- Simone van Dijk -
‘’Later Simone, ik...’’ Ik hoor en gil en daarna wordt de verbinding verbroken. "Godver!" mompel ik en ren naar Daan die al een stuk verder was gelopen. "Naar de Sint Bavostraat nu!" roep ik tegen hem. "Waarom Simone, ik-.." "Nu!" onderbreek ik hem. Samen rennen we naar de juiste straat en zien dan dat er niemand meer is. "Fuck!" Schreeuw ik en sla tegen een paal aan. "Wat is er Simone?" Vraagt Daan verbaasd. "Ze was hier! Ze was hier, Goverdomme. Ik had haar aan de lijn! Ze vertelde me waar ze was. Ze gilde en de lijn verbrak, ze is in gevaar Daan, ik had het kunnen tegen houden." Een eenzame traan verlaat mijn oog. "Je had niks kunnen doen Simone! Kom we gaan terug." mompelt Daan zachtjes. "Nee wacht." ik hou hem tegen met mijn arm. "Er ligt daar iets." Ik loop een stuk verder en op de grond zie ik Megans mobiel liggen. "Daan!" Daan komt er meteen aangelopen. "Ha-haar mobiel." stamelt hij. Ik knik lichtjes. "Bel Owen, alsjeblieft. Vertel het hem." Daan knikt en loopt een stuk verder op. "Owie" Hoor ik Daan moeilijk mompelen, meer van het gesprek hoor ik niet. Het was mijn schuld, het is een wonder dat Daan me niet haat. Maar hoe zit dat met Nils of Owen? Ik had Daan moeten seinen om naar hier te gaan, terwijl ik haar nog aan de lijn had, ik had niet moeten gaan toen het gesprek pas geëindigd was. Ik pak haar mobiel van de grond en zet de stukken weer in elkaar. Doe hem aan en stop hem in mijn zak. Je weet maar nooit.
Ik bijt zachtjes op mijn lip en loop de straat in waar de jongens zijn, Daan liep aan mijn zijde en beide waren we niet in staat om ook maar een woord uit te brengen. Vanuit de verte kun je al zien dat Owen de tranen over zijn wangen heeft stromen. Het verbaasd me dat Nils dat niet heeft. Hij lijkt er behoorlijk rustig onder. "Simone, Daan." mompelt Nils nonchalant. "Je lijkt het niet echt erg te vinden van Megan." mompelt Daan sarcastisch tegen Nils. "Ik probeer helder te denken, ik probeer te denken waar ze kan zijn. Ze neemt haar fucking telefoon niet op." Roept Nils gefrustreerd uit "Nee logisch, ik zou de telefoon bij jou ook niet opnemen, je bent echt een klootzak tegen haar geweest. Jij bent de hele schuld van dit!" Nils laat een sarcastisch lachje uit. "Ik - Ik ben hier de schuld van? Moet je horen wie het zegt, je kon het niet eens aan dat wij samen gelukkig waren. Moeilijk he? Liefde accepteren!" Schreeuwt Nils richting Daan. "HOE kun jij hier zo rustig onder blijven, ze is waarschijnlijk in gevaar!" Nils kijkt hem verbaasd aan. "Doe niet zo dramatisch altijd, ze is waarschijnlijk naar Kim toegegaan om daar een nachtje te blijven." antwoord Nils nonchalant. Daan stond nu gevaarlijk dicht bij Nils. "Guys, alsjeblie-..." Daan raakte met zijn vuist Nils zijn kaak. Nils springt geschrokken achteruit. "Wat is jouw probleem, Klootzak!" Schreeuwt Nils en wil op Daan afrennen als Rein hem tegenhoudt. Ik doe het zelfde bij Daan. "Alsjeblieft jongens, dit lost niks op." Roept Rein kwaad. "Jullie maken het alleen maar erger." Owen schuifelt een beetje ongemakkelijk op zijn voeten. "Ik heb het Nils nog niet verteld over Megan." mompelt hij stilletjes. "Wat is er met Megan, waarom vertellen jullie mij niks. Ze is mijn vriendin, ik hoor te weten wat er aan de hand is!" Van Nils zijn geschreeuw was niet meer over dan een zachte fluistertoon. "Simone had haar aan de telefoon, ze vertelde haar waar ze was. Toen Simone vroeg of ze terug kwam hoorde ze een gil en werd de lijn verbroken, ze vonden net haar mobiel pas in de Sint Bavostraat." Zucht Rein zachtjes. Nils verliest de kracht en zakt door zijn benen heen.
