Mafya Patron

22

-BARAN-

"Öyle şey olur mu Baran bey. Çalışanınız olarak zorundayım."

" Bak..."

"İyi geceler." Sinirle salak saçma konuşmuştum yine. Bu olaylar beni çok gergin yapıyordu. Hemen İsmeti aradım.

"Baran bey ?"

"İsmet evin önüne git. Buğrayı ve ablasını evlerine götür."

"Hemen Efendim." Telefonu kapattım.

Yarım saat sonra İsmet beni aradı.

"Dinliyorum İsmet."

"Bıraktım efendim kardeşinizi ve Açelya hanımı."

"Aferin. İyiler mi ?"

"Efendim Buğra çok iyi ve mutluydu. Ama sanırım Açelya hanım korkmuş gibiydi. Arabayı görür görmez Buğrayı sakladı." Ofladım.

"Tamam eyvallah."

"Görevim efendim." Telefonu kapattım. Ona haksızlık yapmıştım. Kanından olmayan bir çocuğu bu kadar seven birine haksızlık yapmıştım. Kısa bir konuşmayla halletmiştim. Sanırım. O kadın nasıl biri biliyordu sonuçta. Beni anlayacağını düşünüyordum.

-Açelya-

Baranla konuşmamızın ardından tam olarak 1 ay geçmişti. O kadın gelmemişti bir daha.

Buğrayı okuldan almış anneanneme getirmiştim. Anneannem Buğra ile oyun oynarken ben de derslerime çalışıyordum. Vizeler gelmişti gidiyordu bile. Vize haftası olduğu için ders yoktu. Sadece sınavlara giriyorduk. Yarın son sınavıma girecektim ve çok zorlanıyordum.

Odamın kapısı çalındı, yavaşça arkamı döndüm. Buğra gözlerini karşıyarak bana bakıyordu.

"Hayatım ? Uykun mu geldi ?"başını salladı kollarımı açtığımda koşarak üstüme atladı. Sıkıca sarılıp ayağa kalktım. Saat 23.00a geliyordu. Bu kadar ders yeterdi sanırım.

Birlikte yatağa yattık. "Abla, yarın bizim eve gidelim mi ?" Başından öptüm. "Gidelim yakışıklı. Yarın sabah sınavım var sınavdan sonra gidelim tamam mı ?" Başıyla onayladı tekrar. Kısa süre sonra uykuya dalmıştık.

°•°•°•°•°•°•°•

"Anneanne ben çıktım !"

"Allah zihin açıklığı versin yavrum." Öpücük atıp çıktım. Kulaklığımı takıp durağa yürüdüm. Saat daha sabah 07.00'dı.

Etrafta bakınıyordum. Havalar eskisi kadar sıcak değildi. Hatta soğuk sayılırdı.

Otobüsüm geldiğibde hızla bindim. Cüzdanımı çıkarmak için çantama uzanacağım sırada o kadını gördüm. Buğranın annesini.

Hızla anneannemi aradım. Bir süre çaldıktan sonra açtı.

"Efendim yavrum ?"

"Anneanne acilen Buğrayı al Saniye ablaya çık. (Bölüm 11 veya 12de ismi geçiyor.) Dedem de evde yalnız yaşıyorum falan desin biri gelirse."