CHAPTER 17:DEATH
Matapos ang dalawang linggo na magka sama ang dalawa ay makikita mong napaka saya ng mga ito dahil sa mga ngiting naka paskil sa kanilang mga labi na hindi mapawi-pawi at sa loob ng dalawang linggo magkasama ang dalawa mas lalo pang napalapit ang mga ito.
Ngunit sa kabila ng saya na nararamdaman ng dalawa may roon paring bumabagabag sa dalaga. Ilang araw narin kasi siyang nakakaramdam ng kaba.
Hindi nga niya mawari kung bakit pakiramdam niya may hindi magandang mangyayari magpa sagayon paman isinang tabi niya nalang ito at hindi pinag tuunan ng pansin siguro na papraning lang siya.
As of now pauwi na sila ni Alexander King, hindi naman kasi pwedeng manatili nalang sila sa isla ngunit sa hindi niya malamang kadalihanan parang mas lalo siyang nakaramdam ng kaba habang papauwi na agad napansin ng binata ang pagka bahala nito kaya agad niya itong tinanong.
Kanina ko pa pinag mamasdan si Sandra na naka ngiti pero hindi ako mapa kali parang may mali na para bang may mangyayaring hindi ma ganda kaya kailangan ko na mag handa sa posibling mangyari.
Napapansin ko rin na parang kanina pa hindi mapakali si Sandra batid ko na nararamdaman nito ang nararamdaman ko ngayon kahit na hindi niya sabihin.
"Hey wifey are you okay what's wrong?" Magkasalubong ang kilay na tanong ko dito.
"Nothing," simpleng aniya nito sa akin saka ngumiti ng pilit kaya hinawakan ko ang kamay nito bago nagsalitang muli.
"C'mon wifey I know something's bothering you I'm here you can tell me anything," aniya ko ulit dito alam ko na ramdam ni nitong may mali.
"I don't know why? But I feel scare all of the sudden it's like something's bad gonna happen hindi ko alam kung anong gagawin ko hubby ilang araw ko na itong nararamdaman hindi ko lang pinag tutuunan ng pansin pero ngayon parang mas lalo pang tumindi ang kaba ko natatakot ako Xander, I-I'm really scared," naluluha nitong pag amin sa akin kaya kinabig ko ito at niyakap upang ipadamang nandito lang ako mananatili sa tabi niya and she can count on me.
"Huhhhsshh, calm down wifey don't worry I'm here as long as I Am alive I won't let anything bad happen to you no one can hurt you I swear that," aniya ko dito upang pagaanin ang loob nito ilang minuto rin ang dumaan bago ito tuluyang kumalma tamang tama namang nag landing ang eroplanong sinasakyan namin.
"Ladies and gentlemen, we just landed at Ninoy International Airport. Welcome to manila! Local time is 5:00pm and the temperature is 30C. On behalf of Montreal Airlines and the entire crew, I'd like to thank you for joining us this trip we hope to see you again soon on one of your future flights. Have a nice stay!"
Agad din kaming lumabas at sumakay sa kotse na nakahanda na para sa amin. Magka tabi kami ni Sandra sa back seat habang naka sandal siya sa balikat ko upang magpahinga alam ko na pagod ito sa biyahe at sa dami ng iniisip. Ilang minuto rin ang lumipas ng maramdaman ko ang malalim nitong paghingi tanda na nakatulog na ito. Inayos ko ang pusisyon nito at hiniga ko ito nakaunan ang ulo nito sa lap ko upang maging komportable ito at hindi mangalay, nakahinga ako ng maluwang ng mahimbing ang tulog nito.
Naalimpungatan ako sa aking mahimbing na pagkakatulog ng maramdamang may tumatapik sa pisngi ko kaya minulat ko ang mga mata ko at bumungad sa akin si Xander.
Agad akong bumangon at tumingin sa labas natanaw ko namang papasok na sa gate ang kotseng sinasakyan namin. Ngunit nakakapag taka bakit bukas ang gate?
As far as I remember the security here is so tight and they never leave the gate open. I have a bad feelings about this kaya nagmamadali akong bumaba ng sasakyan at para akong binuhusan ng malamig na tubig ng makita ang walang buhay na katawan ng security guard.
Kinakabahang tumakbo ako sa loob ng bahay kahit medyo malayo pa ito sa gate dinig ko ang pag tawag sa akin ni Xander pero hindi ko ito pinansin wala na akong paki alam, I need to see my family.
