My ghost|| MinYoongi||Hayalet sevgilim+18

°33°

Sarah..."
Bana şaşkınca bakerken ne demeliydim bilmiyorum.. ne yapmalıydım. Onu seviyordum. Kalbimi kırmıştı ama açıklamıştı. Ama bu beni incitmediği anlamınada gelmiyordu. Ama beni seviyordu. Tanrım sanırım kafayı yiyeceğim...

Yoongi
O şuan ağlıyordu ve ben onun gözyaşlarını dayanamıyordum. Ama neden ağladığını bile çözemiyordum.

Duvara tutunarak kendini yaslandığı duvardan ayırmış bana bakıyordu.

Birkaç adım atarak tam önümde durduğunda ıslanmış kirpiklerinden ve o güzel gözlerinden öpmek istemiştim.

"Sarah seni daha fazla üzmeyeceğim. Gerçekten gideceğim"

Hiçbir şey söylemiyordu. Tamam şuanki hali beni baya ürkütmüştü.

"Sarah ağlama.... bak gerçekt-"

Yüzümü avuçları arasına aldığında şaşırdığım için söyleyeceğim cümleyi bile unutmuştum..

Bana öyle bakma lütfen... bu şekilde bakma işte...

"Neler oluyor Sarah?"

Yüzüne anlamsızca bakıyordum tıpkı onun  şuan bana baktığı gibi.

Ellerini yavaşça enseme ve saçlarıma götürdüğünde ne yapmam gerektiğini bilmiyordum. Yada o şuan ne yapıyordu..

"Sarah seni doktora götür-"

Sözümü tamamlayamadan dudaklarını hissettiğimde şaşkınlıktan bir tepki verememiştim.

Sakince dudaklarım üzerindeki dudaklarını ayırarak gözlerime bakmıştı.

"Namjoon bana karşı birşeyler hissediyor ola bilir ama ben onu sadece arkadaşım olarak görüyorum Yoongi...

Eğer gideceksen seni son kez öpmek istedim....
............. Ben....Seni seviyorum "

Göz kapakları sanki zorla açık duruyormuşçasına söylediği şey karşısında sadece afallamıştım. Ne söyleyeceğimi bilemiyordum..

Gözlerini uzunca bir süre kapattığında hemen ellerimi yanaklarına koydum.

"Sarah...sen yanıyorsun"
Gerçekten çok sıcaktı ve durumu hiç iyi gözükmüyordu. Şimdi ben ne halt edeceğim acaba?

"Sarah anneni arayalım hemen. Bak iyi görünmüyorsun..."

Gülümseyerek koluma tutunmuştu.
"Bil bakalım kimin yüzünden....."

"Ne demek kimin yüzünden? Ne oldu dün gece?"

"Hiçbirşey sadece tüm gece küvetin içindeki soğuk suda uyuya kalmış ola bilirim"

"Sen delirdin mi? Küvette uyuya kalmak ne demek. Hemen birini ara Sarah...bak durumun ciddi. Vücut sıcaklığın çok fazla.

"İstemiyorum. Kimseyi arayamam. Annem hastanede. Diğerleri okulda ve Namjoon Busanda... Aaaa bak ne hatırladım burda olsaydı bile her halde ikimizi odada görünce kesin onunla birşeyler yaptığımızı düşünürdün..."

"Sarah bunu konuştuk değil mi.? Öyle birşey yok"

"Peki peki...ben yatacağım çok uykum var"

"Hayır olmaz bu halde uyuyamazsın"
Kolundan tutarak engellemeye çalışıyordum.

"Ya bırak kolumu. Uyuyacağım... Daha kötü mü olmamı istiyorsun"

"Hayır daha iyi olmanı istiyorum. O yüzden uyumak sana iyi gelmeyecektir"

"Öylemi ne yapmalıyım o zaman?"

"Şuan ateşin çok fazla... eğer üzerini kapatıp uyursan daha kötü olacaktır.
Hatta şuan giydiğin kıyafetler bile durumu daha da kötüleştiriyor"

"İyi işte boş ver"

"Böyle umursamazca davranmayı kes Sarah. Ne halde olduğunun farkında mısın?

Şimdi yapabileceğin tek şey bu sıcak tutan kiyafetlerden kurtulman ve ilık yani vücut ısınla aynı sıcaklıkta suyla duş alman"
Kolundan tutarak yatağa oturtup önüne geçmiştim

"Hah ayakta zor duruyorum ve sen bana duş al diyorsun"

"Ben şaka yapmıyorum ya doktora gidiyorsun yada duş alıyorsun Sarah"

"Halim yok diyorum anlamıyor musun. Ben de iyi olmak istiyorum"

Sarah
"Ben yardım ederim"

"Ne?? Duş almama mı yardım edeceksin olmaz"

Son kelimeyi söylediğimde nefes zorluğu yaşamıştım haklıydı gerçekten çok kötüydüm.

"Sarah.. Sarah bana bakk iyi misin?"

Halsizlikten konuşamayacak durumdaydım. Şauan yayakta otururken bile zorlanıyordum.

"Sikeyim. İlla zorla yaptıracaksın..."

Kalkıp dolabımın karşısına geçerek birşeyler arıyordu.

Sonunda elinde tişört ve şortla gelerek yatağın üzerine bırakmıştı.

Ben yatakta oturduğum için karşıma geçerek yere çökmüştü..

Elini kazağıma götürdüğünde eline bir tane geçirdim.

"Ne yapıyorsun acaba Yoongi?"

"Sarah şuan aptal utançlıkları bir kenara bırak"

"Hayır istemiyorum. Neden üzerimi sen çıkarıyormuşsun ki?"

"Acaba kolunu kıpırdatacak halin olmadığı için ola bilir mi"

Tekrar kazağın eteklerini tuttuğunda hiçbirşey söyleyemeden üzerimden çıkarmıştı.

Şuan bu kadar halsiz olduğum ve sırf hasta olduğum için karşısında bu duruma düşmeme küfr ediyordum yine içimden tabi.. ama masum küfürler.

Vücuduma bakmadan kazağı yatağın diğer ucuna bırakmıştı. Böylesi daha iyiydi tabi ki. Beni sütyenle görmesini iztemezdim en azından böyle hastayken.

Ellerini omuzlarıma koyarak  sadece gözlerime bakarak yatağa yatırmıştı.
Nee yapmaya çalışıyor kii?

Yüzünü yana çevirerek elini pantalonumun fermuarına götürdüğünde. Ellerini tutarak engelledim.
"Yoongi ne yapıyorsun?"

"Kiyafetlerinle mi duş alacaksın?"

Doğru yani öyle olmazdı. Ama bir dakika yani ben... çıplak mı hayır hayır...

"Hayır hayır olmaz. Yoongi.."

"İç çamaşaırların duracak Sarah. Niyetim senin bu halinden faydalanmak değil. Sadece gerçekten daha kötü ola bilirsin o yüzden... güven bana"

"Tamam güveniyorum~"