend." Ik knik lichtjes met mijn hoofd en trek hem in een knuffel. "Daan? Room switch?" Daan knikte, en ik stond nog wat ongemakkelijk tegenover Nils. Ik snapte Nils wel. Natuurlijk zou hij niet met Rein willen ruilen, hij was veel te bang mij te verliezen aan hem. Ik werd bij mijn pols gegrepen. "En nu ga jij eten." Ik rol zuchtend met mijn ogen. Ik neem en hap van een appel die ik in mijn hand gedrukt kreeg en staar naar de tv waar Spongebob op was. Daan en Rein begonnen beide met het funlied mee te zingen. Aangezien ik tussen hun twee in zat, werd ik door hun bewegende lichamen aan de kant gebeukt. "Jongens, ik zit hier ook nog." mompel ik chagrijnig. Twee armen werden om mij heen geslagen, een van elke kant, en ik werd mee getrokken in hun bewegingen. Ik sla chagrijnig hun handen van me af en laat me op een stoel vallen. "Je zou zo plankton kunnen spelen." lacht Daan. Het eerste het beste kussen wat ik in mijn handen kreeg gooide ik tegen zijn hoofd aan. Wat hij uiteindelijk terug gooide en leidde tot een kussen gevecht. "Daan fucking Zwierink, leg dat kussen weg anders komen er nog problemen, ik meen het!" Hij schiet in de lach net zoals de rest van de jongens. "Wat wil je doen? Me neer slaan met dat kussen van je?" ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. Ik loop rustig op hem af, en hij staat nog steeds met het kussen in zijn hand. Zijn ogen volgen mijn bewegingen. Ik sta nu vlak voor hem. "En wat wilde je nou doen?" ik bijt op mijn lip. "Ik heb echt geen idee." Daan schiet in de lach en slaat met het kussen tegen me aan, ik val bijna achterover aangezien ik het niet verwacht had, maar wordt nog net opgevangen door Daan. "Wel blijven staan he, kleine." Ik steek mijn tong naar hem uit. "don't be mean. Ik ben niet zo klein." ik sta rechtop en Daan ook, zijn hoofd stak een stuk boven de mijne uit en ik moest omhoog kijken om zijn gezicht te zien. "jij bent gewoon lang." Hij rolt met zijn ogen. "Kleintje." Ik geef hem een kleine stoot in zijn maag en ga weer op de bank zitten. Over twee weken zou de tour ten einde zijn en over drie weken moet ik weer naar school. Een grote hel. Ik was niet geliefd, vooral niet door het populaire groepje. De enige reden daarvoor is dat Owen mijn broer is en ik geen moeite wilde doen om hem aan hen voor te stellen. Alle meiden in die groep waren dan ook grote fans van MainStreet, en de jongens, de jongens hadden er gewoon problemen mee dat ze geen beroemdheid konden ontmoeten, niet dat het mijn probleem was. Eigenlijk was het wel mijn probleem, ik was namelijk de meest verafschuwde persoon van de school. Niet dat ook maar een van de jongens dat wist. Alleen Kim en Romy wisten het.
De tour was voorbij, en over drie dagen begon school. De jongens verbleven allemaal in huize Playfair. Ons huis had genoeg ruimte voor de andere vier jongens. Tussen Nils en mij was het ook niet meer zo gênant, we konden gewoon met elkaar omgaan. Het ergste mis ik zijn aanrakingen, of wanneer hij onverwachts zijn lippen op de mijne drukte. Hij was wel weer in zijn oude patroon gevallen. Hij had in de twee en een halve week, met acht fans gezoend, waar ik bij was. Ik snap niet waarom, hij heeft dus nooit van me gehouden. Was ik zijn speeltje. Vond hij het leuk om me te gebruiken, om me later verschrikkelijk te laten voelen, had hij die fan wel gezoend. Meerdere vragen schieten door mijn hoofd. Twee handen zwaaien voor mijn gezicht en ik knipper verdwaast. "Waar zit je met dat mooie hoofdje van je?" Daan kijkt me schuin aan. "Van alles." mompel ik. "Je had tranen over je wangen lopen." Ik veeg snel met mijn vingers langs mijn wang en merk dat ze inderdaad nat zijn. "Praat tegen me, of in ieder geval tegen iemand, wees geen binnenvetter." Daan nam plaats naast me. "Ik vraag me af waarom Nils met zoveel fans heeft gezoend, alsof onze relatie hem niet eens boeide, of hij die fan zelf heeft gezoend, en niet zij hem." Daan zucht en zijn ogen schieten naar mijn gezicht. "Eerlijk gezegd snap ik hem ook niet, hij was helemaal kapot van het feit dat het voorbij was. Hij heeft twee dagen in mijn armen gehuild, hij was zo gebroken. En nu dat hij zich zo gedraagt, lijkt hij echt zo'n eikel, hij heeft me gezworen dat hij haar niet zoende, maar ik twijfel nu ook. Ik kan er niet tegen dat hij je pijn heeft gedaan, want je bent