" မျဖစ္ပါဘူး.... ခ်ယ္ကဒီေလာက္ကိုယ္ေတြျခစ္ျခစ္ေတာက္ပူၿပီးဖ်ားေနတာကို ရာကေက်ာင္းပြဲကိုဘာလို႔သြားရမွာလဲ မသြားဘူး... ''
" ခ်ယ္ အဆင္ေျပတာမို႔ သြားသင့္တယ္လို႔ထင္တယ္ရာရယ္... ဒါက ရာ့ရဲ႕တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားဘဝမွာ ပထမဆံုးပြဲမလား... ၿပီးေတာ့ ရာက selection ထဲမွာလည္းပါေနတာဘဲ... ခ်ယ္တို႔ေမဂ်ာဂုဏ္ကို ေဆာင္ပါဦးလားရာရယ္... ဒီတစ္ေန႔ေလာက္က ခ်ယ္သည္းခံလိုက္လဲျဖစ္ပါတယ္...''
" ႐ွဴး.............. ''
စကားေျပာလို႔မဆံုးခင္ သူမႏႈတ္ခမ္းေပၚက်ေရာက္လာေသာ ျဖဴသြယ္သြယ္လက္ညႇိဳးေလး.....
ကိုယ္ပူ႐ွိန္ႏွစ္ဆတက္လာၿပီး ရင္ခုန္ႏႈန္းကဆယ္ဆျမန္လာ၏ ။ တစ္ကိုယ္လံုးေစာင္လံုေအာင္ျခံဳထားေသာ္လည္း မ်က္ႏွာေပၚက ပါးမို႔မို႔ေလးႏွစ္ဖက္ကေတာ့ ေဆးကူစရာမလိုဘဲ ရဲတက္လာမွာကေတာ့ အေသအခ်ာ ။
" ခ်ယ္က အခုဖ်ားေနတဲ့သူ ... ရာေျပာတာနားေထာင္ပါ ခ်ယ္... ရာ ဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္ေကြၽးမယ္... အဲ့ဒါေလးစားၿပီးရင္ ေဆးခန္းကိုသြားၾကစုိ႔ေနာ္... ''
နဖူးကို ၾကင္ၾကင္နာနာေလးစမ္းကာ ေျပာသြားေသာရာသည္ သူမကိုတစ္ရစ္ၿပီးတစ္ရစ္ ပိုတိုးၿပီးခ်စ္မိသြားေအာင္ လုပ္ေဆာင္ေနေသာ မူလီေလးတစ္လံုးႏွင့္တူ၏ ။
စိတ္ကူးကမာၻထဲ႐ွိ ရာ့အခ်စ္ပန္းခင္းႀကီးထဲတြင္ ေျပးလႊားေနရသည္မွာ သာယာဖြယ္ေကာင္းေပစြ ။
ၿပီးေတာ့ ရာေလးကို ေနာက္ေက်ာေလးကေန ခပ္တင္းတင္းေပြ႔ဖက္ထားမည္ ။ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးလည္တိုင္တစ္စံုကို အသည္းယားစြာနမ္း႐ိႈက္မိရင္ျဖင့္ သူမ၏ကေလးေလးက အ႐ွက္သည္းစြာ လက္သီးဆုပ္ေသးေသးေလးမ်ားျဖင့္ ထု႐ိုက္လာလိမ့့္မည္ ။ ေလအေဝ့မွာ လြင့္ပါသြားေသာ ဆံႏြယ္ေတြကိုအျမတ္တႏိုးနမ္း႐ႈိက္မည္ ။ ၿပီးေတာ့ ကိုယ့့္ရင္ခြင္ထဲမွာ ကေလးေသးေသးေလးကို ျမဳပ္ေနေအာင္ဖက္ထားရင္း သာယာသည့္ညေနခင္းေလးကိုဖန္တီးပစ္မည္ ။
