ပင္လယ္ေလေတြဟာ လိႈင္းကေလးေတြအျပင္ မိုးသက္မုန္တိုင္းေတြကိုပါ ယူေဆာင္လာေပးၾကတယ္ မင္းကေရာ ငါ့အတြက္ ဘာေတြသယ္ေဆာင္လာမလဲ ေစရာ...
ဥယ်ာဥ္မွဴးတစ္ေယာက္ရဲ႕တာဝန္က သူျမတ္ႏိုးရတဲ့ပန္းေလးကို အဝင့္ႂကြားဆံုး ဖူးပြင့္လာေအာင္ ေစာင့္ေ႐ွာက္ေပးရံုဘဲေလ... အခ်ိန္တန္ေတာ့လဲ သူ႔ကိုေစာင့္ေ႐ွာက္မယ့္လူေနာက္တစ္ေယာက္က ေပၚလာမွာပါဘဲ... ဒီနိယာမကိုသိေနရက္နဲ႔ ငါဘာလို႔မ်ားမင္းကို မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ပါလိမ့္
ဘုရင္တစ္ပါးမွာေတာင္ မိဖုရားအမ်ားႀကီး႐ွိတယ္လို႔မင္းေျပာတယ္ေနာ္... ငါ့ဘဝရဲ႕ဘုရင္ျဖစ္တဲ့မင္း
အတြက္ေတာ့ ငါဟာ မိဖုရားေခါင္ႀကီး ျဖစ္ခ်င္ပါတယ္ေစရာ....
🍁🍁🍁 ေစရာ...
ပခုကၠဴၿမိဳ႕၏ ပူျပင္းေသာေနေရာင္ကို အံတုရင္း ေစရာရပ္ေနမိသည္ ။ ကားဂိတ္အတြင္းထဲက ဝင္ေစာင့္ေနလွၽင္လည္း ရမွန္းသိ၏ ။ သို႔ေသာ္ သူမစိတ္ထဲမွာ ေတြးထားတာတစ္ခုသည္ သူမမုန္းေသာ ယြန္းဝါစဂၤ အား တစ္ရာရာခိုင္ႏႈန္း အရြဲ႔တိုက္ၿပီး စိတ္ဆင္းရဲေစရန္သာရည္ရြယ္ထားသည့္အတြက္ ။
နဖူးမွာ ရႊဲေနေသာ ေခြၽးစအခ်ိဳ႕ကို အန္တုရင္း...
ဝတ္ထားေသာ သိုးေမႊးအက်ႌကိုၾကည့္ရင္း ေစရာ ခပ္မိန္႔မိန္႔ျပံဳး၏ ။
" အခုခ်ိန္က စၿပီ ''
ရန္ကုန္ကေန ပခုကၠဴထိ လာရာလမ္းတစ္ေလွၽာက္လံုး စိတ္႐ွည္လက္႐ွည္ခြာၿပီး ထည့္ထားေသာ ေနၾကာေစ့ဘူးေလးကို ထုတ္လိုက္သည္ ။ ေမြးရာပါေသြးအားနည္းေရာဂါပါလာခဲ့ေသာ ေစရာ့အတြက္ ဒါေတြဟာ အေကာင္းဆံုးေသာ လက္နက္ေတြထဲကတစ္ခု ။
သူမ၏ ကေလးဆန္ဆန္အေတြးေတြဟာ ေပါ့ပ်က္ပ်က္ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနႏိုင္၏ ။ သို႔ေသာ္ အားလံုးဟာ ယြန္းဝါစဂၤယူေသာ တင္စီးစီး နာမည္ႏွင့္ ဆရာမကို ဒုကၡေရာက္ေစလိုျခင္းမွ စတင္၏ ။
