#Yetişkiniçerikli kısımlar vardır. Yaşı küçük olanlar lütfen okumasın.
18.11.2018 Tamamlandı✅
19.03.2019
Kimsenin göremediği birini görür ve zamanla bu görünmezin herşeyin olduğunu anlarsan....
İşte bizim hikayemiz böyleydi o herkes için görünmez b...
Evet başkalarına karşı böyle olmadığı sürece aslında sanırım pek bir sorun yoktu. Sadece bana karşı ola bilirdi...
Yazar... "Yoongi bekle ben geliyorum"
Yoongi başını sallayarak onu onaylamıştı ve kızın çıkmasıyla cebindeki onun için getirdiği özel şeyi çıkarmıştı. Sonunda kaç zamandır istediği şeyi yapacaktı.
Sarah ise hızla aşağı inerek mutfakta ikisi için yemek hazırlamıştı. Onunla birlikte yemek yemeyi çok istiyordu. Zaten sırf bu yüzden saatlerce birşey yememiş ve onu beklemişti.
Hazırladığı tepsiyle gülümseyerek odasına çıktı. Yoongi Sarahın geldiğini anladığı an elindeki sürprizi hemen cebine saklamıştı.
"Bir şey mi oldu Yoongi?"
"Hayır hayır. Bu ne?" Başıyla kızın elindeki tepsiyi işaret etmişti.
"Şey seninle birlikte yemek istedim. O yüzden seni bekliyordum"
"Gerçekten mi? Yani sen yiyebilirdin. Bekle derken bunu kastetmemiştim" Yoongi yatakta hafifçe kayarak onunda oturması için yer açtı.
"Biliyorum. Ben birlikte yiyelim istedim sadece"
Sarah tepsiyi ikisinin ortasına bırakarak başlaması için başıyla işaret etti..
Belkide ilk defa bşrlikte yemek yedikleri için heyecanlanmıştı. Onunla bir aileymiş gibi hissetti içinden. Bu yüzden yüzüne yayılan gülümsemeye engel olamamıştıki bu da Yoonginin dikkatini çekmişti.
"Bir şey mi oldu? Gülüyorsun.."
"Hayır sadece garip. Aslında seninle hiç birlikte yemek yememiştik. Bilmem sanki bir aileymişiz gibi hissettim. Küçükken hep babamla birlikte aynı masada yemek yemeyi hayal ederdim. Yada bana olan sevgisini merak ederdim.
Tamam bu sevgi aşk şeklinde olsa bile... aradığım sevgiyi bulduğum için mutluyum"
Sarahın gözleri dolmuştu. Eski anılar, eski düşünceleri, onu hep üzüyordu. Kendini toparlamak adına gülümseyerek bakışlarını Yoongiye yönlendirmişti.
"Sana birşey vermeliyim" Yoongi aralarındaki tepsiyi bir kenara bıraktı ve tam karşısına kayarak önünde bağdaş kurup oturdu.
Nazikçe cebindeki siyah kutuyu çıkararak kıza doğru uzattı. "Bu senin için. Aslında daha önce vermek isterdim. Ama sanırım şimdi tam zamanı"
Sarah minik kutuyu alarak nazikçe kapağını açmıştı. İçindeki ihtişamlı ve bir o kadar da narin kolye karşısında Yoongiye dönmüştü.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Böyle büyük görünmesine bakmayın minicik gibi düşünün;)
"Bu...buu benim için mi?"
Yoongi tebessüm ederek onaylayıp, dizlerinin üzerinde emekleyerek kızın arkasına geçmişti.
"Ben yardımcı ola bilirmiyim?"
Sarah sessizce kolyeyi ona doğru uzatarak bekledi.
Yoongi kızın saçlarını tutmasını rica ederek kolyeyi takmasına yardımcı olmuştu.
