Mafya Patron

34

Uçağa bindiğim an içimde bir korku oluştu. Oldum olası yüksekten korkmuşumdur. Hızla kulaklığımı takıp müzik dinlemeye başladım.

Hostesi dinleme gereği duymadım. Hosteslere çok özendiğim için bir ara verdikleri talimatları ezberlemiştim.

Yanıma kırklı yaşlarda bir adam oturmuştu. Büyük ihtimalle yabancıydı.

Telefonumdan film açtığım sıra dedemin dedikleri aklıma geldi. 'Yolculuk sırasında bol bol uyu. Oraya indiğinde saat öğlen 2 falan olur. Uçakta uyumazsan orda zorlanırsın.

Uzun ve sıkıcı bir yolculuk sonunda New Mexico' ya varmıştım. Kuzenim ve teyzemle buluşacağım için çok heyecanlıydım. Uçaktan inip valizimi aldım ve havalimanından çıktım. Bankta oturan ve annemin aynısı olan kadını gördüğüm an gözlerimden yaşlar akmaya başladı.

"Teyze !" Teyzem bana döndü.

"Açelya !" Koşup sarıldı. Sıkı sıkı birbirimize sarılıyorduk. Kokusu bile anneme benziyordu. Anne yarısı dedikleri kadar vardı.

"Teyze seni çok özledim."

"Ben de hayatım." Birbirimizden ayrıldık. "Gel eve gidelim. Rahat rahat konuşuruz." Gülümsedim ve başımla onayladım.

Teyzemle birlikte bir taksi çağırdık. "Enişten işte olmasa bizi o alırdı ama işte..."

"Olsun teyze sorun değil." Yarım saat kadar da arabayla gittik. Sonunda eve ulaştığımızda teyzem kolumu tuttu. "Furkan senin geldiğini bilmiyor. Çok şaşıracak." Güldüm.

Birlikte dublex eve girdik. "I came home !" Teyzeme güldüm. İngilizce mi konuşuyorlardı yoksa evde ?

"Hoş geldin anne. Neden geç... (Açelyayı görür.) KUZEN !!"

Valizimi bırakıp yanına koştum ve sarıldım.

"Görüşmeyeli uzun zaman oldu."

"Çok uzun zaman kuzi." teyzemin verdiği bir odaya rastgele giysilerimi koyup çıktım.

"Açel ? Geldiğin ilk gün yorgun olursun diye düşünüyorum ama...seni bir iki yere götürmek istiyorum." Güldüm.

"Olur. Uçakta çok uyudum." Saat burda akşam 7'ye geliyordu.

Kapı sesi duyduk. Sanırım eniştem gelmişti. Onunla da sarılıp yemeğe geçtik.

"Eee Açelya. Çalışıyor musun ?" Acı bir gülümseme bahşettim Enişteme.

"Çalışıyordum. İşten ayrılınca geldim buraya."

"Nerede çalışıyordun ?"

"Çocuk bakıyordum. Patronumla anlaşamayınca... Çok tatlı bir çocuktu. Bırakmayı düşünmüyordum. En azından iyice büyüyene kadar. Ama...Hayat işte." Yemekten sonra teyzemle hem dertleşiyor hem de masa topluyorduk.

"Neyin var senin ?"

"Hiç bir şeyim yok teyze."

"Yalan söyleme bana ben anlarım. İş, patron, çocuk derken yüzünden düşen bin parçaydı."

"Gerçekten bir şeyim yok teyze."

"İnanmıyorum. Anlatana kadar da rahatsız edeceğim seni. Bilesin." Furkanın yukardan sesi duyuldu.

"Kuzi çabuk hazırlanmaya başla !"

"Tamam !" Son kalan tabağı da sudan geçirip teygaha koydum. Teyzemin yanağından öptüm.

Odama çıkıp lacivert kare yaka bir elbise giydim. Altına da topuklu ayakkabı. Saçlarımı tepeden bağlayıp hafif makyaj yaptım.

Aşağı indiğimde teyzem hayranlıkla bana baktı.