My ghost|| MinYoongi||Hayalet sevgilim+18

°15°

"Hadi gel burda oturalım"

"Peki Sarah"

İkimizde az önce yalnız oturduğum yerde oturmuş nehrin güzelliğini seyrediyorduk.

Yoongiye taraf dönerek bir süre yüzünü izledim ama bana taraf dönmemişti.

Büyülenmiş şekilde suyun üzerini saran rengârenk işıkların yansımasını izliyordu.

"Çok mu çirkinim?"
Bana bakmadan ani sorduğu soruyla afallamıştım. Nasıl yani?

"Neden öyle dedin ki?"

"O kadar dikizleyince...."

"Bir kere ben seni dikizlemiyordum. Hem ayrıca bay ego Yoongiye ne oldu? Şimdi kendine çirkin diyorsun"

"Karakterimle ilgili egolu gözüke bilirim ama görüntümle ilgili hiçbir zaman kendini beğenmiş gibi davranmam çünki kendimi o kadar yakışıklı bulmuyorum"(çarpıldı)

Ne ? Nasıl? Yani neden yakışıklı olmadığını düşünüyordu ki?

"Bence şuan böyle söylemenin anlamı yok bana kalırsa peşinden yüzlerle kız koşuyordur"

"Yani sen şuan bana benim aslındq yakışıklı olduğumu mu söylemeye çalışıyorsun?"

"Şey.....yani.... bence öylesin"

"Küçük kızlara göre öyleyimdir o zaman, aynı senin gibi"

"Bak ben küçük falan değilim. Daha kaç kere söylemem gerekiyor?"

"Kaç kere söylersen söyle sen küçük liseli kızsın"

"Ee yuh yani birde liseli olduğumu hatırlatmasan olmazdı. Benim 21 yaşım var Yoongi. 21.... anlıyor musun yani küçük değilim"

"Bana göre küçüksün"
Parmağıyla alnımdan ittirerek gülümsemişti.

"Öyle olsun görürüsün sen küçüğü"

"Haa yani beni söylediğime pişman edeceksin? Peki memnuniyetle o günü bekliyor olacağım.

"Yoongi şu küçük sohbetini bırakta sen sadece benim seni gördüğümü söylemiştin yani yalnızca bana dokunabildiğini..."

"E~vet"

"Peki öyleyse Jungki ve Bay kimi nasıl dövdün yani sonuçta dokunmuş oluyorsun..."

"Haa o konu. Şöyleki..... aslında beni duymasalar bile ben birilerine dokuna bilirim. Yani bunı hisseder ama beni görmediği için çok ürkütücü olmazmı sencede.

Ama yinede o kişi bana dokunamaz. İşte fark bu... sen beni duya biliyorsun, bana dokunduğun zaman hissediyorsun.... değil mi?"

Kurduğu cümleler nedense bana garip şeyler çağrıştırıyordu hissetmek falan. Oha kendine gel Sarah...

"Şey anladım.....yani sanırım. Üzgünüm normal şeyler değil. Yani sonuçta hergün sadece benim görebildiğim birileriyle tanışmıyorum"

"Doğru haklısın Sarah. Hayatımızın karşımıza neler çıkaracağını bilemeyiz. Hemde hiç bilemeyiz"

Bakışları derin bir hal alırken gerçekten merak ediyordum. Nasıl bu hale geldiğini. Neden bu kadar sır dolu olduğunu merak ediyordum. Onu çözmek istiyordum hemde her şeyini~

"Yoongi?"

"Hıı"

"Şey peki ya kıyafetler. Seni gördüğümden beri üzerinde olan siyah pantalon siyah tişört ve siyah deri ceket dışında birşey giyinemez misin?"