"Bu annemindi... Ölmeden önce eğer bir gün birini gerçekten çok seversen ve oda seni severse... ona ver demişti ve bu kişi kesinlikle sensin"
Sarah bu derece önemli bir kolyeyi ona hediye ettiği için duygulanmıştı. Sonuçta annesinin ona olan armağanıydı.
Omzunda duran Yoonginin elini tutarak dudaklarına bastırtı.
Yoongi başını kızın saçları arasına gömerek sıkıca sarıldı ve omzuna minik bir öpücük bıraktı.
"Baka bilir miyim?"
Sarah duyduğu cümleyle hemen ona doğru dönerek gülümsemişti.
"Çok yakışmış. Onun kadar güzel ve durusun"
Duyduğu iltifatla utansada belli etmemeye çalıştı. Çok utangaç olmayı sevmiyordu çünki.
"Annem eskiden hep derdiki eğer seni biri severse gerçekten o kızı tanımak isterim. Ona göre sinirli, ailesinden başka kimseyi umursamayan, birazda şımarık bir çocuktum.
O yüzden hep bana bu tavırlarımdan vazgeçmemi böyle olmazsa beni kimsenin sevmeyeceğini söylerdi.
Şimdi keşke seni onunla tanıştıra bilseydim ve anne bak beni seven biri var diyebilseydim"
Yoongi gözlerinden düşen yaşları umursamayarak yatak başlığına yaslanarak ayaklarını küçük çocuk edasıyla uzatmıştı.
Sarahda aynı onun gibi yaoaral yanına oturdu.
"Annem öldükten sonra. O kolye bana söylediği şeyleri hatırlatıyordu. Beni seviyordu ama bazı huylarımı pek sevmediği bir gerçekti. O günden sonra o kolye için birini bulmak istiyordum.
Sonuçta onu biri için bana emanet etmişti ve ben öyle birini bulmalıydım değilmi ? Kesinlikle seveceğim ve beni seven biri olmalıydı.
Ama olmadı... gerçek şu ki ben yine aynıydım. Kimse beni gerçekten sevmiyordu. Ama yanımdaydılar benim için değil param için yanımdaydılar.
Biliyormusun içki gerçekten hiçbirşeyi geçirmiyor. O kötü hatıraları silmiyor mesela. Annemin kollarım arasında öldüğü zamanı silmiyor. Beni sevdiğini söyleyen kızın arkadaşımla yattığı anı silmiyor. Beni sevdiğini söyleyen kişilerin sırf param için yanımda olması gerçeğini silmiyor.
Yada sadece herşeyi unutacağımı düşündüğüm için yattığım o iğrenç ruhsuz bedenleri silmiyor...
Gerçekten yanlış limanlardaydım. Seveceğim kadını bar köşelerindeki ucuzlardan biri olmayacağını biliyordum. Ama en azından kısa bir süreliğine bile dediklerimi yapıp bana ilgi gösteriyorlardı. Ama aptaldım zaten o ilgi de benim için değil param içindi"
Yoongi derin bir nefes vererek gözlerini kapamıştı.
Seni gördüğüm ilk gün çok farklıydı. Garip hissetmiştim. Bakışların, duruşun herşeye karşı güçlü oluşun. Akşamları ağladığın günlerin sabahı hiçbirşey olmamış gibi gülümsemen, her şarkıyı iliklerine kadar hissederek söylemen ve bir sürü şey...
.... sonuç olarak ben o küçük kıza aşık olmuştum.
Ama bu hiçbirşeyi değiştirmiyordu. Yaptığım şeyleri temizlemiyordu.
İşte bu yüzden senin gibi birini haketmiyorum Sarah. Böyle saf duyguları hak etmiyorum. Ben korkuyorum. İşte sırf bu yüzden sana zarar vermekten korkuyorum.
Bana dokunan kirli vücutlardan sonra kirlenmiş vücudumla sana dokunmak istemiyorum. Senin masumluğunu seni kendimle kirletmek istemiyorum"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
