#Yetişkiniçerikli kısımlar vardır. Yaşı küçük olanlar lütfen okumasın.
18.11.2018 Tamamlandı✅
19.03.2019
Kimsenin göremediği birini görür ve zamanla bu görünmezin herşeyin olduğunu anlarsan....
İşte bizim hikayemiz böyleydi o herkes için görünmez b...
Sarahın taksiye oturmasıyla Yoongi yanındaki yerini almıştı.
"Ona tam 3 sokak ötedeki durakta ineceğini söyle"
Sarah hiçbirşey demeden söylediğini yapmıştı. Bu halinden ürkmüştü. Çok garip davranıyordu.
Taksi söyledikleri yerde durduğunda Sarah montunun cebinde bir miktar para olduğu için şükretmişti. Yoksa ne halt edeceklerdi.
İndiklerinde taksi büyük bir hızla ordan uzaklaşmıştı. Neden bu kadar aceleyle gitti diye düşündü Sarah.
Etrafına baktığında tek bir insan bile yoktu tamam saat çok geçti ama bu kadar sessizlik çok garipti.
Yoongi tekrar kolundan tutarak götürmeye başladığında artık sinirlendiğini hissediyordu.
"Yoongi nereye götürüyorsun acaba. Ayrıca biz nerdeyiz? Burası neden bu kadar sessiz"
"Neden bu kadar sessiz olduğunu öğrenirsin küçük şey"
Bir süre sonra yarım kalmış bir inşaatın hemen yanından geçdiklerinde Yoongi ürkütücü şekilde gülümsemişti.
Sarah hiçbirşeye anlam veremeden peşinden gidiyordu sadec. Bir kaç dakikanın ardından kocaman büyük bir villanın önünde durmuşları. Burası oldukça ürkütücüydü ama Sarah için bir sorun yoktu hiçbir zaman böyle şeylerden korkmamıştı.
Demir kapının büyük bir gürültüyle açılmasının ardından bakışlarını oraya çevirmişti. Yoongi yanına gelerek ellerini kenetlemiş ve onunla gelemsi için tekrar çekiştirmişti.
Sonunda içiriye girdiklerinde üzeri beyaz çarşafla örtülü eşyalardan başka birşey yoktu ve tabii birde karanlık.
"Beklemek yok. Herşey için geç olabilir. O yüzden beklemek yok"
Sarah analam veremediği cümleyle Yoongiyi takip etmişti. Karanlık merdivenlerin sonunda. Yoongi bir kapıya yaslanarak ona dönmüştü.
"Yoongi burası neresi? Ve bu ev kimin? Konuşmayacak mısın? O adam neden öyle ürkmiş gibiydi"
Yoongi gülümseyerek başını hafifçe sağa yatırdı.
"Benim nasıl bu hale geldiğimi bilmiyorsun değil mi? Neden komada olduğumu?"
"Bunun bu konuyla nasıl ilgisi var? Tabii ki bilmiyorum"
"Burası benim evim. Bu sokak tam 7 ay önce burda yaşanan bir kazadan sonra böyle sessiz ve ürkütücü bir yere dönüştü işte.
Yanından geçtiğimiz yarım kalmış inşaat. Benim hayatımı elimden alan şey işte o yerdi. O gün bir çok kişi gibi inşaatın hemen önündeki parktaydım.
İlk defa sadece ilk defa bir iş için orda bekliyordum tabii yağan yağmurdan dolayı iyi yapılmamış inşaatın parçalarını bir an üzerimize devrildiği ana kadar.
Herkesin gözü önünde onlarca çocuk, onlarca kişi ölmüştü, bilinçsizce izliyordum, bana ne olduğunu bile bilmiyordum göğüs kafesimin hömen aşağısında içime saplanmış demir parçasını görene kadar.
İşte bu kadar... tüm herşey bitmişti. Ölmemiştim belki ama daha kötüsü olmuştu ve ameliyattan sonra komaya girmiştim. Vee o günden sonra bu sokakta yaşayanların hepsi taşındı. Vee burası herkes için onlarca insanın ölümüne sebep olan uğursuz bir sokak olarak anıldı"
Sarah bir kaç adımda Yoonginin karşısına geçmişti " Önemli olan hala yaşıyor olman"
"Önemli olan kısa bir sürede ölecek olmam" Yoongi tekrar Sarahı kendine doğru çekerek önünde bulunduğu odanın kapısını açarak ikisininde içeriye girmesine sebep olmuştu.
Sarahın montunun düğmelerini açarak üzerinden yavaş hareketlerle çıkarmış ve üzeri beyaz çarşafla kapanmış kocaman yatağa oturmuştu.
"İzin vermeyeceğim. Seni orda ne kadar süre tutabilirsem tutacağım ailenin haberi olmasa bile"
"Bunu yapamazsın. O doktor bile nasıl yapıyor anlamış değilim. Benim o hastanede durduğum her gün için oraya para ödeniyor ve ailem tam bir haftadır o parayı durdurdu. Yani doktor bile fazla idare edemez. Hatta sen bile birşey yapamazsın"
"Yaparım ve yapacağım. Sana söz veriyorum"
Yoongi başını olumsuzca sallayarak kucağında Sarahla birlikte ayağa kalkıp onu yatağa yatırdı.
"Hey ben çocuk değilim. Beni bırakıp nereye gidiyorsun?"
"Düşündümde sadece uyuyalım.... Sarılarak. Sana sarılmayı özledim"
Sarah sevinçle başını sallayarak kollarını açmıştı.
Yoongi ceketini çıkararak başını sevdiği kadının göğsüne yaslayıp gözlerini kapadı. "Burası çok huzurlu"
Sarah Yoonginin saçlarının arasına derin öpücük bırakarak geri çekildi. "Benim kollarımda olman benim için de huzurlu. Bir daha sakın beni bırakma"
"Benim için daha zordu Sarah. Düşünsene ben öleceğim zamanı biliyorum. Çok lanet birşey... Bir daha hiç olmayacaksın. Sevdiğin kişiyi görmeyeceksin"
"İzin vermeyeceğim Yoongi. Seni tamamen bu hayattan koparmalarına izin vermeyeceğim"
Yoongi daha da sokuldu minicik vücuda. Onun için huzurun tek anlamı Sarahdı.
😁😁😁 Evet tabii ki bu yazar ekşınlı bir şey yapmalıydı. Öyle normal araba kazası falan olmazdı...
Hihi umarım sevmişsinizdir.
Yazım hatalarım olduğu zaman söyleyin tatlışlar. Akşamları uyuklayarak yazıyorun o yüzden böyle oluyo asfd😂😂
Hadi bakalım iyi geceler
Hoşçakayyyyy🤗🤗🤗
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
