Mafya Patron

35

"Funda ?!" Bana doğru gelmeye başladığında bir iki adım geri çekildim.

"Hayır yaklaşma ! Neden burdasın ?!"

"Bak beni dinlemen lazım ben...."

"Sus. Sus ve git buradan."

"Kimse beni dinlemedi. Baran, Cihat, Samet abi bile." Yalandan güldüm. Gerçekten şaka yapıyor olmalıydı.

"Neden dinlemeleri gerekiyor ki ?"

"Bilmediğiniz şeyler var. Buğra... Buğra tehlikede." Birden sakinleştim.

"Sana neden güveneyim ?"

"Yalan atmıyorum inan bana. Her şeyi anlatayım izin ver. Baran hiç bir şeyden habersiz yaşıyor. Buğra... Buğra büyük tehlikede."

"Anlat !"

"Burda olmaz..."

"Başka yerde de olmaz !"

"Bak buraya gelip seninle konuştuğum öğrenilirse biterim ben." Yüzüne dikkatle baktığımda bir kaç yerinin morardığını gördüm. Kollarında da morluklar vardı.

" Ne zaman istiyorsun ?"

"Yarın. Yarın ****** otele gel. 652. oda. Saat en geç 2 de orda ol."

"Sana güvenemiyorum."

"Yanında birini de getir. Lütfen, çaresiz kalmış bir anneyim."

"Şimdi mi aklına geldi ?"

"Olanları bilmeden beni yargılama. Dediğim gibi yarın gel. Gelmezsen beni istesen de bulamazsın."

"Ne demek bu ?"  Bir şey demeden gitti. Elim ayağım buz kesmiş şekilde içeri girdim. Tanımadığım bir kız bir çocukla öpüşüyordu. Mark sırıtıp yüzüme baktı.

"Gel hadi en heyecanlı yerdeyiz." Yerime oturdum. Bir kaç tane daha mide bulandırıcı olay yaşandı ve sorma sırası Mark'a geldi.

"Açelya...Akifle öpüşmeni istiyorum."

"Ne ?!" Furkanla aynı anda sormuştuk. Bizin gruptan olmayan bir kız güldü. Yüzünde aşağılayıcı bir ifade vardı.

"Yapabileceğini sanmıyorum. Bahse varım öpüşmemiştir bile." Ben de aynı şekilde güldüm. Yamuk Türkçesi ve aptal beyniyle bana laf sokuyordu güya.

"Bunun kötü bir şey olduğunu sanmıyorum. Tuhaf karşılaman garip."

"Sen de haklısın. Yaşı 9 olanlar için tuhaf bir şey değil." Kızdan gözlerimi ayırmadan "Akif !" dediğimde Akif transandan çıkıp 'hı ?' dedi.

"Hadi yapalım şu işi." Yüzüne döndüğümde garip şekilde bana bakıyordu. Boğazını temizleyip bana döndü. Kalkıp yanıma oturdu. Yüzünü yavaş yavaş yaklaştırırken gözlerimi kapattım.

Nefesini hissettiğim an elimle dudaklarını tuttum. "Yapamam." Akif direk geri çekildi.

"Demiştim size öpüşmeyi bilmiyor. Eziğin teki."

"Bilmediğimden değil. Gönlümdeki kişiyi silemediğimden. Senin için kolay olabilir ama benim için öyle değil. Birini severken başkasını öperek aşkıma ihanet edemem." Kız biraz bozulmuş şekilde güldüm. Duracak gibi değildi.

"Ayrıldığın adamı hala sevecek kadar salaksın." Sinirlenip ayağa kalktım.

"Tartışmaya değmezsin." Masada duran tekilayı kafama diktim. Furkana döndüm.

"Hile yapmayı sevmem." Ceza fondipti ve ben denilen şeyi yapamamıştım. "Gidelim."

Furkan'ı beklenmeden dışarı çıkıp arabaya gittim. Hemen ardımdan da o geldi.