Mafya Patron

Özel Bölüm 1

Evet. Sonunda bir hemşire olmuştum. Özel bir hastanede işe girmiştim ve 1 yıla yakındır burda çalışıyordum. Anneannemlerin evi iş yerine uzak olduğundan kendime 1+1 ev tutmuştum. Azra ile katıldığımız yarışmadan aldığım parayla da küçük bir araba almıştım. (O para duruyordu hatırlıyorsanız harcatmadım. 😂) Şu anlık her şey güzeldi.

Buğra bu yıl 3.sınıfa başlamıştı. Funda abla yanlarında kaldığı için artık bakıcılığını yapmıyordum. Gel gör ki hala bakıcıdan farkım yoktu. Barandan çok Buğra ile zaman geçiriyordum. Şu an da onun yanındaydım. Funda abla gençliğinde moda ile ilgileniyormuş. Baran annesinin kendine güvenini tazelemek için onu çeşitli kurslara yazdırmıştı. Dikiş ve işleme gibi. Bu yüzden de hafta sonları genelde dışarda oluyordu.

"Abla ben bunu yapamadım." Yanına gidip testini kendime çevirdim. Ölçüm ile ilgili bir soruydu. "İki çizginin arası 1 cm unutma yakışıklım. Bak şimdi." Sorunu anlatıp ona çevirdim.

"Teşekkür ederim abla." Başını öptüm. Buğra çok uzamıştı. Sınıfta en uzunların arasındaydı. Çok da yakışıklı olmuştu. Tabii bana öyle geliyor da olabilirdi.

Küçüklüğünde sürekli yüzmeye gitmesine rağmen Karate ile uğraşmayı seçmişti. Baran bu isteğini kırmayıp kabul etmişti. Ne kadar sert sporlarla uğraşmasını istemesem de benim karışmaya hakkım yoktu. Bu Buğranın hayatıydı. Telefonumun zil sesiyle kalkıp elime aldım. Sarah arıyordu.

"Efendim ?"

"Napıyorsun teyzesi ?" Güldüm. Sarah ve Talhanın kızları doğduğundan beri biri teyzesi diğeri halası deyip duruyordu. Ece hanımsa bana hala demeyi seçmişti. Sarah asla kabul etmiyordu tabii. "Buğrayla ders çalışıyoruz siz n'apıyorsunuz ? Benim küçüğüm n'apıyor ?" Sarah derin bir soluk verdi. "Yaramazlık. Her yere tırmanıyor. Dağıtmadığı yer yok. Valla annem nasıl bakıyor anlamıyorum." Genelde Talhanın annesi bakıyordu ama Sarahın annesi geldiğinde ona emanet ediyorlardı.

"Sen iki gün zorlanıyorsun. Kadın 5 gün. 5." Ecenin arkadan bıcır bıcır sesi geliyordu. "Valla. Neyse onu boş ver. Akşam bize gelin."

"Bu gün akşama kadar burdayım. Funda abla kurstan geç çıkacak. Baran da evde değil her zaman ki gibi ." Sarah ofladı. "Sana gel dedim ben. Funda abla ve Baran gelmezse gelmesin." Doğru.

"Tamam gelirim. Öpüyorum Ece aşkımı."

"O da seni öptü teyzesi."

"O bana hala diyor. Artık kabul et şunu. Ben Halayım."

"Şu an öyle olabilir ama ileride bu değişecek." Direk telefonu kapattı. Gülüp telefonu masaya koydum. Buğranın yanına oturdum. "Abla. Annem ne zaman gelecek ?"

"3 saat sonra gelir yakışıklım."

"Biraz dışarı çıkabilir miyim ? Ahmetle okulda konuşmuştuk." Gülümsedim ve yanağını öptüm. "Ödevlerin bitti mi ?"

"Evet. Hepsini yaptım."

"Tamam. Çıkabilirsin o zaman. Ama uzaklaşma lütfen." Başıyla onaylayıp odasına koştu. Bu arada söylemeyi unuttum. Baranlar taşındı. Bomboş arazide tek yaşamaktansa site içi bir apartmanda kalmanın daha iyi olacağını düşündü. Ben de öyle düşünüyordum. Şimdi kocaman bir apartmanda 7. katta oturuyorlardı. Evleri eskisi kadar geniş olmasa da genişti. 4 odası ve koca bir salonu vardı.

Burda hem Funda abla hem de Buğra kendine arkadaş bulmuştu. Bu onlar için çok iyiydi. Yaşananları hatırlamamaya çalışıyorlardı. Funda abla tamamen kendine gelmişti. Oğulları ile araları çok iyiydi. Gittikçe de yakınlaşıyorlardı. Doğruyu söylemek gerekirse biraz yalnızlaşmıştım. Talha ve Sarah çocukla uıraşıyordu. Baran son 2 yıldır durmadan yeni projesi için çalışıyordu. O tadar çok çalışıyor ki birbirimizi görmeden koca haftaları deviriyoruz. Buğra ve Funda abla ise daha da yakınlaşmak istiyordu. Anlayacağınız hepsinin bir uğraşı vardı. Ben ise bu boş zamanda işimle ilgileniyordum. Bu duruma ses çıkarmasam da beni değişik bir ruh haline sokuyordu. İster istemez üzülüyordum. Eskisi gibi kaman tek şey Babam ve anneannemlerdi. Onlarla hala eskisi gibiydi.