"Acaba ne? Söylesene..""Sarah, şuan...hemen şimdi... burda benim olurmusun?"
Aslında böyle bir teklif yapmasına bile gerek yoktu.
"Hmm o zaman kıyafetlerimi sen çıkaracaksın. Geçen öyle üzerimdekilerle ıslak ıslak bırakıp gittin. Islak kıyafetleri çıkarmak ne kadar zor biliyor musun?"
"Tabii ki ben yapacağım. Hadi arkanı dön"
Parmakları vücudumda dolaşarak üzerimdekileri çıkarmaya başladığında gözlerimi kapatarak bekledim. Kolları vücudumu sarmaladığında boynumda sıcak öpücüklerini hissetmiştim.
"Başlıyoruz küçük şey~"
Kulağıma fısıldayarak gülmüştü.Cevap olarak sadece ona doğru dönerek bir birine dokunmak için bekleyen dudaklarımızı birleştirdim.
~
"Yoongi çabuk ol. Bak şimdi ikimizi de aynı odada böyle üstümüzde bir şey olmadan görmeleri hiç iyi olmaz"
"Ben böyle işi sikeyim. Bizi çağıracak zamanı buldular"
"Tamam sinirlenme Yoongi. Sadece ben burdan nasıl çıkacağım kıyafetlerim hepsi ıslak. Herhalde havluyla çıkacak değilim"
"Bekle ben giyinip seni odana götüreceğim. Yaa şu halime bak biz ayrı eve çıkalım bence"
Şuan pantalonunu üzerine geçirmeye çalışıyordu ve az kalsın takılıp düşüyordu. Ben bu komik hallerine gülüyordum ama o hiç mutlu değildi.
Çünki sevişmemizi bölerek bizi aşağı çağırmıştılar ve Yoongi şu an şişkinliğinin derdindeydi. Ama sonuç olarak yapacak bir şey yoktu babası çağırıyordu.
Haa bu arada zaman bulup okul meselesini de Yoongiyle konuşmalıydım. Gitmemi istemiyordu ama zaten az kalmıştı en azından son günler gide bilirdim değil mi? Neyse şimdi bunu düşünmek zamanı değil. Bakalım bay Min bizi ne için çağırıyor
Yoongi kendi giyindikten sonra beni de bir türlü odama kimse görmeden götürmeyi başarmıştı. Sade bir tişört ve pantalon giyerek hemen salona indim.
Bay Min gülümseyerek Yoongiyle bir şeyler konuşuyordu. Yoongi de gülümsüyordu ama şuan pek iyi durumda olduğuna emin değildim. Bay Min eliyle gelmem için işaret ettiğinde hemen ikisinin yanına gitmiştim.
"Kızım biz de Yoongiyle önemli bir konu hakkında konuşuyorduk"
Öyle mi? Neymiş bu benim bilmediğim önemli konu?
"Beni çağırdığınıza göre bu konuya bende mi dahilim efendim?"
"Evet kızım. Şöyleki bu gün Yuranın babası aradı ve artık Yura diye biri hayatımızda olmayacak. Gerçekten o kızı sevmiyordum. Neyse bunu boşverelim...."
Yuranın babasıymış... bilmedikleri o kadar şey vardı kii o kızı o gün burdan göndermeseydim hala yanımızda dikiliyordu belkide.
"....Evet bende düşündüm ki.. sizin evliliğiniz artık olmalı. Tabii sizinde onayınız lazım. Yoongi tam bir şey söylemedi ama dünden razı. Sanırım kararı sana bırakmak istedi "
Aslında Yoonginin birşey söylememesinin sebebi şuan hiç rahat olmamasıydı. Rahat olmamasının da sebebi az önce en önemli zamanda ikimizide çağırmalarıydı. Çocuk eliyle önünün kapatmış öyle ayakta dikiliyordu.
Yoongiye döndüğümde hemen cevap ver der gibi bir yüz ifadesi vardı. Sanki burda zor duruyordu.
"Olur efendim. Biz sizin seçtiğiniz tarihler arasından birine karar veririz. Olur mu öyle?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
My ghost|| MinYoongi||Hayalet sevgilim+18
Fanfiction#Yetişkiniçerikli kısımlar vardır. Yaşı küçük olanlar lütfen okumasın. 18.11.2018 Tamamlandı✅ 19.03.2019 Kimsenin göremediği birini görür ve zamanla bu görünmezin herşeyin olduğunu anlarsan.... İşte bizim hikayemiz böyleydi o herkes için görünmez b...