Part 30

1K 42 20
                                    

-Owen Gregory Playfair-

"Oh mijn god." brengt Megan verbaasd uit, waarna ze zich snel omdraait en weg loopt, Nils krabbelt ongemakkelijk in zijn nek waarna hij ook weg loopt. "Fuck." Mompel ik. Ik sta op en loop weg van Rein. "Sorry, ik moet even naar Megan." Mompel ik naar Rein. Hij was ondertussen ook al bezig met het aan trekken van zijn broek. "het is goed, ga maar ik snap het wel, het is best wel raar om je broer in zo'n positie te zien." zegt hij en drukt een kus op mijn lippen. Ik wil weglopen als Rein me tegen houdt, "Trek een broek aan Owie." Ik knik naar hem en trek mijn broek snel aan. "Dankje." Ik loop naar Nils zijn kamer waar ik zijn stem uit hoor komen. "Kelly en Simone, oké. Maar Rein en Owen, ik heb niks tegen ze maar dat had ik liever niet willen zien." ik hoor Megan een instemmend geluidje maken. "Err... Guys." mompel ik als ik de kamer in loop. "Het spijt me dat jullie dat moesten zien, maar de deur kan niet op slot en we hadden niet verwacht dat iemand binnen zou komen. Ik had echt niet gewild dat jullie dat zagen, we waren juist toen straks naar boven gegaan om jullie niet te storen in de keuken, en Rein zei dat ik dat niet wou zien, maar niemand was er om jullie tegen te houden." stamel ik in een adem. Megan zucht zachtjes. "Het is goed, alleen de volgende keer in een kamer waarvan de deur wel op slot kan." mompelt ze. "Zoals jou kamer?" zegt iemand lachend achter me. "Dude nee, zelfs ik heb daar nog geen seks gehad." Rein laat zijn blik over haar lichaam gaan. "Als ik zie wat jij aan hebt, twijfel ik over het antwoord wat je net gaf." mompelt hij daarna. "Ze zei niet in haar kamer." Nils wiebelt met zijn wenkbrauwen. "Nils, het is en blijft mijn zusje." mompel ik verontwaardigt. "Wacht! Ik zit nu op het bed waar jullie het op hebben gedaan?" Nils knikt lachend richting Rein die gelijk op springt van het bed. "Ew." mompelt hij en slaat zijn armen van achter om mijn middel en drukt een kus in mijn nek. "Get a room." mompelt Nils. "Met een slot." hoor ik Megan er snel achter aan mompelen, wat gelach van Rein oplevert. "Wat bedoelde je eigenlijk met Kelly en Simone?" Megan begint hard te lachen. "Jullie zijn niet de enige in dit huis die Nils naakt bezig heeft gezien." mompelt Megan. "Ik ga me omkleden." Als ze wil opstaan, houdt Nils haar tegen. "Nee, ik vind het zo ook wel leuk." Megan rolt met haar ogen en haalt Nils zijn  handen van haar af waarna ze weg loopt. Gelijk toen Megan de kamer verliet kon je de ongemakkelijkheid voelen. "Ik euhm... Ik ga wat eten." mompelt Nils en snelt de kamer uit. "Het gaat nog heel lang duren voordat hij zich niet meer ongemakkelijk voelt tegenover ons." zegt Rein lachend. "Zo heel raar was het toch ook al weer niet wat wij deden?" Rein zucht zachtjes. "Owen kijk, Nils accepteert het feit dat we homo zijn, wat ik geweldig vind. Maar zou jij het ook niet raar vinden als je twee van jou vrienden in zo'n positie ziet?" Ik knik langzaam.

Ik zat op mijn kamer het huiswerk te maken wat ik op gekregen had om mijn achterstand een beetje bij te werken als er op mijn kamer deur wordt geklopt. "Binnen." Mompel ik en staar naar het computer scherm, om de vertaalde woorden Frans in mijn werkboek te zetten. "Megan, kan ik met je praten?" Ik draai mijn bureau stoel om naar Simone, die net mijn kamer was binnen gelopen. "hé, je hebt gehuild wat is er gebeurd?" mompel ik als ik haar rood betraande ogen zie. Ik ga op het bed zitten en klop naast me. "Ik denk niet dat ik hier het best mee naar de jongens kan gaan." mompelt ze en ik zie een traan over haar wang lopen. Ik trek haar in een knuffel en wrijf over haar rug heen. "Ze heeft het uit gemaakt, zomaar uit het niets." mompelt ze. "Ze had het over een of andere jongen, ze had een ander gevonden, ze heeft het me gewoon per app verzonden." Haar tranen druppelde op mijn vest. Nog nooit had ik haar zo breekbaar gezien. "Weet je zeker dat zij het was, dat niet iemand dacht grappig te zijn met haar telefoon?" vraag ik haar als ik haar hoofd een beetje optil en een paar van haar tranen weg veeg, niet dat het helpt want ze worden gelijk vervangen door nieuwe. Ze schudt langzaam haar hoofd. "Ik vond het niks voor Kelly om het zo uit te maken, dus had ik haar gebeld. Het enige wat ze zei toen ik haar belde was, ‘’het is uit Simone, ik hoef je niet meer.’’ Gelijk daarna had ze opgehangen. Ik dacht dat ze van me hield." mompelt Simone. In de helft van haar verhaal ging haar stem omhoog. Ik trok haar opnieuw tegen me aan. "Simone het komt wel goed, geloof me, je vind een nieuw meisje, iemand die nog meer van je gaat houden dan jij van haar doet, alsjeblieft. Ik kan er niet tegen als iemand verdrietig is." mompel ik en ik voel een traan over mijn wang stromen. Simone had hem blijkbaar gevoeld op haar T-shirt want ze schoot omhoog. "Waarom ben je aan het huilen?" Ze kijkt me vragend aan. "Ik wordt emotioneel van jou." mompel ik beschaamd. "Kom, ik weet wel een afleiding, je gaat me helpen met mijn huiswerk, want jij bent slim." zeg ik met een kleine glimlach. "heb ik een keus?" zegt ze met een schuine glimlach. Ze was gelukkig al een beetje opgeklaard. Ik schudt mijn hoofd. "Megan, echt bedankt, je bent echt lief, ik snap wat Nils in je ziet. En Daan." het laatste mompelde ze er zacht achteraan. Waarschijnlijk in de hoop dat ik het niet gehoord had. Ik kuch een beetje ongemakkelijk. 

It's not ok, Owen Playfair.Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu