Mafya Patron

36

Merhaba benim güzel okurlarım. Öncelikle sizi çok sevdiğimi bilmenizi istiyorum. 600, 700 aktif okurum varken bu teknik hata yüzünden 300 gibi rakama  düştü. Hatta 250 bile olabilir 😭. Biliyorum bu biraz da benim hatam 😔. Ne olursa olsun beni yalnız bırakmayan bu 300 kişiyi çok seviyorum. Her zaman yanımda olduğunuz için teşekkür etmek istedim. Bu hikâye tek benim değil. Hepimizin. Bu nedenle her türlü soru, fikir ve tavsiyelerinizi benimle paylaşabilirsiniz. Çok mutlu olurum asla kızmam. Sizlere bayılıyorum ve kocaman öpüyorum 😘. Veee ayrıca bir Wattpad arkadaşı edinmek isterim. pasifruh111 gibi mükemmel insanlar için her zaman kapım açık 😘😍.

Yavuzla olan konuşmamızdan tam olarak bir hafta geçmişti. O sürede biz Furkanla Florida'ya gitmiştik. Fazla göz önünde bulunmamak için eyalet atlamıştık.

Harika sahillere ve tarihi mekanlara gitmiştik. Gerçekten çok eğlenmiştim. Gece hayatı pek bana göre olmasa da eğlenceliydi.

Tek sorun kimseyi anlamamam ve yabancı gördükleri bana tuhaf bakmalarıydı. Florida'ya bizimle birlikte Su, Arslan ve Rose gelmişti. Nihan ve Mark sınavları için kalmıştı.

Akif gereksiz şekilde soğuk davranmıştı ve gelmek istememişti. Furkan sürekli benden hoşlandığını o gün onu öpmediğim için trip attığını söylemişti.

Benden hoşlanıyorsa bu hem benim için hem de onun için iyi olmazdı. Çünkü kimseye bir şans vermek istemiyordum. Diğer yandan kimseyi üzmek istemiyordum.

Florida gecelerinin sonuncusunu yaşıyorduk şu an. Biraz eğlenip yola çıkacaktık. Suyla bu tatil sürecinde gayet yakın olmuştuk. O kadar ki Baran olayını baştan sona anlatmıştım.

"Yarın Yavuzla buluşacaksın değil mi ?"başımla onayladım.

"Korkuyor musun ?"

"Evet. Biraz korkuyorum. Yarın bana bir şeyler anlatacak ve Arslan'ın yaptığı yüzük yanımda olacak. Korkum Yavuz değil. Duyacağım şeyler."

"Anlıyorum tatlım. Senin için zor olmalı. Yardım gerekirse söyle. Edebildiğim kadar ederim." Gülümsedim.

"Yavuz çok tehlikeli biri. Katil biri o. Suçsuz bir insanı öldürecek kadar gaddar. Yani sizi etrafıma çok toplayamam. Sizi görürse ve bir şeyler ters giderse... Düşünmek bile istemiyorum. Teklifin için sağ ol. Cephenin gerisinde ihtiyacım olursa isterim." Gülümsedi.

"Sen bu adama nasıl yanaşmayı düşünüyorsun ?"

"Anlattığım gibi. Onun yaşadığı acıyı yeni yaşayan biri gibi davranıyorum. Dert ortağı."

"Anlıyorum ama. Çok canlı duruyorsun. Yani seni biraz dertli yapmamız lazım. Çocuğunu ve eşini kaybettin."

"Nasıl yani ?"

"Mor göz altları. Hafif güçsüz yüz gibi gibi bir kaç şeyler. Make up eğitimi alıyorum. Yarın gitmeden önce seni biraz makyajla yormamız lazım." Başımla onayladım.

"Haklısın öncekinde biberli krem sürdüm gözüme. Ağlayabilmek için. Alerjim olduğundan direk gözlerimden yaşlar akıyor." Güldü. Hatta kahkaha attı.

"Çok mantıklı. Yüzün gözün şişmiştir."

"Aynen öyle." Bir süre daha sohbet edip yola çıktık. Uçağa bindiğimizde bir an strese girdim.

"Furkan. Korkmuyorum." Furkan bana döndü.

"Neden ?"

"Uçaktan korkuyorum. Bir de... Yavuzun bir şeyleri anlamasından." Bana sarıldı. Ben de onun göğsüne yattım.