Mafya Patron

30

(Sevgili okurlarım, bu bölümü yazdığımda Tam olarak 4200 kelime olmuştu. Sonra kaydedilmedi ve geçmişte de görünmedi maalesef. Moralim çok bozuldu. Daha fazla bekletmemek adına kısa bir bölüm paylaşıyorum. 2 ya da 3 gün sonra daha iyisi gelecek.)

Baranı Betül abla sayesinde içeri almıştım. Valizler hazır olunca güzel bir yere kahvaltıya gittik.

"Niye geldim demiştin ?" Betül abla sürekli sorular sorup bizi sıkıştırıyordu.

"Buğrayı özledim.Bir de sizi alayım dedim araba biraz dar geldi." Betül abla inanmadığı ortadaydı. Sarah ise sadece bizi izliyordu.

Kahvaltı bittiğinde Baran "Buğra ve Açelya benimle birlikte gelsin. Siz Sarahın arabası ile gidersiniz." Sarah ve Betül abla kıs kıs güldü.

"Tabii tabii biz sarıhan arabası ile gideriz siz rahat rahat yolculuk yapın." İkizlerle ve Sarahla sarıldım. Betül ablaya sıra geldiğinde gülümsedim. Sarıldığım zaman kulağıma yaklaştı.

"Dün gece rahat uyuyabildin mi bari ?" dediğinde şok olmuş şekilde yüzüne baktım. Bu halime gülüp benden ayrıldı.

Ben ve Buğra Baranın arabasına bindiğimizde Baran arabayı çalıştırıp yüzüme dikkatle baktı.

"Ailen dövmeye kızıyor mu ?" Bu soru ne alakaydı şimdi ?

"Dedem pek sıcak bakmaz ama... Bilmiyorum yani ne tepki verirler hiç sormadım." Başıyla onayladı beni.

Yolculuğun yarısında Buğra uykuya dalmıştı. "Aleynaya bir kere bile vurmadın değil mi ?"

Baran hiç bir şey demedi. "Bir hatamda bana tokadı indirmiştin." Baran bana döndü.

"Aynı şey değil." Güldüm. "Aynı şey değil mi ? Aa doğru aynı değil. Obdaha kötüsünü yaptı. O kız sana ihanet etti." Baran direksiyonu sıkmaya başladı.

"Eskiyi mi konuşacağız cidden ?"

"Neden konuşmayalım? " Önüme döndüm. " Sana vurdum. Evet bunu değiştiremem. Şu an ki ben olsaydım asla yapmazdım."

"Bir daha bana dokunursan ben diye bir şey kalmaz zaten." Hiç bir şey demedi.

"Bu gün bizde kal." Şu an hafif triplenmiştim.

"Neden ? Ne gerek var ?"

"Bizde kal işte." Göz devirdim. "Gerek yok. Benim evim var."

"Açelya, bizde kal işte. Konuşacaklarımız var." "Şu an konuşabiliriz." Ofladı.

"Zor kullanmak zorunda kalacağım." Evet onlarda kalacaktım. Ama sadece bir gece.

------
Eve geldiğimizde ben Buğrayı Baran da valizleri aldı. Eve girdiğimde hemen Buğrayı yatağa yatırdım. Zaten erken çıkmıştık yola. Uykusunu alamamıştı.

Salona geçip oturdum. Kısa süre sonra da Baran geldi. Yanıma oturdu.

"Berk, seni sevdiğini söylüyor. Hala." Göz devirdim. "Ondan nefret ediyorum."

"Ordan bir kere bile kaçmaya çalışmadın mı ?" Güldüm. "Ahh. Denedim. Berk sinirlendiğinde kapıyı kilitlemeyi unuttu. Ben de yan odada ki camdan kaçtım. Bir süre koştum. Bir araba gördüğümde durdurdum ve bindim. Ama Berkin abisi çıktı. Beni kaçtığım yere götürdü." Baran sinirle ayağa kalktı.

"Yeni mi anlatıyorsun bunu bana !"  Şaşırdım. "Anlatmaya değer değildi."

"Bana her şeyi anlatmak zorundasın !" Ben de sinirle ayağa kalktım ve karşısına geçtim. "Gelip sorsaydın. Koca 10 gün yanıma gelmeden ne ayrıntısı öğrenmeyi planlıyordun ki ?!" Hiç bir şey demeden bağırdı.

"Sen Baran. Tüm her şeyi unutturacağını söyledin ve gittin. Ben kaçırılmanın şokunu atlatmaya çalışırken bir de seni düşündüm. Niye gelmiyor ? Neden aramıyor ? İz silmek yerine daha büyük yaralar açtın sen bana."

