Love Is Not Over

Chapter 18

STAR'S POV

Ugh sh*t kanina pako hilong hilo grabe, so tama yung napanaginipan ko na dapat umabsent nako hays.

Umupo muna ko sa isang bench dahil talagang kahit anong oras e magcocolapse ako sa sakit ng ulo. Letche naman kasi e! Si Avey ang may kasalanan ng lahat! Tangina sya at ang kalandian nya. E tanga den ng ulo ko, paulit ulit nagfa flashback sa isip ko yung kabalustagaan nila Damn.

"HEY"

"AYY BETLOG NI AVEY!" napasigaw ko nalang ng may biglang humawak sa balikat ko.

"The f^ck?!" Sigaw ng isang lalaki Sh*t! Bakit sa dinami dami ng pedeng isigaw yun pa! So stupid Star!

"Putaenaa sino ba kasi yon?!" Sigaw ko saka tiningnan kung sino ang nanggitla pero nang makita kona kung sino yon ay parang gusto ko ng magpalamon sa imburnal, gross wag na pala, sa lupa nalang.

"Ak----" hindi na natapos ng lalaki ang sasabihin nya. "ARAYY!what was that for?" sigaw nya matapos ko syang masampal ng 180°. Hindi ko kasi alam ang sasabihin ko at tsaka hiyang hiya ko e.

"Pwede ba lumayo layo ka sakin?! Nakakaasiwa ka e" giit ko sakanya pero ang loko umupo pa sa tabi ko. Aambaan ko na sana sya ng sapak pero kinapitan nya ang braso ko

"Ikaw na nga tong nangmomolestya sakin ikaw patong galit?" Mapaglaro nyang sabi. I know whats running on his mind, like what his expression is ganon din sya, mapaglaro

"KFINE!Ako nalang aalis!" I said saka nagsimulang maglakad pero, di nakisama ang katawan ko.

Halos matumba ko kaya agad nya kong inalalayan.

"Let go of me! Bitawan mo ko Avey! Ano ba! I said let go of me!" I shout.

"Okay!" he said saka ako binitawan, bumagsak naman ang pwet ko kaya napa aray ako "Oh sinunod ko lang gusto mo" hands up nyang sabi.

Alam kong wala syang manners at never papasok sa kokote nya ang pagiging gentlemen kaya tumayo nako ng akin at tinalikuran sya.

"Come here" saka nya ko hinila. "Are you okay? You look pale" hinawakan nya ang noo ko.

"Don't touch me can you?!"

"Stop being childish Star! Halika dadalhin kita sa Clinic, you're sick" maotoridad nyang saad pero di ako nagpatalo

"Bakit ba mas marunong ka pa sakin ha?!"

"Stop being hard headed, kahit ngayon lang please! Makinig ka naman saken kahit ngayon lang!" Halatang pikon na nyang sabi. Nangilid ang mga luha ko.

"BAKET?! NUNG NAKIUSAP ba kong ako nalang yung piliin mo nakinig kaba?! HA?! NAKINIG KABA?!" Sigaw ko. Natigilan naman sya at nabitawan ang kamay ko, kaya agad nakong tumalikod sakanya.

"Why still bringing up the past?" He asked but i remained quiet. "Why still affected? Haven't you move on?" Pahinang pahina na sabi nya. Tumigil ako sa paglalakad at humarap sakanya.

"OO! ANO MASAYA KANA?! ANO! OO HANGGANG NGAYON HINDI AKO MAKA MOVE ON SA WALANGYANG TULAD MO.!"

I saw a glimpse of guilt on his face.

"YES! Hindi pako nakaka move on sa sakit na iniwan mo! Hindi pako nakaka move on sa ginawa mo! So now,happy?! Ano masaya kana na hanggang ngayon tangang tanga paden ako sayo?!" Umiiyak nako at ang mga luhang yon ay maharas kong pinahid. Ayaw kong makita nya kong umiiyak ng dahil sakanya ulit, it's such a shame na iyakan ko ang hinayupak na to. "Tangina mo gago" mahina ngunit malutong kong mura.