Love Is Not Over

Chapter 52

Krystal.

I am crying so hard while I am on my way to our house. Ang sakit sakit kasi na makitang yung taong pinahahalagahan ko e nasasaktan nang dahil sakin, na pakiramdam ko nagtaksil ako. Pakiramdam ko ako talaga ang matatawag na cheater. Napakasama kong tao.

All he did to me was to be faithful and here i am confused with my feelings, bumabalik talaga lahat ng paratang ko kay Grey sa sarili ko.

"Kryst, ayos ka lang ba? What's your problem? Please tell me. Did he hurt you? Please tell me I'm worried."

Hindi pa naman talaga ako sigurado sa nararamdaman ko kay Grey e, i feel like it's just an infatuation or maybe i just miss our past relationship. Pero simula nung kinompronta nya ako, dun mas nagbuhol buhol ang utak ko. I can't answer if i still love Grey that time and i can't also say that i love Gale. At don napagtanto ko, i still love him, i still love my ex. Kasi hindi naman ako magdadalwang isip kung hindi ko na sya mahal.

"Please kuya just let me rest first. I am exhausted from everything. I am sorry, don't worry I'll try to be fine." Then Kuya Dark nod and continue driving and never talk again until we're home.

Agad akong bumaba ng kotse at dumiretso sa aking kwarto, patuloy akong kinukulit nila manang na kumain muna pero pilit din akong tumatanggi. Pagkapasok ko sa kwarto ay muli kong inalala ang lahat ng nangyari, simula sa pagkikita namin ni Grey muli. This is all wrong.

Again, i cried hard and keep on blaming myself because this is the only thing i can do.

Tatanggapin ko kung nagagalit ang lahat sakin, dahil totoo naman. I deserve all the blame because this is all because of me.

Hurting him was my least thing to do, hindi lang basta relationship ang nasira samin, also our friendship that we made for years.

Hindi ko namalayan na nakatulog na pala ako dahil siguro sa pagod sa kakaiyak. Gumising nalang saakin ang isang phonecall. Pagod pa sa pag iyak kagabi at paga ang mata ay agad kong sinagot ang tawag.

"Kassy! Have you heard the news?" Natatarantang salubong ni Ash.

"What?" Malat ko namang saad.

"K-Kassy si Gale daw na-overdose, sinubukang magpakamatay k-kagabi... N-nasa ospital na sya a-at tinitingnan n-na ng mga Doktor." Umiiyak na sabi nya, napabalikwas naman ako ng bangon sa gulat. This is all my fault! Hindi ko mapapatawad ang sarili ko dahil sa nangyari sakanya!

Agad akong naggayak at nagmamadaling dumiretso sa Ospital.
Sinabi sakin ni Ash na susunod sya sa akin don.

Pagkapasok ko ng pinto ay bumulaga sa akin ang walang malay na si Gale na may kung ano anong nakasaksak sa kanyang apparatuses, walang nagbabantay sakanya kaya agad akong umupo sa upuan na nasa tabi lang ng kama nya.

Habang tinititigan sya ay di ko maiwasan ang mapaluha, nang dahil sakin nagkakaganito sya, it's all my fault. I wonder if alam na ba to ng Mom nya o ni Colleen at sinong nagsugod sakanya dito? Biglang bumukas ang pinto kaya napalingon ako doon, laking gulat ko ng si Colleen iyon na bakas ang galit, well i can't blame her. Agad akong napatayo at hinarap sya. Dali dali syang lumapit sakin lumagapak ang kamay nya sa pisngi ko and yes, it hurts.

"Ang kapal naman ng pagmumuka mong pumunta pa dito!" Saad nito habang nakahawak ako sa namumulang pisngi.

"I-Im sorry, I-I am just w-worried about Gale." Maluha luhang kong sabi.

"Hinde! This is all your fault! Lumayas ka dito! We don't need you! After what you did to my brother! Pinaasa mo sya!" Galit na galit na bulaslas nya.