4N1K{Canhıraş} (Tamamlandı)

Bana güvenmiyor musun?

Koltuktan kalkıp yanına gittim.

×Biraz yana çekildi. Bende yanına oturdum. Başımı göğsüne yaslamaya o kadar ihtiyacım vardı ki... Ama yapamazdım. En azından iki üç hafta falan. Yinede omzu hala benimdi. Başımı hemen omzuna yasladım. Biraz rahatlamıştım ki... Ali'nin telefonu çaldı. O bakmak istemedi. Ama telefon  çok ısrarla çalınca bakmak zorunda kaldı. Telefonu yanındaki küçük dolabın üstünden aldı. Arayana bakmasıyla telefonu sert ve sinirli bir şekilde ters çevirip dolabın üstüne tekrar koyması bir oldu. Merak edip sordum.

Y: Noldu Ali?
A: Yok bir şey omzuma yatmaya devam et.
Y: Nasıl bir şey yok?Telefonu kırıyodun az daha.
A: Boş ver Yaprak.
Y: Olmaz. Kim olduğunu söyle.
A: Yaprak.
Y: Sen söylemezsen ben bakarım.

×Deyip Ali'nin omzundan başımı kaldırdım. Elimi telefona uzattım. Ama yüz altmış santimetrelik boyuma oranla kolumda kısa olucaktı tabi. Ulaşamadım. Ali'nin yanından kalkıp bakıcaktım. Ama bırakmadı. Tuttu kolumdan kendine biraz çekti. Bende elinden kurtulup elimin birini yataktan destek alarak üstünden elimi uzattım. Amacıma ulaşmıştım. Telefonu aldım. Ama yatağa koyduğum elimin kesilen kolum olduğunu unutmuşum. Elim acıyınca daha fazla dayanamayıp dengemi kaybettim. Ve Ali'nin üstüne düştüm. Allah'tan yatmıyodu. Oturmuyodu da. Böyle yatmakla oturmak arasındaki yerdeydi. Kafamı kaldırıp Ali'nin yüzüne baktım. Ekşitmişti. Canını yaktığım belliydi.

Y: Ali özür dilerim. Canın çok yandı mı?
A: Önemli değil. Bir şey olmadı.
Y: Ben dedim ama dengesizim diye. Öff!Doktoru çağırıyım ben.
A: Gel Yaprak. Saçmalama. Boş ver bir şey olmadı. Hem senin elin mi acıdı?
Y: Evet. Ama benim elim önemli değil.
A: Nasıl önemli değil? Gel bakıyım.
Y: Önemli değil Ali.
A: Gel şuraya.

×Deyip beni kolumdan tutup yatağa tekrar yatırdı. O kadar şey yaşayıp hala bu kadar güçlü olması normal miydi? Elimden telefonu almaya çalıştı. Ama ben vermedim. O arayanın kim olduğunu görmeliydim.

A: Yaprak tamam. Kim aradığını göstercem. Ama elini getir. Bakıyım.
Y: Tamam. İşte ya fazla önemli değil.
A: Sargıyı çıkarıcam. Tamam mı?
Y: Tamam. Ben gözlerimi kapatıyım o zaman.

×Sargıyı elimden çıkardığını günlerdir sargıda olan elimin hava almasından anladım. Kanamasından korkuyordum.

Y: Bir şey var mıı?
A: Yok bir şey. Açabilirsin gözlerini. Yara kapanmış.
Y: Bak yalan söylemiyorsun demi.
A: Neden yalan söyliyim Yaprak? Aç gözlerini.
Y: Tamam bak. Güveniyorum sana.
A: Güven.

×Gözlerimi açtım. Ama elime değil Ali'nin yüzüne bakıyordum. O da benim elimle ilgilenmekle meşguldü. "Ah nasıl da tatlı. Ben bunu yıllardır nasıl fark etmedim?"diye düşünürken dalmışım. Saçma düşüncelerle hayalden anıya geçiş yaparken;

A: Yaprak,Yaprak hişş Yaprak orda mısın?
Y: He. Ne?
A: Pandalar diyorum. Nesilleri tükeniyor. Yazık.
Y: Ne pandası ya?Ne alaka? Dalga mı geçiyosun?
A: Evet. Daldın gittin. Kendine gel diye attım bir şeyler. Ne düşünüyodun? Bu kadar dalıcak ne vardı?
Y: Yok bir şey öylesine. Okul falan.
A: İyi. Eline bakmıycak mısın?
Y: Eminsin demi. Bir şey yok.
A: BANA GÜVENMİYOR MUSUN?
Y: O zaman bakıcam.

×Elime baktım. Gerçekten bir şey yoktu. Sadece biraz kızarmıştı. Yara kapanmıştı.

A: Gördün mü? Korkucak bir şey yokmuş.
Y: Evet. Aaa!Unuttum. Kimin aradığına bakıcaktım.
A: Yaprak.
Y: Olsun sen söyledin göstericeğim diye.

×Telefonu açıp kim olduğuna baktım. Arayan Ela Hoca'ydı.

Y: Ali Ela Hoca aramış. Konuşmuyo musun?
A: Çık. Yani konuşcak fırsat olmadı. Toparlanmam gerekiyodu.
Y: Haklısın sende. Ama aradı kadın. Bence bir sesini duysun. O da buradaydı hep. Ödü koptu sana bir şey olcak diye. Hem o halde bide Julide Teyze'yle uğraştı. Yani düşun Julide Teyze.

×Ali son söylediğim şey üstüne kızgın bakan gözlerini saldı. Ve kocaman bir şekilde gamzeli gamzeli güldü. Ben dururmuyum? Günlerdir beklediğim gamzelere parmak bastım.

573 kelime.
Baay!😆😆😆