In my dreams

Hoofdstuk 4

homas

Hij beweegt niet. Ik paniek kijk ik naar Rutger die bijna levenloos op het stuur ligt. Hij ademt nog wel. Ik kijk achter me waar een auto op ons is geknald. Ik zie een vrouw naar ons toelopen. "Omg alles goed me man lette niet op ineens was er een file." zegt ze in paniek. Ik word meteen boos. "Nee alles is niet goed me vriend ligt bewusteloos bij het stuur we gingen op vakantie kijk uit waar je rijd!" zeg ik bijna schreeuwend. De vrouw bied haar excuus aan en belt 112. Al snel komt er een ambulance aan. Ik probeer de bagage uit de achterbak te halen maar de hele achterkant is kapot. Bijna al onze kleren zitten daarin. Rutger word uit de auto gehaald en naar de ambulance gebracht. Iemand helpt me met de koffers. De file is inmiddels achter ons. Terwijl Rutger word onderzocht hebben ik onze bagage uit de kofferbak gekregen. Er komt iemand van de Ambulance naar me toe. "We nemen uw vriend mee naar het ziekenhuis u kunt helaas niet mee mogen we een nummer zodat we kunnen bellen als we wat weten." Meteen schiet de paniek omhoog. Ik voel tranen opkomen. "Waar brengen jullie hem naartoe?" vraag in paniek. "Naar Den haag daar komen jullie vandaan toch?" Ik knik en geef me nummer. Er komt iemand naar me toe die me een rit naar huis wil geven. De auto van Rut word opgehaald daar moeten we nog op wachten. Daar gaat onze vakantie onze 5 weken in Spanje. De vrouw stelt zich voor ze heet Stella. Ik weet niet wat ik moet doen ik wil bij Rut zijn. De ambulance rijd met sirenes weg en ik blijf achter met Stella en haar dochter Pascalle die toevallig fan van ons is. Niet veel later komt er een takel wagen. Ik kijk of alles uit de auto is voor ze hem weg slepen. Stella heeft de koffers al in de auto gezet. Ik blijf verstijft staan kijken naar de auto die weg word gesleept. Met tranen in me ogen. Ik wil naar Rutger toe wat moet ik doen als ze niet bellen moet ik dan naar het ziekenhuis gaan? Moet ik thuis blijven wachten? Moet ik naar me ouders gaan? Moet ik de ouders van Rutger bellen? Ik word meegenomen naar de auto. De mensen die ons hebben aangereden zijn al weg ze zijn opgehaald door iemand. Ik heb me nummer gegeven. Ik geef Stella ons adres en ze rijd weg. Er worden allemaal vragen aan me gesteld door Pascalle waar ik niet aan toe ben. Afwezig staar ik naar buiten. Voor ik het weet ben ik thuis. Stella helpt me even met me bagage naar binnen brengen. Daarna ga ik snel naar binnen en pak me sleutels en rij naar het ziekenhuis. Ik kom binnen en loop naar de receptie toe. "Hallo ik ben Thomas van Grinsven mijn vriend en ik hebben een ongeluk gehad en hij is hierheen gebracht ik vroeg me af of er al wat bekend was." Die vrouw kijk me aan alsof ik gek ben. "Wat is de naam van uw vriend?" vraagt ze ongeïnteresseerd. "Rutger Vink" zeg ik dan. Ik zie dat ze Rutger zijn naam in typt.  "Hij ligt op neurologie ze zijn hem nog aan het onderzoeken als u plaats neemt op de afdeling geef ik door dat u er zit." zegt ze dan. Ik bedank haar en vlieg door het ziekenhuis heen naar neurologie. Daar ga ik op een stoel zitten. Ik word aangekeken door allemaal mensen. Er komt een jongen naast me zitten. "Hey ik ben Daan je ziet er bezorgt uit kan ik je gezeldschap houden ik wacht op me zusje." Ik kijk hem aan "Ja dat zou fijn zijn iemand om mee te praten. Ik ben Thomas me vriend en ik hebben net een ongeluk gehad en hij is naar het ziekenhuis gebracht ik kon niet mee. Ik hoop dat het goed met hem gaat." Daan kijkt me aan "Aah jeetje en je zit helemaal alleen?" Ik knik. Zo raken we aan de praat. Hij lijkt me erg aardig. Hij is maakt muziek en blijkt best bekent te zijn. Hij laat een liedje horen maar eerlijk gezegd ken ik hem niet. "Ik weet dat ik je nog maar net ken maar zou je het fijn vinden als ik mee ga als je te horen krijgt wat er met Rutger aan de hand is?" vraagt hij een beetje onzeker. "Ja dat zou fijn zijn." zeg ik dan. Precies op dat moment komt er een dokter naar binnen. Ik word meegekomen. Daan loopt achter me aan. Me hart bonkt in me keel. Ik hoop zo dat er niks aan de hand is. We komen de kamer binnen waar Rut ligt. Hij ligt aan allemaal apparaten.  Ik schrik me dood en voor ik het weet pak ik Daan zijn hand. De dokter begint te vertellen ik hoor er alleen niks van ik wil alleen maar naar Rutger toe. "Meneer van Grinsven hoort u me?" Ik schrik op. "Wat??!!" zeg ik "Ik vertelde dat uw vriend een flinke klap ik zijn hoofd hebt gehad het is zeer ernstig hij ligt in een coma en we weten niet of hij nog wakker word. Hij is stabiel daarom houden we hem hier." Ik krijg tranen in me ogen en ren naar Rutger toe. Ik pak een stoel en ga naast hem zitten en pak zijn hand en begin nog harder te huilen. Dan voel ik een hand op mijn schouder het is Daan. Ik draai me naar hem toe en sluit me in zijn armen.