Zaniel Alejandrino

30

Break time ko kaya napag desisyon ko na agad na pumunta sa Cafeteria namin dito. Nagugutom na rin kasi ako. Kasi kanina hindi naman ako naka kain ng marami dahil mahuhuli na ako sa trabaho.

Wala naman kanina si Zaniel at huli na niya na nasabi na may pupuntahan pala itong meeting na importante at nasabi niya na kasama duon ang Buenavida.

Naupo ako sa malapit ng bintana pagkatapos ko mag order ng isang Chicken Teriyaki at isang Ice tea lang.

Isa ito ang laging inoorder ko. Dahil sa mura na , masarap na.

Susubo na sana ako nang may nagsalita sa gilid ko.

"Ikaw ang pinalit sakin ni Zaniel?" Pagak itong tumawa. May pandidiri pa itong tumingin sa akin. "You can't even afford the expensive foods here. Opps. Mahirap ka nga lang pala." Tumingin pa ito sa pagkain ko.

Napalingon ako sa mga ibang taong narito na nakatutok ang tingin sa amin.

Huminga ako ng malalim at uminom saglit ng Ice tea ko.

I stand up. "Can you repeat what you say."

"Ang sabi ko mahirap ka—"

"Not that one."

Pagkasabi ko. Pinitik nito ang kaniyang daliri at tumawa. Kahit walang nakakatuwa.

"Oh this one? Okay okay. I'm gonna repeat this. Makinig ka." Maarteng tumingin itong sa akin at napamewang pa. "Ikaw ang pinalit sakin ni Zaniel?"

Gaya ng tonong ginamit niya at pagtingin sakin na tila basura ako ay gayang gaya ng ginawa niya kanina.

Tumawa ako pero isang sarkasmo lang.
"Pinalit sayo ni Zaniel? Ako?" Tinuro ko ang sarili ko. Nagtataka naman tumingin sakin si Bettina at napataas na rin ang kilay. "Let me ask you. Naging kayo ba?" Kunwaring inosenteng tanong ko.

Sige lang Bettina maasar ka ngayon.

Namula mula na ito sa galit. Gusto ko matawa pero pinigilan ko.

"You bitch! Inagaw mo sakin si Zaniel!" Sigaw niya at sinampal ako ng malakas.

Ang sakit! Pero syempre di' ko pinahalata.

Narinig ko ang pagsinghap ng mga tao sa paligid. May mga tao rin na balak pumigil samin pero sinamaan lang sila ng tingin ni Bettina. Ano mga takot kayong gago kayo?

"Ang hina mo naman pala sumampal. Ako gusto mo ma try ang sampal ko? Tignan natin kung sino mas masakit manampal."

Bubuka na sana ang bibig niya pero sinampal ko na agad siya ng pagkalakas lakas na naging resulta ng pag bagsak niya sa sahig.

"Fuck! Ang sakit!" Sigaw nito habang nasa sahig. Hawak hawak niya pa ang pisngi niyang namumula." Susumbong kita kay Mom!"

Sumbong nanay din pala ang malanding to.

Pumantay ako sa lebel niya at tinitigan siya ng masama. "Sino mas masakit ngayon manampal satin? Ako diba?"

Hindi ito umimik at nanggagalaiti lang itong tumingin sa akin.

"Silence means yes."

Tumayo na ako at agad na umalis sa Cafeteria.