My ghost|| MinYoongi||Hayalet sevgilim+18

°66°

"Sana değilde bana aşık olduğu için kıskanıyorsun"

Söylediği şeyle çok kötü hissetmiştim. Namjoon'un bana karşı duyguları olduğunu biliyordu ve onu bununla vuruyordu ama Namjoon beni hep desteklemişti. Hatta başka birini sevdiğimi söylediğimde bile er yada geç ona kavuşacağımı söylemişti ve Yoonginin şuan neden böyle yaptığına anlam veremiyordum.

Yoonginin suratına inen yumrukla Ivy hemen ayağa kalkarak ikisinin arasına girmeye çalışmıştı. Ama ikiside durmuyordu ikiside bir birini yumrukluyordu ve sevdiğim iki kişinin şuan gözlerimin önünde bir birine zarar vermesi çok iğrenç hissettiriyordu.

"Kesin şunu Yoongi"

Bağırsam bile beni dinleyen yoktu.

Yoonginin dudadğı ve Namjoon'un kaşı patlamıştı ama hala durmuyorlardı.

"Kesin şunu... Kahretsin durun artık"

Ne zaman geldiğini bilmesemde Taehyung bir anda odada belirerek Namjoon'u Yoongiden ayırarak benim yanıma foğru iteklemişti.

"Hyung ne yapıyorsun kendine gel"
Namjoonun bileğinden tutarak gitmesini engellediğimde Taehyung Yoongiye taraf dönmüştü.

"Bir dakika lütfen biri şaka olduğunu söylesin"

Taehyungun şaşkın bakışlarına karşılık Yoongi koktuğa tutunarak gülümsemişti.

"Merhaba Taehyung görüşmeyeli çok oldu"

Taehyung hala şaşkın bir şekilde bana dönmüştü.

"Sevgilin yani nişanlın Yoongi mi?"

Başımla onayladığımda yatağa doğru bir tekme savurarak ellerini saçlarına geçirmişti. Yoongiyse koltuğa oturmuş bizi izliyordu.

Şuan onların bir birini yumruklamasını düşünmek yerine Taehyung ve Yoonginin birnirini nerden tanıdığını ve Taehyungun neden böyle konuştuğunu düşünüyordum.

"Sarah gerçekten. Sikeyim böyle olayı ben gidiyorum"

İvy telaşla kalkarak Taehyung'u durdurmuştu.
"Neler oluyor Tae? Ortaya birşey atıp gidiyorsun. Kız zaten kötü birazda siz üzüyorsunuz. Yanında oturup nasıl hissediyorsun diye sormak yerine şu yaptıklarınıza bakın"

Taehyun sinirle nefes alarak yanındaki sandalyeye oturmuştu.

"Bana bu herif yüzünden vurulduğunu söyleme"

"Taehyung neden böyle yapıyorsunuz gerçekten neler oluyor?"

Kendimi tutamıyordum artık sinirden oturup ağlayacak haldeydim.

"Gerçekten bilmek istiyorsan söylerim tabii... Yoongiyi eskiden tanıyorum. Daha önceler arkadaştık tabi kendi çevresini, arkadaşlarını bırakıp sokak serserileriyle takılıp aşağılık bir adam olana kadar öyleydi. Sonra da görüşmedik zaten"

Bakışlarımı Yoongiye çevirdiğimde umursamazca saçlarını karıştırmıştı.

"Veee sen şu adamla sevgilisin hatta nişanlısın. Aklım almıyor ki Sarah sen onunla nerde tanıştın? Bu adam barlardan çıkmayan her gece bir yerde sızıp kalan biriydi ve siz ikiniz gerçekten imkansız ikilisiniz. Ortak bir alnınız yok ki nasıl gördün? Nerde gördün de aşık oldun?..."

Tamam Yoongi anlatmıştı ama gerçekten bu kadar mı kötü biriydi? Arkadaşlarının ondan nefret edip ona sırt döneceği kadar kötü biri mi olmuştu?

"Taehyung o artık öyle biri değil"
Zorla yutkunarak söylemiştim.

"Umarım öyledir Sarah. Eğer annen izin verdiyse demek ki bir bildiği vardır. Ama senin üzülmeni istemiyorum. Ben ne diyeceğimi bilmiyorum"