een soort zusje voor me." De tranen stromen over mijn wangen en Daan trekt mij tegen zich aan. Zijn gebloemde shirt zat ondertussen onder de zwarte natte vlekken. Als iemand de kamer binnen loopt veeg ik snel mijn wangen af. Ik kijk naar de inmiddels open deur en zie Nils in de deurpost staan. Hij krabbelt even ongemakkelijk in zijn nek en loopt daarna de keuken in. "Sorry van je shirt." mompel ik zachtjes. Ik hoor hem zachtjes lachen. "Er bestaan wasmachines." Zegt hij nonchalant en haalt zijn schouders op. Ik rol met mijn ogen. "En jij weet hoe je die gebruikt?" Hij schudt zijn hoofd. "Rein weet dat wel. Hoop ik." Ik begin te lachen. "Je bent soms ook echt zo'n idioot." Hij haalt opnieuw zijn schouders op. "wil niet de sfeer verpesten, maar ik denk dat je met Nils moet gaan praten." ik kijk hem met opgetrokken wenkbrauwen aan. "En je denkt dat omdat?" Een klein lachje verlaat zijn mond. "Omdat Nils dat nu als een idioot aan het gebaren is." ik draai verbaast mijn hoofd om en zie inderdaad Nils, die zich als een idioot gedraagt. Hij wil tegen de deur post aan leunen alleen leunt er naast waardoor hij op de grond valt. Daan en ik houden het beide niet meer van het lachen. De tranen stromen over onze wangen, terwijl Nils op de grond ook al in de lach is geschoten. Verbaasd komt Simone de kamer binnen lopen. "Wat is hier gebeurd?" zegt ze doelend op ons gelach en Nils die op de grond lag. "Hij, hij, wou tegen." Pauze. "De deur a-Aanleunen, en toen." Gelach. "Viel, viel hij." Met moeite kwam het allemaal uit Daans mond en ook Simone schiet in de lach. Ze trekt Nils overeind. Als iedereen uitgelachen is, loop ik, nouja trekt Nils mij mee de keuken in. Zijn gezicht staat gelijk serieus. "Doe nou niet alsof je het erg vind dat het uit is, je hebt het zelf gedaan." sist hij. "Ik wil niet veel zeggen, maar jij bent de reden ervan, jij moest iemand anders zoenen.” hij rolt met zijn ogen. "Ik heb haar niet gezoend." nu was het mijn beurt om met mijn ogen te rollen. "Die eerste keer misschien niet maar de vijf keer daarna wel." mompel ik met opgetrokken wenkbrauwen. "Elke keer dat jij Rein uit je kamer stuurde omdat je bezig was, kwam hij in de kamer van mij en Daan, en dat heb je zeker ook niet gedaan? Zeker allemaal fantasie?" Ik zucht geïrriteerd naar hem en loop de keuken weer uit.
"Megan kan ik even met je praten?" ik kijk naar Rein en knik dan zachtjes. Gelijk schiet door mijn hoofd wat Nils zei 'volgens mij is hij degene die Willem bedoelde.' Rein pakt me bij mijn arm vast en ik wordt voor de zoveelste keer mee naar de keuken getrokken. "Ik vertelde je toch over die gevoelens die ik had?" Ik knik en ga op een van de krukken zitten. "Ik-ik ben verliefd op Owen." Zijn stem klonk zachter met elk woord wat hij zei maar ik kon perfect horen wat hij zei. "Dat is toch geen probleem." Hij zucht en rolt met zijn ogen. "Het is verkeerd Megan! Begrijp je dat dan niet? Begrijp je dan niet dat ik niet verliefd op mijn beste vriend kan zijn. Ik kan geen homo zijn." Hij had de tranen over zijn wangen stromen en ik sloot hem in mijn armen. "Rein, alsjeblieft. Er is niks verkeerds aan homo zijn, ik vind het juist goed dat je het tegen mij hebt verteld." Zijn tranen spetterde nog steeds op mijn shirt. "Wat is er aan de hand?" Vragend komt Owen de keuken in lopen. Rein laat me los en veegt snel zijn tranen weg. "niks aan de hand." Mompel ik. "Jawel, Rein was aan het huilen, wat is er? Wees eerlijk." Ik bijt op mijn lip en kijk richting Rein. Hij neemt een diepe zucht en begint te ratelen. "ik vind je leuk Owen, maar het is verkeerd ik kan geen homo zijn, Maar bij alles wat je doet maak je de vlinders in mijn buik gek, je brengt mijn hoofd op hol en.." het geratel was gestopt en Owen was de keuken uitgerend. Rein leek nu in te storten. "Ik ga met hem praten, alsjeblieft doe niks doms" Ik rende De keuken uit als ik tegen Daan aan knal. "Ga naar Rein en zorg dat hij niks doms doet." Ik duw hem de keuken in en ren daarna de trap op. Ik bonk rustig op Owen deur. "Ga weg!" Boos gemompel komt uit de kamer. "Laat me erin." Ik hoor wat gestommel maar de deur wordt niet geopend. "Piss off, I'm serious!" Ik rol met mijn ogen en open de deur, die hij blijkbaar van het slot had gehaald. "Owen, alsjeblieft, Je hebt Rein gebroken. Je had ten minste normaal kunnen reageren."
