"Puntod "
Hi mga gandang mga spookiers, nais ko po ikwnto sainyo story ko noong bata pa ako, when i was 7yrs old. Tawagin nyo lng akong nadya(di totoong pangalan) nakatira kami sa bundok na sakop lugar ng general sntos city. Nasa isang baryo kami nakatira, bali yung parents ko nagbabanty ng lupain hindi sa amin bali tawag namin maintenance kami hati sa porsyento pg my maibinta ,ngtatanim ng mga gulay,nagsasaka ng maisahan, mga kamoteng kahoy at mga kahayupan. Dahil malayo kami sa bayan tuwing nag grogrocery si mama isang beses lng kada buwan bumababa sa bayan. Kaya't nagtitimpok ng mga grocery . Masaya naman kami dun kahit puro mga halamn mga hayup mga bundok makikita namin. Masarap ang hangin tlgng presko.Masagana sa prutas dun. My kapitbahay kami pro andun sa kabilang bundok talagng malayo ehh.Nung una wlaa namn kaming napapansin na kakaiba at ng isang taon kami. Dun na nagsimula mga kababalaghan.
Isang umaga habang kumain kami ,nakarinig kami ng parng nagpaparty yung tugtugin hindi pa namin naririnig. Parang sumayaw sila ksi ang tugtug pngdisco. Kaya ang kuya dali daling lumbas tinignan san galing laki gulat namin na dun pala galing sa mLaking puno ng balite na nasa gilid ng bahay namin. Sabi pa nya smin ,"tara sabayan natin sila"..at sumayaw si kuyaw harap sa puno. Hahang kami tutula nakatingin, at patin dun sa kabilang balite na kaharap din sa amin pero malayo ganun din!!
At simula noon nasanay nlng kami marinig yun at hindi lng yun mga engkanto ngpapakita sa ate ko. .past forward tau.. that time nasa sapa kami sapa na walang tubig. Hindi na dinadaluyan ng tubig. Everyday nagpapastol kami sa mga hayop. At first time, dun kami sa nagpastol hindi ko alam ky kuya. Bakit doon at saka pgpumasok ka dun karamdamn ka tlaga ng takot. Hindi mo maintindhn parng may kakaiba lalaki pa nmn ng mga puno. At s pagkakataong ito sa akin mismo nangyari.Habang kumakain pa mga hayop nmin, actually marami sila mga baka. Kami namn ng pamnkin ko nglalaro sa gilid ng papaya, kasi dun yung lupa tabi ng papaya form na parang kabaong. Nagtatalonan kami sasya namin. AKO mismo dun nakaupo palipas oras. Hindi mn lng naisip namin na ano yun kasi bata eh.
Nang makauwi kami s bahay, oras na ng pagtulog. Maaga ako nakatulog dhil din s pagod kakalaro. Sa kalagitnaan ng gbi nanaginip ako, dun mismo sa lugar tumatakbo ako hbang my humahabol skin n bata,umiiyak at nanlilisik yung mga bata.Grbe yung iyak ko nahihirapan akong huminga. Para akong mamatay sa takot ksi ng malapit ako sa papaya. Bigla syng sumigaw sabi nya "bakit mo pinglalaruan puntod ko!""" Habng ako patuloy s pag iyak humihinga ako ng tulong.Ngunit wlang kkarinig skin..Ang bata biglang lumapit skin ng mabilis. Mga paa ko hindi ko maigalaw tumatawa sya. At dun bigla akong nagising, umaga na pala narinig ko yung boses ni mama. Kasi my pasok kami s skul.dpat maaga makaalis n kami malayo payung lalakarin namin.
Hindi ako umiimik ,prng ang pagod ko at takot n tkot bigla akong umiiyk. Nilapitan ako ni mama "anyare sau? 'Sige na maligo kana" at dun sinabi ko s knya panaginip ko.
After one week ata yun, yung kapitbahy namin sa kabilng bundok napasyal samn. Si manang francing, naikwento nya ksi nun dw ,itong lugar namin madami daw espanyol namatay dhil s gyera noon. Kaya na open ni mama nngyari skin dun n nya sinabi my bata dw namatay dun inilibing .dahil s hirap namaty dw at ska malayo bayan at dun inilibing at wala mn lng kahon nilagyn. Ibinaon s lupa kahit kumot wala.Kaya sa palagay ni manang ang kaluluwa ng bata di matahimik dhl wlang bindisyon. Kaya, ayaw ko na talaga bumalik doon baka sa susunod kunin nya ako.Hanggang dito nlng po maraming salamt.
Lesson learned; dapat marunong tayo rumespito ano mng meron makikita natin. MaTOtoo tayung mgatabi tabi po baka magambala natin sila hindi lng kaluluwa pati mga elemento..
Digoseñyo☆☆☆
