Mafya Patron

23

İşte New episode. Sizleri seviyorum. 💝

Baran

O çocuğun yanlışlıkla çarpmadığını görmüştüm. Resmen bilerek kızı görünce koşmuş ve yine bilerek omuz atmıştı. Bir de kendini yere atmıştı. Sinirden yine saçmalamıştım.

Önümden hızlı hızlı giderken oflayarak saçlarımı karıştırdım. Ben de arkamı dönüp arabaya bindim. Gaza hızla basıp şirketin yolunu tuttum.

Kimse erken geleceğimi bilmiyordu. Şirkete girdiğim an herkes dikkatle bana baktı. Takmadan odama gittim.

İçeri girdiğim an Enesi masamda gördüm. Yokluğumda o idare etmişti. Beni fark edince ayağa kalktı ve yanıma geldi.

"Ooo başkan. Erken dönmüşsün." Selamlaştık ve ben masama geçtim.

"Öyle gerekti. Haberleri aldım. Ben yokken çok iyi idare etmişsin." Ceketinin yakalarını düzeltti. "Öyle. Arkadaşımın emaneti sonuçta."gülümsedim.

"İzinlisin. Git karınla ilgilen. Selin nasıl ?"

"Valla abi doktor haftaya doğuma alırız dedi." Başımla onayladım.

"Umarım sorun çıkmaz. Hadi git Selin'i yalnız bırakma." Biraz daha konuşup yolladım.

Kalan bir iki imza işini halletmeye başladım. Kapının hızlı hızlı çalınmasıyla kalemi bıraktım. "Gir."

İçeri Cihat abi girdiğinde biraz geri yaslandım. "Niye haber vermedin lan geleceğini ?" Biraz güldüm.

"Sürpriz işte."

"Açelya anlattı mı ?" Kaşlarımı çattım. "Neyi ?" Cihat omuzlarını geri çekip" Funda geldi. Açelyanın evine." Derin bir nefes aldı. "Dün laf arasında söyledi. Bu akşam konuşmayı düşünüyordum."

"Bu işe bir çözüm yolu bulmamız lazım." Oflayarak ellerimle saçlarımı geri ittim. "Evet. Ama nasıl? Buğrayı almak istemesinden korkuyorum. Dava açarsa kesin alır."

"Buluruz bi yolunu." Cihatla biraz daha konuştuk. Özlemiştim. Abim gibiydi.

"Amcana söyledin mi geldiğini ?" Canım sıkılmıştı yine. "Hayır. Elbet neden geldiğimi soracak. Fundanın yine bir işler çevirdiğini anlar."

"Amcan yardım edebilir." Başımı hayır der gibi salladım. "Artık yaşlandı." Sessiz bir aranın ardından Cihat abi tekrar konuştu.

"Açelya çok korktu. Sen yokken çok zorladı kendini. Buğraya bir şey olur diye uyumadığını biliyorum."
"Onun kendisini yorduğunu biliyorum. Konuştuk biraz." Yüzüme dikkatle baktı. Tam gözlerimin içine.

"Hala ismiyle seslenmiyorsun." Evet. İsmini hiç söylemiyordum.

"O olayı unuttuğunu sanıyordum." Sinirle kaşlarımı çattım. "Unuttum !" Cihat abi de sinirlendi. "Hala ismini anamıyorsun. Nasıl unuttum diyebilirsin."

Evet bi olay yüzünden o ismi söyleyemiyordum. "O olayda senin suçun yok." Başımı hızla salladım. "Konuyu kapatalım."

-----

Şirkette işim bitmişti. Saatte çok geç olmuştu. Ceketimi alıp çıktım. Bir iki kişiye baş selamı verip arabama bindim.