Mafya Patron

24

Gençler çok özür dileyerek başlıyorum. Ben 23.bölümde evlenme teklifi yerine çıkma teklifi yazmışım.  Düzelttim hemen. Sizi seviyorum.😘😍

Tabakları teker teker alıp yemek doldurduk. Herkes oturmuş yemeğini yiyordu. Anneannem:
"Hoşgeldin oğlum. Özlettin kendini." Baran anneanneme gülümsedi. "Hoşbuldum, çok teşekkür ederim." dedem biraz kötü bakıyordu Barana " Eee Baran ne yaptın Yurt dışında ?" dedem neden bu kadar kinayeli konuşuyordu ?"

"Bir iki şirket işi vardı. Onları halletmem gerekiyordu." Dedem başıyla onayladı. Betül abla " Sen ne zaman geldin ?" dediğinde Baran "2 gün oluyor işte." dediği an " Dün diye bağırdım." Baran anlamaz şekilde yüzüme bakarken.

"O Türkiye'ye 2 gün önce gelmiş ama evine dün geldi." Barana kaşlarımla anneannemi gösterdiğimde anladığına emindim. Buğra tam "Ama abim..." diyecekti ki öksürmeye başladım. Dedem kesin çalmıştı ama anneannem... Kıyamam kuzun ya. Yemeğin sonuna doğru dedem sinirle çatalı elinden bıraktı.

"Açelya. Baranın mesleğini biliyor musun kızım ?" Şaşkınca dedeme baktım. Herkes susmuş dedeme bakıyordu. Çocuklar bile.

"Anlamadım dede ?"

"Baranın diyorum. Gerçek mesleğini biliyor musun ?" Baranla birbirimize baktık. "Nasıl kabul ettin maf..." Sözünü kestim.

"Dede ! Çocuklar var !" Betül abla çocukları masadan kaldırıp odaya soktu.

"Açelya sen nasıl böyle tehlikeli bir işe kendini atarsın ? ( Barana döndü.) Senin işin benim zerre umrumda değil. Torunum zarar görebilir. Böyle bir durumda ne yapacaksın he ?"

"Dede sen nasıl ....?"

"Bir tuhaflık olduğunu internette araştırdığımda sezdim. Sonra da şirketi araştırdım. Babanın şirketindekilerle de konuşunca.... Nasıl yaparsın Açelya ! Mesleğini biliyordun."

"Bakın ben... Evet kötü bir mesleğim var. Ama bunca yıldır hiç bir şey olmadı. Olmayacak da. Torununuza asla zarar gelmeyecek."

"Bundan sonra senin yanında olmayacak !" Lafa girdim hemen.

"Dede hayır ! Buğrayı bırakamam. O... O çok üzülür. Yapamam." Dedem üzgün bir şekilde suratıma baktı.

"Ya ben ? Sana bir şey olursa ben ne yaparım ?" Gözlerim doldu. Cihat abi araya girdi.

"Size yemin ederim. Torununuzu canım pahasına koruyacağım." Dedem kızgınlıkla ona Cihat abiye döndü.

"Sen öldün diyelim. Çocukların ne olacak ? Karın ?" Barana döndü dedem. "Sen kendini böyle bir şeye nasıl soktun oğlum ? Nasıl kendini ve çevreni bu tehlikeye attın ?"

Anneannem şok olmuş bir şekilde masaya bakıyordu. "Lütfen, sizinle özel konuşalım." Baranın teklifini dedem ve anneannem derin bir nefes verip kabul etti.

Anneanneme baktım "Anneanne ?"

"Sen bize annenin emanetisin. Böyle bir tehlikeye nasıl girersin ?"

"Anneanne o kadar zamandır bana hiç bir şey olmadı. Olmayacak da merak etme. Buğrayı bırakamam. Ona çok bağlandım."

"Peki o kadın ? Annesi ? Sana bir şey yaparsa ?" Başımı eğdim. "Yapamaz anneanne. Yapamaz." Anneannem dedem ve Baran içeri gitti.

Bir süre sonra tekrar içeri girdiler. Dedem bana baktı. "Çalışabilirsin. Ama bu şartla." Merakla yüzüme baktım.

"En ufak bir sorunda, ama korktun, ama sıkıştırıldın fark etmez. Derhal bu işi bırakacaksın." Barana baktım. Başıyla onayladı.