- Nils Alexander Käller -
Ik liet mijn hoofd in mijn handen vallen. Dit alles was mijn schuld, ik had niet zo boos moeten doen, ik heb haar bang gemaakt. Het meisje waar ik van hield was bang voor me. Door mij was ze nu mee genomen door een of andere gek. Tranen stromen over mijn wangen en luide snikken verlaten mijn mond. "Ik verdien haar niet, ik heb haar nooit verdient. Hoe heeft ze ooit samen met mij willen zijn." mompel ik zachtjes. "Ik ben zo dom geweest." zucht ik er achteraan. Steeds meer tranen verlaten mijn ogen, en een schreeuw verlaat mijn mond. "Hoe kunnen jullie nog met mij leven, als mijn vriendin dat niet eens kon. Waarom verafschuwen jullie mij niet? Waarom hebben jullie mij niet uit de band gegooid. Ik verdien niet hoe jullie mij behandelen." rolt er gefrustreerd uit mijn mond. "Nils, Calm down. Denk helder. Dit is niet allemaal jouw schuld! Je had het niet kunnen weten! Megan was overal van in de war. Van ons alle vijf! Dat gedoe met jou en Daan om haar, het feit dat ik en Rein samen zijn. Het gedoe met Kelly. Ze kwam laatst huilend mijn kamer binnen, omdat ze ons niet allemaal tevreden kon houden. Ze wilde zorgen dat iedereen gelukkig was maar dat lukte haar niet. Ik probeerde het haar af te praten, te zeggen dat iedereen het op zijn eigen manier deed. Maar het lukte me niet. Ze wilde niet luisteren. Ze voelt zich verantwoordelijk voor ons geluk. En het feit dat iedereen hier met elkaar loopt te ruziën maakte haar niet vrolijk. Ze werd depressief, daardoor kreeg ze die dromen, ze dacht dat iedereen zich tegen haar keerde." Ik schud vol ongeloof mijn hoofd. "Ze was bang voor me, zulke dingen vertelde ze me nooit meer. De enige van jullie die mij op de goede manier had behandeld was Daan." mompel ik en sta op. "We gaan naar het politiebureau." roept Simone als ik me omdraai. Ik schud vol ongeloof mijn hoofd. "Je snapt het niet, he? Je snapt niet hoe een politiebureau werkt, ze is een fucking half uur verdwenen, geen vierentwintig uur! Zolang moeten we nog wachten, voordat we een formulier in kunnen vullen, en hopen dat de politie van hun luie reet wil!" Ik wrijf zachtjes over de pijnlijke plek op mijn kaak. "Fuck Daan, moest het echt zo hard?" mompel ik tegen hem. Hij knikt. "Je verdiende hem." Mompelt hij schouder ophalend. "We kunnen het ten minste proberen. Ze blijft het zusje van meneer beroemd hier." ik schudt zachtjes mijn hoofd. "Weinig kans." mompel ik zachtjes. "Godver Nils! Lekker negatief bezig weer! Ze is je fucking vriendin! Owens fucking zusje, onze vriendin! Je zult nu eigenlijk al op het politiebureau moeten zijn! Schreeuwend naar de politie agenten, die vinden dat we vierentwintig uur moeten wachten! Je zou bij alle deuren aan moeten bellen vragend wat ze gezien hebben! Mensen boos mij hun kraag grijpen omdat ze niet naar je luisteren. En het enige wat je niet moet doen, is zielig doen over het feit dat ze weg is, je moet boos zijn!" Schreeuwt Rein recht in mijn gezicht. "We gaan, als je mee wilt moet je nu in de auto stappen, Nils. Als je dat niet wilt ga je maar naar binnen, dan regelen wij het wel." Mompelt Rein nog voor hij in de auto stapt. Ik neem een sprintje en stap naast Owen de auto in. Daan reed en met zijn vijven gingen we naar het politiebureau, met waarschijnlijk maar weinig geluk.