Baran oflayıp dibime girdi. "Sen neden aramadın ?" Bir süre düşündüm. " İstemedim. Açmazsın diye korktum." Saçlarını karıştırdı. "İzler mi ? Evet sileceğim." Elimi tuttu. "Yürü."

Engel olmaya çalıştım. "Buğra uyanabilir."

"Cihat bekler. Sen benimle gel işimiz uzun sürmez." Daha fazla zorlamadım. Onu takip ettik. Arabaya bindiğimizde kemerini taktı.

"Kemeri tak." Giz devirip taktım. Tuhaf yerlere giriyorduk. "Ne işimiz var burda ?"

"İzleri silmeye gidiyoruz." Bir tattoocunun önüne geldik. Korkmaya başlıyordum.

"Baran ? Ne yapacağız burda ?" Hiç bir şey demeden arabadan indi. Ben de indim. Elimi tutup tattoocuya soktu beni. Sağda oturan kişiyi görünce şok oldum. Azra ?

"Aaa Açelya. Hoş geldin. Ne yapıyorsun burda ?" Ben tam ağzımı aşmışken Baran konuştu.

"Dövme yaptıracağız. Sen yapacaksın." Azra şaşkınca yüzüme baktı. "Ay Baran bey ben.... Daha çok iyi değilim. Yani yapamayabilirim. Bence siz Yusuf..." Baran sert şekilde araya girdi. "Sen dedim." Azra endişe ile yüzüme baktı. "Peki. Kime yapacağız ?"

"Açelyaya." Başıyla onayladı. Barana döndüm. "Baran istemiyorum lütfen."

Baran elimden tutup sedye gibi şeye oturttu beni. "O adama dair hiç bir şey kalmayacak üstünde." Korkuyla yüzüne baktım.

"Baran, korkuyorum." Güldü. " Neyden korkuyorsun ?"

"Acımasından. Neyden olacak ?" Yanıma oturdu. "Hadi ama. Olanca dayak yedin. Bu korkutuyor olamaz." Gülüyordu salak salak.

"Komik mi ?" Elimi daha sıkı tutup diğer elini yanağıma koydu. "Yanında olacağım. Korkma."

Azra yanımıza geldi. " Şablon var mı elinizde ?"Baran cüzdanından bir şey çıkarıp Azraya uzattı. Ne olduğunu görememiştim.

"Bakmak istiyorum." Baran göz kırptı. Aman Allahım ölebilirim. "Sürpriz."

"Nereye yapıyoruz ?" Baran elini Tunçun T harfi yaptığı yere koydu. "Tam buraya." Şaşkınlıkla elini sıktım.

"Baran ?" Azra pantolonumu sıyırıp ize baktı. "Bunu kim yaptı ?" Gözü Barana kaydı. "Yoksa...."

"Hayır hayır. Çocukluktan kalma." İnanmamıştı tabii ki. Bir iki şey sürüp yüzüme baktı. "Hazır mısın ?"

Ağlamak üzereydim. "Hayır." Baran elimi sıktı. Azra güldü. "Başlıyorum. Merak etme çok acımaz."

İki boşta kalan elimi de Baranın eline attım. Sıkmaya başladım. " Lütfen hızlı ol."

Azra başladığında hissettiğim acıyla yüzümü ekşitip gözlerimi kapadım. Elim hafif havalanınca Barana baktım.

Elimi dudaklarına götürüp öptü. O an ki şokla acı bile silinmişti. "O izi görüp üzülmeni istemiyorum." Gülümsedim.

Evet bikinimi giydiğimde görünmüştü. Sarah ve Betül abla üzüntüyle yüzüme bakmışlardı. Yalan söylemek istemiyorum ben de üzülmüştüm. O an aklıma gelmişti.

Bir yarım saat sonra Azra güldü."İşte bitti." Kafamı kaldırıp bakmaya çalıştım. "Aynada bakarsın. 2 gün su değdirme. Krem vereceğim onu düzenli bir hafta kullan." Başımla onayladım.

Yavaşça kalkıp aynaya baktım. Aman Allahım. Gerçekten harika görünüyordu. " Azra çok yeteneklisin." T harfi resmen bir sanata dönüşmüştü.

"Teşekkür ederim." Baran arkadan bana baktı. "Baran bu harika olmuş."

Baran parayı ödeyince Azra ile vedalaşıp çıktık. "Teşekkür ederim Baran. Bu kadar güzel olacağını düşünmemiştim."

"Sözümü tutmak istedim." 

----
Eve gittiğimizde Buğra uyanmış çizgifilm izliyordu. Yanıma gidip kocaman öptüm.