"No, hindi maaari mommy, daddy, kuya Zander, mama Tanya! Where are you? It can't be," aligaga na tawag ko sa mga ito habang nililibot ang aking paningin at patuloy na nag-uunahan sa pag tulo ang aking mga luha ng makarating ako sa mansion ngunit tahimik na kapaligiran ang sumalubong sa akin.
Mas lalo akong nataranta at napahagulhol ng iyak ng makitang nagkalat sa paligid ang walang buhay na katawan pumunta ako sa sala at parang gumuho ang mundo ko ng makita ang pamilya ko na naliligo sa sarili nilang dugo.
"Mommy, daddy, kuya Zan-zan, mama Tanya! It can't be you can't leave me please wake up," sunod sunod ang pag bagsak ng mga luha sa aking mga mata sa aking nasaksihan kaya isa isa kong nilapitan ang mga ito upang tingnan kong humihinga pa ang mga ito ngunit bigo ako si mommy ang huli kong nilapitan.
"Mommy? Mommy? Wake up please! You can't leave me you promise me right? Sabi niyo hindi niyo ako iiwan at hahayaang mawala please! Don't do this to me," aniya ko dito habang yakap yakap ito at patuloy na umiiyak nang bigla itong nagsalita kaya agad akong nabuhayan ng loob.
"Ba-baby listen to me always take care of yourself we love you so much and don't forget the things we told you I'm sorry if we can't keep our promise I'm really really sorry baby kami naman ang mangiiwan," Kahit hirap na hirap ay nagawa paring magsalita ni mommy at mag habilin.
"No! Mommy I'll bring you to the hospital. Hold on mom please please! Don't say that," saad ko kay mommy habang aligaga na nagmamaka awa.
"I'm sorry baby but I can't take it anymore I love you so much baby ingatan mo yang necklace mo baby kahit anong mangyari wag na wag mo 'yang iwawala at wag kang mag titiwala sa kung kanino. Si Alexander su-sumama ka sa kanya I trust him baby," hirap na hirap nitong aniya.
"No! Mommy! Mommy! No please! wake up mom please! Don't do this to me," mas lalo lumakas ang aking pag iyak ng tuluyan na itong nalagutan ng hininga.
"Wifey Huhssshh, I'm here for you don't worry hahanapin natin kung sino ang gumawa nito will make them pay sisiguraduhin nating magbabayad ang may sala nito wifey," pagpapakalma ng binata sa dalaga habang hinahagod ang likod nito ng maabutan niya ito.
Walang tigil sa pag iyak ang dalaga habang yakap yakap ito ng binata at pinapakalma hindi nag tagal bigla nalang itong bumigay at nawalan ng malay.
Na siya namang pag dating ng mga kaibigan ng binatang si Alexander King.
kaya agad na binuhat ni Alexander si Athena Cassandra at dinala sa kwarto nito ngunit bago niya ito iwan inihabilin niya ito kay Dark at Zander Frost na bantayan saka bumaba.
Nang makarating sa baba si Alexander ay siya namang pag dating ng ambulansiya at mga pulis.
Agad na nag imbistiga ang mga ito sa crime scene. At kinuha ang mga katawang walang buhay nilapitan ng isa sa mga ito si Alexander at tinanong nang matapos mag imbistiga ang mga ito agad din ito umalis.
Nang masiguradong naka alis na ang mga ito agad na kinausap ni Alexander ang mga kaibigan.
"Tyron look for the CCTV at alamin mo kung anong nangyari find out what they want and who are they why did they killed Sandra's family," malamig na aniya ni Alexander sa kaibigan na agad tumalima.
Kasalukuyan silang nasa bahay ng dalaga sa Private Room to be exact, kung saan kumpleto ang mga gamin technology, weapon at kung ano pa.
"James ikaw na bahala mag asikaso sa katawan ng pamilya ni Sandra," aning Alexander kay James na agad tumalima at umalis.
Ilang minuto lang ang lumipas ng makuha ni Tyron ang Impormasyong kailangan agad niya itong ipinakita sa kaibigang si Alexander na nanggalait sa mga nalaman. Ikinuyom nito ang mga kamay at nag igting ang mga panga Isa lang ang nasa isip nito ang pagbayarin ang may sala.
Make sure to vote on this chapter, comment, and follow me. Private message me if you have any questions or request.
Peace. Love. Thanks
Hi! Guys thanks for reading and sorry sa wrong grammar and spelling
BINABASA MO ANG
HBS1:The Long Lost Princess Meet The Billionaire Mafia Boss
AcciónShort Summary: Athena and her family have a seemingly perfect life but one unexpected day hee family were assassinated and killed. Athena made a promise to herself to avenge her family's death, she started to investigate and soon she found out that...